«Στη χώρα του Άδαλλε»

Η αλήθεια είναι πως στην χώρα του Άδαλλε υπήρχε πάντα τάξη. Άσε τι λένε οι άλλοι πως εκεί ο καθένας κάνει του κεφαλιού του. Δεν συνέβαινε αυτό σε εκείνη την χώρα. Οι πολίτες συνεργαζόταν με κάθε τρόπο να διατηρήσουν το ένα και μοναδικό τους πολύτιμο δικαίωμα. Είχαν και κάποια άλλα, μα το δικαίωμα να κοιμούνται, ήταν όντως το πλέον πολύτιμό τους. Για να το διατηρήσουν είχαν στήσει μηχανισμό περίτεχνο και εντυπωσιακό!!   Μην ακούτε τους άλλους που μιλούν για το αντίθετο.Δεν ξέρουν. Η αλήθεια είναι πως ο ύπνος, τους ήταν πολύ χρήσιμος. Ο ανήμπορος λαός δεν είχε άλλην ελπίδα πέραν απ’ αυτήν του να ονειρεύεται. Σε άλλες χώρες που οι πολίτες είχαν την δυνατότητα για κάτι καλύτερο δεν είχαν ανάγκη να κοιμούνται για να ονειρεύονται παρά μονάχα για να ξεκουραστούν. Στην χώρα όμως του Άδαλλε οι πολίτες κοιμόντουσαν πρωτίστως για λόγους επιβίωσης. Τούτο μάλιστα ήταν μια συνήθεια που επαναλαμβανόταν αδιάλειπτα εκατοντάδες χρόνια τώρα. Όποιος προσπαθούσε να τους ξυπνήσει ήταν αυτομάτως εχθρός τους. Όμως όπως είπαμε οι πολίτες της χώρας αυτής ήταν πολύ οργανωμένοι. Όλους αυτούς τους έξυπνους τους ξεπάστρευε τον έναν μετά τον άλλον μέσω του μηχανισμού που προαναφέραμε. Αυτού ντε, του περίτεχνου και εντυπωσιακού…Κακή τύχη είχαν και εκείνοι που δεν τους έπαιρνε ο ύπνος.Έκαναν πολύ φασαρία. Θυμούμαι προχθές που πήρανε τον Λάμπη και τον πέταξαν στο φαράγγι.  Σταυρουλάκης Αρτεμ. Κωνσταντίνος