Ανάσα για πολλές επιχειρήσεις φέρνουν τα νέα δεδομένα για τις επισφαλείς προβλέψεις και τις διαγραφές απαιτήσεων

Επιμέλεια

Επιστημονική ομάδα TAXHEAVEN

Όπως είναι γνωστό, δόθηκε στην δημοσιότητα η απόφαση της Α.Α.Δ.Ε.  ΠΟΛ.1080/2017 μέσω της οποίας δίνονται σημαντικές διευκολύνσεις ως προς τη δυνατότητα πρόβλεψης των επισφαλών απαιτήσεων, αλλά και της διαγραφής απαιτήσεων σε περίπτωση κήρυξης του οφειλέτη σε πτώχευση ή υπαγωγής αυτού σε προπτωχευτική διαδικασία εξυγίανσης».

Τα σημαντικότερα θέματα της ανωτέρω εγκυκλίου είναι τα ακόλουθα: 

Α. Ποιες προβλέψεις μπορεί να σχηματίσει η επιχείρηση

Σε περίπτωση υποβολής αίτησης για κήρυξη του οφειλέτη σε πτώχευση ή για υπαγωγή στη διαδικασία εξυγίανσης σύμφωνα με τον ΠτΚ, σε περίπτωση που ο πιστωτής δεν είχε ήδη σχηματίσει πρόβλεψη για το ποσό της επισφαλούς απαίτησης με βάση τις ενέργειες που είχε αναλάβει κατά το παρελθόν για τη διασφάλιση του δικαιώματος είσπραξης, αυτός μπορεί να σχηματίσει φορολογικά αναγνωρίσιμη πρόβλεψη επισφαλούς απαίτησης, κατά το χρόνο κατάθεσης της σχετικής αίτησης στο δικαστήριο, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις της παρ. 1 του άρθρου 26 του ίδιου νόμου, πλην της προϋπόθεσης ανάληψης κατάλληλων ενεργειών για τη διασφάλιση του δικαιώματος είσπραξης

Ας δούμε τον παρακάτω πίνακα που αποτυπώνει τις περιπτώσεις αυτές:
 

Ειδικά σε περίπτωση αίτησης υπαγωγής του οφειλέτη σε προπτωχευτική διαδικασία εξυγίανσης, το ποσό της κατά τα ανωτέρω σχηματισθείσας πρόβλεψης επισφαλών απαιτήσεων δεν δύναται να υπερβαίνει το ποσό κατά το οποίο μειώνεται η απαίτηση με βάση την αίτηση υπαγωγής σε διαδικασία εξυγίανσης.

Β. Πότε η επιχείρηση μπορεί να διαγράψει μια απαίτηση χωρίς να έχει σχηματίσει πρόβλεψη

Σε περίπτωση επικύρωσης από το πτωχευτικό δικαστήριο της συμφωνίας εξυγίανσης η οποία προβλέπει, μεταξύ άλλων, τη μείωση των απαιτήσεων των πιστωτών έναντι της επιχείρησης και εφόσον, πριν από την επικύρωσή της, δεν είχε σχηματισθεί πρόβλεψη για το ποσό της επισφαλούς απαίτησης που μειώνεται βάσει της συμφωνίας (ή είχε σχηματισθεί μικρότερη πρόβλεψη), οι πιστωτές, οι απαιτήσεις των οποίων καλύπτονται από τη συμφωνία, μπορούν να διαγράψουν οριστικά το μέρος της απαίτησης που καλύπτεται από τη συμφωνία και να εκπέσουν το σχετικό ποσό από τα ακαθάριστα έσοδα του φορολογικού έτους εντός του οποίου επικυρώνεται η συμφωνία εξυγίανσης από το πτωχευτικό δικαστήριο με βάση τις διατάξεις του άρθρου 22 του ν.4172/2013.

Ως προς το ποσό της μείωσης που καλύπτεται από τις ήδη σχηματισμένες προβλέψεις εφαρμόζονται οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 26 του ν.4172/2013¹

Ομοίως, δύναται να διαγραφεί οριστικά, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 22 του ν.4172/2013, το μέρος της απαίτησης κατά πτωχής εταιρείας που δεν ικανοποιήθηκε από την πτωχευτική περιουσία, σε περίπτωση που η επιχείρηση δεν είχε σχηματίσει προηγουμένως πρόβλεψη επισφαλών απαιτήσεων για το ποσό αυτό.

Γ. Διαγραφή απαίτησης που αφορά σε φ.π.α

Όσα αναφέρονται παραπάνω στην ενότητα Β, ισχύουν και για το μέρος της διαγραφείσας απαίτησης που αφορά στο ποσό του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, το οποίο η επιχείρηση απέδωσε στο Δημόσιο χωρίς ωστόσο να το εισπράξει από τον πελάτη της, εφόσον από τις διατάξεις του ν.2859/2000 δεν παρέχεται η δυνατότητα μείωσης της φορολογητέας αξίας και επιστροφής του Φ.Π.Α. που αναλογεί στις σχετικές πράξεις.²

Δ. Ενδιαφέρουσα αρθρογραφία για το ζήτημα των επισφαλών προβλέψεων

Σχετικά με το ζήτημα της λογιστικής και φορολογικής μεταχείρισης των σχηματισμένων προβλέψεων για απόσβεση επισφαλών απαιτήσεων, μπορείτε να μελετήσετε και το πολύ ενδιαφέρον άρθρο της κας Κωνσταντίνας Γιαννοπούλου (δείτε εδώ)

_____________

[1] «3. Η πρόβλεψη επισφαλών απαιτήσεων, σύμφωνα με την παράγραφο 1, ανακτάται άμεσα
με τη μεταφορά αυτής της πρόβλεψης στα κέρδη της επιχείρησης, εφόσον η απαίτηση:
α) καταστεί εισπράξιμη ή β) διαγραφεί».

[2] βλ. σχετ. η ΠΟΛ.1113/2.6.2015 εγκύκλιο, όπου αναφέρονται εκτός των άλλων και τα εξής: «για
το ανεξόφλητο ποσό Φ.Π.Α. επισφαλών απαιτήσεων, το οποίο σύμφωνα με την
ίδια εγκύκλιό δεν μπορεί να συμπεριληφθεί στην αρχική πρόβλεψη της
επισφαλούς απαίτησης, που σχηματίζεται με βάση τις σχετικές διατάξεις,
το ποσό αυτό εκπίπτει στο έτος διαγραφής του, με την προϋπόθεση να
υπάρχει υποχρέωση απόδοσής του στο Δημόσιο και να έχει ήδη συμπεριληφθεί
στη δήλωση Φ.Π.Α. (αρχική ή τροποποιητική) της οικείας περιόδου.«