Αλλάγες σε ΦΠΑ και ΕΛΠ σχετικά με την παροχή τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών και ηλεκτρονικά παρεχόμενων υπηρεσιών προς μη υποκείμενους στο φόρο

Με τις διατάξεις του Δεύτερου Μέρους του νομοσχεδίου «Ενσωμάτωση
στην ελληνική νομοθεσία: α) της Οδηγίας ( ΕΕ) 2016/2102 του Ευρωπαϊκού
Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2016, για τη
προσβασιμότητα των ιστότοπων και των εφαρμογών για φορητές συσκευές των
οργανισμών του δημόσιου τομέα και β) του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ)
2017/2455 του Συμβουλίου της 5ης Δεκεμβρίου 2017.» ενσωματώνονται στο εσωτερικό δίκαιο οι διατάξεις του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2017/2455 του
Συμβουλίου, των οποίων η εφαρμογή είναι υποχρεωτική για τα κράτη-μέλη
από 1.1.2019.Ενσωματώνονται στο εσωτερικό δίκαιο ρυθμίσεις του
άρθρου 1 της Οδηγίας (EE) 2017/2455 του Συμβουλίου της 5ης Δεκεμβρίου
2017, οι οποίες τροποποιούν την Οδηγία 2006/112/ΕΚ, σχετικά με τον
Φ.Π.Α., ως προς τα κάτωθι:α. Τίθενται οι προϋποθέσεις ούτως ώστε
να θεωρηθεί, κατά παρέκκλιση των ισχυόντων, το εσωτερικό της χώρας ως ο
τόπος παροχής τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών και
ηλεκτρονικά παρεχόμενων υπηρεσιών προς μη υποκείμενους σε Φ.Π.Α.β.
Αίρεται ο περιορισμός ως προς τη δυνατότητα των υποκείμενων στο φόρο
που δεν είναι εγκατεστημένοι εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά έχουν
λάβει Α.Φ.Μ./Φ.Π.Α. σε κράτος μέλος, να ενταχθούν στο ειδικό καθεστώς
για τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές
υπηρεσίες του άρθρου 47β του Κώδικα Φ.Π.Α.γ. Προβλέπεται η
υπαγωγή των οντοτήτων που είναι εγγεγραμμένες σε ένα από τα ειδικά
καθεστώτα (για τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή
ηλεκτρονικές υπηρεσίες που παρέχονται από υποκείμενους σε Φ.Π.Α. μη
εγκατεστημένους εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή εγκατεστημένους εντός της
Ε.Ε. αλλά μη εγκατεστημένους στο κράτος – μέλος κατανάλωσης) των άρθρων
47β και 47γ του Κώδικα Φ.Π.Α. στους κανόνες τιμολόγησης των Ελληνικών
Λογιστικών Προτύπων.ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗΓενικάΜε
τις προτεινόμενες διατάξεις τροποποιούνται από 1.1.2019 οι διατάξεις
του Κώδικα Φ.Π.Α. του (ν. 2859/2000) και του ν. 4308/2014 για τα
Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα που αφορούν:Πρώτον, τον τόπο
φορολόγησης των τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών ή
ηλεκτρονικών υπηρεσιών που παρέχονται από πολύ μικρές επιχειρήσεις σε μη
υποκείμενους στον φόρο (π.χ. ιδιώτες, μη υποκείμενα στον φόρο νομικά
πρόσωπα) που είναι εγκατεστημένοι σε άλλα κράτη-μέλη. Θεσπίζεται όριο σε
κοινοτικό επίπεδο, μέχρι το οποίο οι παροχές των εν λόγω υπηρεσιών
συνεχίζουν να υπόκεινται σε Φ. Π. Α. στο κράτος-μέλος εγκατάστασης των
παρόχων αντί να φορολογούνται στον τόπο εγκατάστασης του μη υποκειμένου
στον φόρο λήπτη.Δεύτερον, τη χρησιμοποίηση του ειδικού
καθεστώτος της Μικρής Μονοαπευθυντικής Θυρίδας του άρθρου 47β του Κώδικα
Φ. Π. Α. από τους υποκείμενους στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένοι
στην Ένωση αλλά διαθέτουν αριθμό φορολογικού μητρώου Φ. Π. Α. σε κράτος-
μέλος, π.χ. για τη διενέργεια περιστασιακών συναλλαγών που υπάγονται
στον Φ. Π. Α. σε αυτό το κράτος-μέλος, και οι οποίοι έως σήμερα δεν
μπορούσαν εξ αυτού του λόγου να χρησιμοποιήσουν το εν λόγω ειδικό
καθεστώς.Τρίτον, τους κανόνες που διέπουν την τιμολόγηση των
υποκείμενων στον φόρο που χρησιμοποιούν τα ειδικά καθεστώτα παροχής των
ανωτέρω υπηρεσιών προς μη υποκείμενους στο φόρο. Το κόστος συμμόρφωσης
με τις απαιτήσεις τιμολόγησης κάθε κράτους-μέλους θεωρείται αποτρεπτικό
για τη δραστηριοποίηση των πολύ μικρών επιχειρήσεων στην εσωτερική αγορά
της Ένωσης. Προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η επιβάρυνση για τις
επιχειρήσεις, εφαρμόζονται οι κανόνες τιμολόγησης που ισχύουν στο
κράτος-μέλος εγγραφής της οντότητας που παρέχει τις ανωτέρω υπηρεσίες
και χρησιμοποιεί τα ειδικά καθεστώτα της Μικρής Μονοαπευθυντικής
Θυρίδας.Ειδικότερα:Με την παράγραφο 1 του άρθρου
15 του Δεύτερου Μέρους ενσωματώνονται στο εσωτερικό μας δίκαιο οι
διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 1 της οδηγίας 2017/2455 και
αντικαθίσταται η παράγραφος 13 του άρθρου 14 του Κώδικα Φ. Π. Α.. Με τη
νέα διάταξη παραμένει ο κανόνας της φορολόγησης των τηλεπικοινωνιακών,
ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών ή ηλεκτρονικών υπηρεσιών που παρέχονται
προς μη υποκείμενο στο φόρο λήπτη στον τόπο εγκατάστασης του λήπτη
αυτού, αλλά ορίζεται ότι στην περίπτωση των μικρών επιχειρήσεων που
είναι εγκατεστημένες μόνο στην Ελλάδα και όχι και σε κάποιο άλλο
κράτο-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παρέχουν τις ανωτέρω υπηρεσίες σε
μη υποκείμενους στον φόρο που είναι εγκατεστημένοι σε οποιοδήποτε άλλο
κράτος-μέλος, οι εν λόγω υπηρεσίες φορολογούνται στο εσωτερικό της χώρας
μας και όχι στον τόπο εγκατάστασης του μη υποκειμένου λήπτη, εφόσον η
συνολική τους αξία δεν υπερβαίνει το ποσό των δέκα (10.000) ευρώ.
Ωστόσο, παρέχεται στις εν λόγω ελληνικές επιχειρήσεις το δικαίωμα να
επιλέγουν τη φορολόγηση των υπηρεσιών τους στον τόπο εγκατάστασης των
πελατών τους, το οποίο θα καταλαμβάνει κατ’ ελάχιστον δύο (2)
ημερολογιακά έτη. Τα ανωτέρω προβλέπονται κατά ανάλογο τρόπο και για
τους μη εγκατεστημένους στο εσωτερικό της χώρας παρόχους των υπηρεσιών
αυτών προς λήπτες μη υποκείμενους στον φόρο, εγκατεστημένους εντός
Ελλάδος.Με τις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 15 ενσωματώνονται
στο εθνικό μας δίκαιο οι διατάξεις των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου 1
της Οδηγίας 2017/2455 και αντικαθίστανται αντίστοιχα η περίπτωση α’ της
παραγράφου 1 και η περίπτωση ε’ της παραγράφου 4 του άρθρου 47β του
Κώδικα Φ.Π.Α.. Με τις νέες διατάξεις αίρεται ο περιορισμός ως προς τη
δυνατότητα των υποκείμενων στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένοι στην
Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά έχουν λάβει Α.Φ.Μ./Φ.Π.Α. σε κράτος-μέλος, να
χρησιμοποιούν το ειδικό καθεστώς της Μικρής Μονοαπευθυντικής Θυρίδας του
άρθρου 47β του Κώδικα Φ. Π. Α..Με το άρθρο 16 ενσωματώνεται στο
εθνικό μας δίκαιο η τροποποίηση που επέρχεται – επί της ουσίας – στις
διατάξεις του άρθρου 219α της Οδηγίας 2006/112/ΕΚ με την παράγραφο 2 του
άρθρου 1 της Οδηγίας 2017/2455, με την προσθήκη νέας παρ. 1 α στο άρθρο
8 του ν. 4308/2014 (Ε.Λ. Π.). Με τη νέα διάταξη ορίζεται ρητά η υπαγωγή
στους κανόνες τιμολόγησης των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων των
οντοτήτων που είναι εγγεγραμμένες σε ένα από τα ειδικά καθεστώτα της
Μικρής Μονοαπευθυντικής Θυρίδας των άρθρων 47β και 47γ του Κώδικα Φ. Π.
Α., με σκοπό την απλοποίηση των κανόνων τιμολόγησης για τις
συγκεκριμένες περιπτώσεις. Κατά τα λοιπά το υφιστάμενο εθνικό νομικό
πλαίσιο είναι ήδη εναρμονισμένο με τις λοιπές διατάξεις του άρθρου 219α
της Οδηγίας 2006/112/ΕΚ, όπως αυτό αντικαθίσταται με την παράγραφο 2 του
άρθρου 1 της Οδηγίας 2017/2455.Με την παράγραφο 2 του άρθρου 17 ορίζεται η 1η Ιανουαρίου 2019 ως ημερομηνία έναρξης ισχύος των διατάξεων του Δεύτερου Μέρους.ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΕνσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία του άρθρου 1 της Οδηγίας (EE) 2017/2455 του Συμβουλίου της 5ης Δεκεμβρίου 2017Άρθρο 14 ΑντικείμενοΜε
τις διατάξεις του παρόντος Μέρους ενσωματώνεται στην ελληνική νομοθεσία
το άρθρο 1 της οδηγίας (EE) 2017/2455 του Συμβουλίου της 5ης Δεκεμβρίου
2017 (EE L 348 της 29.12.2017), σχετικά με τροποποιήσεις της οδηγίας
2006/112/ΕΚ (EEL 347 της 11.12.2006).Άρθρο 15 (άρθρο 1 παρ. 1, 3 και 4 της οδηγίας) Τροποποίηση των άρθρων 14 και 47β του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης ΑξίαςΣτον
Κώδικα φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.), ο οποίος κυρώθηκε με το
άρθρο πρώτο του ν. 2859/2000 (Α’ 248 ), επέρχονται οι εξής
τροποποιήσεις:1. Η παρ. 13 του άρθρου 14, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 104 του ν. 4316/2014 (Α’270), αντικαθίσταται ως εξής:«13. Παροχή τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών και ηλεκτρονικά παρεχόμενων υπηρεσιών προς μη υποκείμενους στο φόρο.α)
Ο τόπος παροχής τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών και
ηλεκτρονικά παρεχόμενων υπηρεσιών, ιδίως εκείνων που προβλέπονται στο
Παράρτημα VII, προς μη υποκείμενο στο φόρο: αα) είναι το εσωτερικό
της χώρας, εφόσον ο μη υποκείμενος στο φόρο λήπτης είναι εγκατεστημένος ή
έχει τη μόνιμη κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του στο εσωτερικό της
χώρας.ββ) δεν είναι το εσωτερικό της χώρας, εφόσον ο μη υποκείμενος
στο φόρο λήπτης είναι εγκατεστημένος ή έχει τη μόνιμη κατοικία ή τη
συνήθη διαμονή του εκτός του εσωτερικού της χώρας.Το γεγονός ότι ο
παρέχων την υπηρεσία και ο λήπτης επικοινωνούν μέσω του ηλεκτρονικού
ταχυδρομείου δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι πρόκειται για υπηρεσία
παρεχόμενη ηλεκτρονικά.β) Κατά παρέκκλιση της υποπερίπτ. ββ) της
περίπτ.α), ο τόπος παροχής των υπηρεσιών αυτών είναι το εσωτερικό της
χώρας, εφόσον πληρούνται σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:αα) ο
παρέχων την υπηρεσία έχει την εγκατάστασή του ή, ελλείψει εγκατάστασης,
την κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στο εσωτερικό της χώρας και όχι
και εντός άλλου κράτους μέλους,ββ) οι υπηρεσίες παρέχονται σε μη
υποκειμένους στο φόρο που είναι εγκατεστημένοι ή έχουν τη μόνιμη
κατοικία ή τη συνήθη διαμονή τους σε οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος,γγ)
το συνολικό ποσό, χωρίς ΦΠΑ, των παροχών που αναφέρονται στην
υποπερίπτ. ββ) της παρούσας περίπτωσης δεν υπερβαίνει κατά τη διάρκεια
του εκάστοτε τρέχοντος ημερολογιακού έτους το ποσό των δέκα χιλιάδων
(10.000) ευρώ, ούτε υπερέβη το ποσό αυτό κατά τη διάρκεια του
προηγούμενου ημερολογιακού έτους.Αν η παροχή των υπηρεσιών έχει
πραγματοποιηθεί σε άλλα νομίσματα, για τον υπολογισμό του ποσού σε ευρώ
λαμβάνεται υπόψη η συναλλαγματική ισοτιμία που έχει δημοσιευτεί από την
Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στις 5 Δεκεμβρίου 2017.Αν, κατά τη
διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους, το συνολικό ποσό, χωρίς ΦΠΑ, των
ανωτέρω παροχών υπερβαίνει το όριο των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, από
το εν λόγω χρονικό σημείο εφαρμόζεται η υποπερίπτ. ββ) της περίπτ. α).γ)
Οι υποκείμενοι στο φόρο της υποπερίπτ. αα) της περίπτ. β) που παρέχουν
υπηρεσίες μέχρι του ορίου των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, προς μη
υποκειμένους στο φόρο, που είναι εγκατεστημένοι, έχουν τη μόνιμη
κατοικία ή τη συνήθη διαμονή τους σε οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος,
έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν τον τόπο παροχής των υπηρεσιών τους
σύμφωνα με την υποπερίπτ. ββ) της περίπτ. α). Η επιλογή αυτή γίνεται με
υποβολή δήλωσης, η οποία ισχύει τουλάχιστον για δύο ημερολογιακά έτη,
μετά την πάροδο των οποίων μπορεί να ανακληθεί. Η ανάκληση ισχύει από το
επόμενο ημερολογιακό έτος.δ) Κατά παρέκκλιση της υποπερίπτ. αα) της
περίπτ. α), ο τόπος παροχής των ανωτέρω υπηρεσιών προς μη υποκείμενο
στο φόρο λήπτη που είναι εγκατεστημένος ή έχει την κατοικία του ή τη
συνήθη διαμονή του στο εσωτερικό της χώρας, δεν είναι το εσωτερικό της
χώρας, εφόσον ο υποκείμενος στο φόρο παρέχων που είναι εγκατεστημένος ή,
ελλείψει εγκατάστασης, έχει την κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του σε
άλλο κράτος – μέλος πληροί στο κράτος μέλος αυτό προϋποθέσεις ανάλογες
αυτών που ορίζονται στην περίπτ. β), εκτός αν ο εν λόγω παρέχων επιλέξει
τον τόπο παροχής των υπηρεσιών του σύμφωνα με την υποπερίπτ. αα) της
περίπτ. α).»2. Η περίπτ. α) της παρ. 1 του άρθρου 47β, όπως το
άρθρο αυτό προστέθηκε με την παρ. 4 του άρθρου 104 του ν. 4316/2014,
αντικαθίσταται ως εξής:«α) «μη εγκατεστημένος στην Ευρωπαϊκή Ένωση
υποκείμενος στο φόρο», ο υποκείμενος στο φόρο που δεν έχει την έδρα της
οικονομικής δράστηριότητάς του ούτε διαθέτει μόνιμη εγκατάσταση στο
έδαφος της Ευρωπαϊκή ς Ένωση ς,».3. Η περίπτ. ε) της παρ. 4 του άρθρου 47β αντικαθίσταται ως εξής:«ε)
δήλωση ότι δεν έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του ούτε
διαθέτει μόνιμη εγκατάσταση στο έδαφος της Ευρωπαϊκής’Ενωσης.».Άρθρο 16 (άρθρο 1 παρ. 2 της οδηγίας) Τροποποίηση άρθρου 8 του ν.4308/2014Στο
άρθρο 8 του ν. 4308/2014 (Α’ 251) μετά την παρ. 1 προστίθεται νέα
παράγραφος Ια ως εξής: «Ια) Τιμολόγιο εκδίδουν, σύμφωνα με τις διατάξεις
του παρόντος νόμου, και οι οντότητες που είναι εγγεγραμμένες σε ένα από
τα ειδικά καθεστώτα των άρθρων 47β και 47γ του Κώδικα Φόρου
Προστιθέμενης Αξίας.»ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟΆρθρο 17 Έναρξη Ισχύος1.
Οι διατάξεις του Πρώτου Μέρους ισχύουν από τη δημοσίευση του παρόντος
νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά σε
επιμέρους διατάξεις του.2. Οι διατάξεις του Δεύτερου Μέρους του παρόντος νόμου ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου 2019.