Αντιμετώπιση επιλογής διαφορετικής παραλλαγής της ίδιας μεθόδου αποτίμησης, ως αλλαγή λογιστικής αρχής η μεθόδου στο λογιστικό πλαίσιο των ΕΛΠ – ΣΟΛ ΑΕ
ΤΕΧΝΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΟΛ Crowe
Αναδημοσίευση από το Ενημερωτικό Δελτίο Μαΐου 2019 της ΣΟΛ Α.Ε.
www.solcrowe.gr
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΜΕΘΟΔΟΥ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗΣ,
ΩΣ ΑΛΛΑΓΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ Η ΜΕΘΟΔΟΥ ΣΤΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ Ε.Λ.Π.
ΕΡΩΤΗΜΑ
Η εταιρεία «Α» που εφαρμόζει τα ΕΛΠ (ν. 4308/2014) επί σειρά ετών για την
αποτίμηση των μενόντων αποθεμάτων και του κόστους παραγωγής και πωληθέντων
αυτών, εφαρμόζει τη μέθοδο του ετήσιου μέσου σταθμικού κόστους.
Τόσο για διοικητικούς λόγους, όσο και για λόγους αμεσότερης προσαρμογής της
τιμολογιακής πολιτικής στα κοστολογικά δεδομένα, από την κλειόμενη περίοδο η
διοίκηση έχει αποφασίσει να εφαρμόσει τη μέθοδο του μηνιαίου μέσου σταθμικού
κόστους.
Λόγω διακυμάνσεων της τιμής της πρώτης ύλης μεταξύ των αποτιμήσεων των δύο
προαναφερόμενων παραλλαγών, προκύπτουν ουσιώδεις διαφορές.
Η επιλογή διαφορετικής παραλλαγής της ίδιας μεθόδου αποτίμησης, συνιστά
αλλαγή λογιστικής μεθόδου με όλες τις προβλεπόμενες υποχρεώσεις;
ΓΝΩΜΗ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ
Στους ορισμούς του ν. 4308/2014 αναφέρεται ότι:
«Λογιστικές πολιτικές (accounting policies): Οι συγκεκριμένες αρχές,
βάσεις επιμέτρησης, παραδοχές, κανόνες και πρακτικές που εφαρμόζονται από
μια οντότητα στην κατάρτιση και παρουσίαση των χρηματοοικονομικών
καταστάσεων.»
Επιπλέον στο άρθρο 28 του ίδιου νόμου «Μεταβολές λογιστικών πολιτικών και
εκτιμήσεων και διόρθωση λαθών» αναφέρεται ότι:
«1. Οι μεταβολές των λογιστικών πολιτικών και οι διορθώσεις λαθών
αναγνωρίζονται αναδρομικά με τη διόρθωση:
α) Των λογιστικών αξιών των περιουσιακών στοιχείων, των υποχρεώσεων και της
καθαρής θέσης, για τη σωρευτική επίδραση της μεταβολής κατά την έναρξη και
λήξη της συγκριτικής και της τρέχουσας περιόδου, και
β) των εσόδων, κερδών, εξόδων και ζημιών, όσον αφορά την επίδραση επί των
λογιστικών μεγεθών της συγκριτικής περιόδου. ».
Επιπλέον, στην παράγραφο 27 του ΔΛΠ 8 «Λογιστικές πολιτικές, μεταβολές των
λογιστικών εκτιμήσεων και λάθη» αναφέρεται ότι:
«27. Όταν είναι ανέφικτο μια οικονομική οντότητα να εφαρμόσει νέα
λογιστική πολιτική αναδρομικά, επειδή δεν μπορεί να προσδιορίσει τη
σωρευτική επίδραση της εφαρμογής της πολιτικής σε κάθε προγενέστερη περίοδο,
σύμφωνα με την παράγραφο 25, η οικονομική οντότητα θα εφαρμόζει τη νέα
πολιτική μελλοντικά από την αρχή της παλαιότερης περιόδου που αυτό είναι
εφικτό. Συνεπώς αγνοεί το τμήμα της σωρευτικής προσαρμογής των περιουσιακών
στοιχείων, των υποχρεώσεων και της καθαρής θέσης που προκύπτει πριν από την
ημερομηνία εκείνη. Η αλλαγή λογιστικής πολιτικής επιτρέπεται ακόμη και όταν
είναι ανέφικτη η εφαρμογή της πολιτικής αναδρομικά για οποιαδήποτε
προγενέστερη περίοδο. Οι παράγραφοι 50-53 παρέχουν καθοδήγηση σχετικά με το
πότε είναι ανέφικτο να εφαρμοστεί νέα λογιστική πολιτική σε μία ή
περισσότερες προγενέστερες περιόδους.»
Παρά το γεγονός ότι η μέθοδος αποτίμησης παραμένει αυτή του μέσου σταθμικού
κόστους, η μεταβολή της περιόδου σταθμίσεως από ετήσια σε μηνιαία, θεωρείται
αλλαγή λογιστικής μεθόδου. Επομένως, σε περίπτωση που δεν συντρέχει η
παράγραφος 27 του ΔΛΠ 8 και στο πλαίσιο της αναδρομικής εφαρμογής σύμφωνα με
το άρθρο 28 του ν. 4308/2014, θα πρέπει με την νέα λογιστική μέθοδο να
υπολογιστεί τόσο το απόθεμα έναρξης όσο και το απόθεμα λήξης της συγκριτικής
περιόδου. Σε διαφορετική περίπτωση το κόστος πωληθέντων της τρέχουσας και
της προηγούμενης περιόδου και κατά επέκταση τα αντίστοιχα αποτελέσματα θα
προσδιοριστούν λανθασμένα.