Δεν είναι βροχερός ο καιρός, κάτι άλλο συμβαίνει…

Αργά χθες το βράδυ η Α.Α.Δ.Ε. αποφάσισε -με συνοπτικές διαδικασίες- να παύσει τη
δυνατότητα υποβολής των δηλώσεων απόδοσης παρακρατούμενων φόρων με το παλιό σύστημα προκειμένου να
υποβάλλονται μόνο με τον νέο τρόπο οι δηλώσεις από το 2019 και μετά. Όλα αυτά, λίγες μόνο
μέρες πριν εκπνεύσει η καταληκτική προθεσμία για τις δηλώσεις του 1/2019. Πρέπει
να κατεβάσεις την ειδική εφαρμογή, να δημιουργήσεις το συγκεκριμένο αρχείο, να
το υποβάλεις, να το οριστικοποιήσεις και μετά αφού τα κάνεις όλα αυτά επιμελώς, να υποβάλεις και τη δήλωση του μηνός. Απλά και εύκολα δηλαδή, σαν το «ψεκάστε,
σκουπίστε, τελειώσατε» της παλιάς διαφήμισης. Έχετε δει τις γάτες πως μεταφέρουν τα γατάκια τους από δω κι από κει;
Κάπως έτσι κι εμείς με τις δηλώσεις. Πρώτα υποβάλουμε το αρχείο και μετά
τη δήλωση. Τις πάμε από δω κι από κει…

Το πόσο «έτοιμη» ήταν η
εφαρμογή φάνηκε από τις λίγες μόνο ώρες που τέθηκε σε λειτουργία σε σχέση με τον όγκο
των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν. Το πόσο έτοιμο ήταν το νευρικό μας σύστημα να δεχθεί όλο αυτό το φορτίο δεν ήταν επίσης γνωστό εκ των προτέρων και φάνηκε εκ του αποτελέσματος.

Με το νέο καθεστώς στέλνουμε ουσιαστικά 12 μηνιαίες
βεβαιώσεις αποδοχών και 12 μηνιαίες δηλώσεις ενώ με το προγενέστερο στέλναμε 12
μηνιαίες δηλώσεις κι ένα αρχείο βεβαιώσεων. Προφανώς, στα μάτια κάποιων που
βαυκαλίζονται ακόμη και δημοσίως είναι κι αυτό μια πρόοδος, μια θετική εξέλιξη για τον
κλάδο! Δηλαδή, στο τέλος θα μας πείσουν πως όλα γίνονται για το καλό μας, όπως άλλωστε και για άλλες ηλεκτρονικές εφαρμογές που έρχονται οσονούπω! Εκεί να δείτε τι έχει να γίνει…

Αναρωτιέμαι λοιπόν, προς τι αυτή η πιλάλα της τελευταίας στιγμής εκ μέρους της Α.Α.Δ.Ε.; Τι εννοώ; Αφού αποφάσισαν να αλλάξουν τον τρόπο υποβολής, χάθηκε ο κόσμος να το κάνουν μετά το πέρας της προθεσμίας υποβολής των δηλώσεων του 1/2019; Ας έθεταν σε εφαρμογή το καινούργιο καθεστώς από την άλλη βδομάδα, δεν ήρθε δα και το τέλος του κόσμου. Προφανώς όμως, επειδή μας έχουν γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων τους δεν ενδιαφέρονται και τόσο για την αναστάτωση που δημιουργήθηκε, για τις εργατοώρες που χάθηκαν, ούτε για το γεγονός ότι πήγε περίπατο ο προγραμματισμός όλων μας. Το Δημόσιο όμως ξέρει να προστατεύει μόνο το Δημόσιο¹. Στη χώρα μας, οι όποιες αλλαγές αποφασίζονται όψιμα, αλλά με αναδρομική εφαρμογή. Αα, όλα κι όλα, αυτά τηρούνται στον τόπο μας, κάτι σαν έθιμο ας πούμε. 

Τώρα, αφού έγιναν όλα αυτά, αφού δημιουργήθηκε όλο αυτό το κομφούζιο, αφού τα νεύρα μας τέντωσαν, ίσως δούμε να εμφανίζεται στο προσκήνιο και το ξεροκόμματο της παράτασης και κάπου εκεί θα κοπάσουν για λίγο οι φωνές μας κι έπειτα θα συνεχίσουμε άοκνα τις προσπάθειές μας. Σκυμμένοι, δεσμώτες (δείτε παλαιότερο άρθρο: Το επάγγελμα του λογιστή και ο μύθος του σπηλαίου).

Αφού πάντα έτσι γίνεται, το ξέρουν κι εκείνοι αυτό, το γνωρίζουν πολύ καλά και το εκμεταλλεύονται καταλλήλως. Δεν γράφω κάτι άλλο, όχι γιατί δεν έχω κάτι να τονίσω, αλλά γιατί νομίζω πως δεν έχει νόημα να ζητούμε πως πρέπει να πράττουν κάποιοι τα αυτονόητα. Ναι, τα αυτονόητα, αυτά δηλαδή που βαδίζουν χέρι χέρι με την κοινή λογική, όχι κάτι παραπάνω.

Όχι, δεν είναι βροχερός ο καιρός, δεν είναι στάλες βροχής αυτά που πέφτουν, κάτι άλλο είναι…

__________

[¹]Θα ήταν
πιο λογικό, να ισχύει το νέο καθεστώς από το 2020 και μετά, όπως αποφασίστηκε
(βλ.

Α. 1099/2019) για τις περιπτώσεις των φορέων Γενικής Κυβέρνησης
που είναι υπόχρεοι σε υποβολή προσωρινής δήλωσης απόδοσης παρακρατούμενου φόρου
και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης του

άρθρου 43Α του ν.

4172/2013.