ΕΔΟΕΑΠ – Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι…
Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουμε αναφερθεί εκτενώς στα θέματα που ανέκυψαν αναφορικά με την εισφορά του ποσοστού 2% επί των αμοιβών των υπηρεσιών διαφήμισης παραγωγής ή προβολής ή εν γένει προώθησης πωλήσεων, υπέρ του επικουρικού ταμείου των δημοσιογράφων. Στο παλαιότερο άρθρο μας με τίτλο «Εισφορά διαδικτυακής διαφήμισης υπέρ ΕΔΟΕΑΠ – Τι ισχύει» προσπαθήσαμε να αναλύσουμε τις διατάξεις του νόμου σε συνδυασμό με τις εγκυκλίους του ΕΔΟΕΑΠ και θέσαμε τους προβληματισμούς μας σχετικά με την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζει το εν λόγω ζήτημα το αρμόδιο υπουργείο, αλλά και η διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ. Βέβαια, την αρχή την έκανε ο ίδιος ο υφυπουργός Εργασίας, ο οποίος βάπτισε ως νομοτεχνική βελτίωση τη διάταξη που επιβάλει την εισφορά αυτή, την ημέρα της ψήφισης του νομοσχεδίου στη Βουλή.
-> Όσα γνωρίζουμε (;) μέχρι σήμερα
■ Ποιους αφορά η εισφορά 2% επί της διαφήμισης στο διαδίκτυο.
…
β) Εργοδοτική εισφορά ποσοστού 2% επί του ετήσιου κύκλου εργασιών κάθε επιχείρησης της παραγράφου 1.Α του άρθρου 3, κατά το μέρος που προέρχεται από αμιγή δραστηριότητα επιχείρησης ή εκμετάλλευσης Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Ψυχαγωγίας, εκ της οποίας στα Ε.Τ.Α.Σ. και Τ.Ε.Α.Σ. αποδίδεται από τον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. αναλογία αντίστοιχη του αριθμού των ασφαλισμένων τους με βάση μηνιαίες καταστάσεις μελών. Για την «Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση Ανώνυμη Εταιρεία (Ε.Ρ.Τ. Α.Ε.)», η εργοδοτική εισφορά ανέρχεται σε ποσοστό 2% επί των ετήσιων εσόδων από επιχειρηματική δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένου του ανταποδοτικού τέλους, αφού αφαιρεθεί το δημοσιονομικό πλεόνασμα και το μέρισμα που καταβάλλεται στο Ελληνικό Δημόσιο, όπως τα ποσά αυτά αποτυπώνονται στον οριστικό απολογισμό χρήσης της Ε.Ρ.Τ. A.E..
..
στ) Ειδική εισφορά ποσοστού 2% επί των αμοιβών των υπηρεσιών διαφήμισης ή προβολής ή εν γένει προώθησης πωλήσεων προϊόντων ή διάθεσης υπηρεσιών που τελούνται αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο μέσω διαδικτύου (internet), εφόσον ο λήπτης των εν λόγω υπηρεσιών έχει κατοικία ή έδρα στην Ελλάδα και ανεξαρτήτως του τόπου κατοικίας ή έδρας του παρόχου των υπηρεσιών και η οποία δεν βαρύνει τα πρόσωπα που καταβάλλουν αυτή, κατά την ως άνω περίπτωση β΄».
Σύμφωνα με το άρθρο 23 της Υ.Α. με αριθ. Φ20155/25187/Δ16.624/2018 «Έγκριση του Κανονισμού Είσπραξης Εσόδων του Ενιαίου Δημοσιογραφικού Οργανισμού Επικουρικής Ασφαλίσεως και Περιθάλψεως»:
Στην την εγκύκλιο 11/27.7.2018 του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. αναφέρονται μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
«Δηλαδή κάθε διαφημιζόμενο ή προβαλλόμενο σε Μ.Μ.Ε. ή μέσω διαδικτύου, φυσικό ή νομικό πρόσωπο με κατοικία ή έδρα στην Ελλάδα, εφόσον η έδρα της επιχείρησης που παρέχει σε αυτό το πρόσωπο την υπηρεσία διαφήμισης ή προβολής ή εν γένει προώθησης προϊόντος δεν είναι στην Ελλάδα, και δεν έχει υποχρέωση απόδοσης της εργοδοτικής εισφοράς ποσοστού 2% επί του κύκλου εργασιών της, θα πρέπει (το φυσικό ή νομικό αυτό πρόσωπο) να αποδίδει στον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. ποσοστό 2% επί του ποσού της τιμολογημένης δαπάνης διαφήμισης, προβολής ή προώθησης προϊόντος (προ Φ.Π.Α.), μέχρι το τέλος του επόμενου μήνα από την ημερομηνία εκδόσεως του σχετικού παραστατικού.[…]»
Να τονίσουμε επίσης ότι οι διασαφήσεις που γίνονται στο διαδίκτυο δεν γίνονται μόνο από την Google ή το FB, υπάρχουν και άλλοι πάροχοι που δεν εμπίπτουν στις διατάξεις περί ΜΜΕ, και έχουν την έδρα τους στην Ελλάδα, γεγονός που φαίνεται να αγνοεί ο ΕΔΟΕΑΠ.
Σε απαντητικό έγγραφο που έδωσε ο ΕΔΟΕΑΠ μετά από ερώτηση του Ξ.Ε.Ε., αναφέρονται τα εξής:
«α) Οι διαφημιζόμενοι δεν έχουν υποχρέωση ειδικής εισφοράς 2% όταν διαφημίζονται στα ΜΜΕ και Ψυχαγωγίας με έδρα στην Ελλάδα, διότι αυτά από το Νόμο θεωρούνται υπόχρεα της καταβολής της εργοδοτικής εισφοράς 2% επί του μηνιαίου κύκλου εργασιών.
β) Υπόχρεος διαφημιζόμενος για υποβολή Αναλυτικής Κατάστασης Ειδικής Εισφοράς Διαδικτύου (ΑΚΕΕΔ) και απόδοσης της Ειδικής Εισφοράς 2% επί των αμοιβών διαφήμισης στα ΜΜΕ και Ψυχαγωγίας, είναι ο διαφημιζόμενος που έχει έδρα στην Ελλάδα και διαφημίζει στην Ελλάδα (σε αυτή την περίπτωση ο διαφημιζόμενος αποδίδει Ειδική Εισφορά 2% επί της αξίας των ληφθέντων παραστατικών των Μέσων, εάν φυσικά το Μέσο δεν είναι υπόχρεο, όπως διευκρινίστηκε στην παράγραφο α’ της παρούσης επιστολής)»
Στην ενημέρωση που κοινοποίησε η ΠΟΦΕΕ μετά από συνάντηση με το ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ, αναφέρονται τα εξής:
«Στην ενημέρωση μας ξεκαθάρισαν ότι υποχρέωση ειδικής εισφοράς ποσοστού 2% αφορά κυρίως διαφημιζόμενους σε μέσα μαζικής ενημέρωσης και ψυχαγωγίας (ΜΜΕ) με έδρα εκτός Ελλάδας, διότι τα ΜΜΕ με έδρα την Ελλάδα επιβαρύνονται τα ίδια με την καταβολή αυτή (περ. β’ παρ.2 αρ.24 ν.4498/2017) μέσω της εργοδοτικής εισφοράς 2% επί του ετήσιου κύκλου εργασιών».
Συμπέρασμα
Με βάση τα ανωτέρω και όχι με βάση όσα προβλέπει ο νόμος —αφού κανένας έτσι και αλλιώς δεν δίνει σημασία σ΄ αυτόν— η εισφορά 2% για τη διαφήμιση ή την προώθηση μέσω διαδικτύου, αφορά όλες τις επιχειρήσεις που παρέχουν διαφήμιση στην Ελλάδα και δεν ανήκουν στα ΜΜΕ τα οποία έτσι κι αλλιώς αποδίδουν 2% επί του τζίρου τους στον ΕΔΟΕΑΠ.
Ακολούθησαν στην συνέχεια δύο διαδοχικές παρατάσεις [εδώ] και [εδώ]
Η ΑΚΕΕΔ, θα περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον τις παρακάτω πληροφορίες:
α) Πλήρη στοιχεία και Αριθμό Φορολογικού Μητρώου της υπόχρεης επιχείρησης,
β) έτος και μήνα στον οποίο αναφέρεται,
γ) συνολικό ποσό στο πεδίο για τη μηνιαία διαφημιστική δαπάνη της επιχείρησης στο διαδίκτυο (internet) και
δ) το ποσοστό 2% που θα αντιστοιχεί στην περίπτωση (γ).
Σύμφωνα με τον άρθρο 24 του ν. 4498/2017:
«στ) Ειδική εισφορά ποσοστού 2% επί των αμοιβών των υπηρεσιών διαφήμισης ή προβολής […] ».
«ε) Η ειδική εισφορά της περίπτωσης στ΄ της παραγράφου 1 παρακρατείται από τον λήπτη των υπηρεσιών κατά τη μερική ή ολική καταβολή της οικείας αμοιβής ».
-> Τελικά συμπεράσματα
Ελλείψει αιτιολογικής έκθεσης, αλλά και λοιπών συνοδευτικών
εγγράφων που ορίζονται στους κανόνες καλής νομοθέτησης, για να μπορέσουμε να εκφέρουμε άποψη για το όλο θέμα, έπρεπε να
βασιστούμε στη διάταξη του νόμου, στις εγκυκλίους, αλλά και στις λοιπές
διευκρινίσεις (;) που δίνει ο ΕΔΟΕΑΠ, απαντώντας σε φορείς (ΠΟΦΕΕ, ΞΕΕ,
κ.λπ.) οι οποίοι δικαίως εκφράζουν και αυτοί τις απορίες τους προς τον
Οργανισμό. Μα, είναι δυνατόν ακόμη και σήμερα να μη γνωρίζουμε επακριβώς τι πρέπει να κάνουμε;
Είναι άξιον απορίας το γεγονός ότι, ένας οργανισμός που θέλει να
εισπράττει εισφορές δεν μπορεί να δώσει σαφείς οδηγίες και
κατευθύνσεις στου υπόχρεους οι οποίοι ουσιαστικά θα τον χρηματοδοτούν. Και όλα αυτά μάλιστα όταν για την εν λόγω υποχρέωση υπάρχουν και κυρώσεις που ενδεχομένως κάποιοι θα κληθούν να καταβάλλουν χωρίς να γνωρίζουν λεπτομέρειες για το τι έπρεπε να πράξουν. Πραγματικά, όπως έλεγε και ο αξέχαστος Φίλιππος Συρίγος, «είναι να γελάει κανείς» με όσα συμβαίνουν.
Όμως, επειδή το θέμα είναι σοβαρό πρέπει να δοθεί άμεσα λύση σε κεντρικό επίπεδο, να αποσαφηνιστούν οι υπόχρεοι, αλλά και οι μη υπόχρεοι, να δοθούν επαρκείς διευκρινίσεις και επιτέλους να ξέρουμε τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε σε κάθε περίπτωση.
