Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς: Προσαρμογή των μέτρων διακοπής διαπραγμάτευσης και δημοσιοποίηση των διακοπών της διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο της οδηγίας MiFID II

 Κατευθυντήριες γραμμέςΠροσαρμογή των μέτρων διακοπής διαπραγμάτευσης και δημοσιοποίηση των διακοπών της διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο της οδηγίας MiFID II27/06/2017 | ESMA70-872942901-63 EL 

2 Ορισμοί    3 Σκοπός    4 Συμμόρφωση και υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων    4.1 Καθεστώς των κατευθυντήριων γραμμών    4.2 Υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων    5 Κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με το άρθρο 48 παράγραφος 5 της οδηγίας MiFID II: 5.1 Προσαρμογή των παραμέτρων μεταβλητότητας    5.2 Εξωτερικές κοινοποιήσεις κατά την ενεργοποίηση της διακοπής της διαπραγμάτευσης   

Μέτρα διακοπής της διαπραγμάτευσηςΜηχανισμοί τους οποίους πρέπει να διαθέτουν οι τόποι διαπραγμάτευσης σύμφωνα με το άρθρο 48 παράγραφος 5 της οδηγίας MiFID για την προσωρινή διακοπή ή τον περιορισμό της διαπραγμάτευσης σε περίπτωση σημαντικής μεταβολής της τιμής ενός χρηματοπιστωτικού μέσου.Διακοπή της διαπραγμάτευσηςΗ διακοπή της διαπραγμάτευσης περιλαμβάνει τους ακόλουθους τύπους μηχανισμών:→ Μηχανισμούς που διακόπτουν τη συνεχή διαπραγμάτευση, στους οποίους περιλαμβάνονται:- μηχανισμοί οι οποίοι διακόπτουν τη διαπραγμάτευση μιας συγκεκριμένης κινητής αξίας για δεδομένο χρονικό διάστημα κατά το οποίο δεν εκτελούνται συναλλαγές ούτε καθορίζονται νέες τιμές, και- μηχανισμοί οι οποίοι μετατρέπουν τη διαπραγμάτευση από συνεχή σε στιγμιαία (δημοπρασία). Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί κατόπιν συναλλαγής ή εισαγωγής εντολής που θα οδηγούσε στην πραγματοποίηση συναλλαγής εκτός των στατικών ορίων τιμών που έχουν προκαθοριστεί από τον τόπο διαπραγμάτευσης.→ Μηχανισμούς που παρατείνουν την περίοδο προγραμματισμένων ή μη προγραμματισμένων δημοπρασιών σε περίπτωση απόκλισης των τιμών από την προκαθορισμένη τιμή αναφοράς στο τέλος της δημοπρασίας.

• Τη φύση του χρηματοπιστωτικού μέσου: για να λάβουν επαρκώς υπόψη τη φύση του χρηματοπιστωτικού μέσου, οι τόποι διαπραγμάτευσης θα πρέπει να προσαρμόζουν τα μέτρα διακοπής της διαπραγμάτευσης τουλάχιστον στο επίπεδο μιας κατηγορίας χρηματοπιστωτικού μέσου και, ανάλογα με την περίπτωση, σε μεγαλύτερο επίπεδο ανάλυσης, λαμβανόμενων υπόψη, με συνδυαστικό τρόπο, των λοιπών παραμέτρων που περιγράφονται στη συνέχεια. Για τον σκοπό αυτόν, οι κατηγορίες χρηματοπιστωτικών μέσων θα πρέπει να βρίσκονται:- για μη μετοχικά χρηματοπιστωτικά μέσα, στο επίπεδο των κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων όπως ορίζεται στο παράρτημα ΙΙΙ του κανονισμού RTS 2³ για τη διαφάνεια των μη μετοχικών χρηματοπιστωτικών μέσων (δηλ. ομολογιών, δομημένων χρηματοοικονομικών προϊόντων, τιτλοποιημένων παραγώγων, παραγώγων επί επιτοκίων, μετοχικών παραγώγων, παραγώγων επί εμπορευμάτων, συναλλαγματικών παραγώγων, πιστωτικών παραγώγων, παραγώγων που αναφέρονται στο σημείο 10 του τμήματος Γ του παραρτήματος Ι της οδηγίας MiFID II, χρηματοοικονομικών συμβάσεων επί διαφορών και δικαιωμάτων εκπομπής), και- για μετοχικά χρηματοπιστωτικά μέσα, στο επίπεδο των κατηγοριών χρηματοπιστωτικών μέσων που περιγράφονται στον πίνακα 2 του παραρτήματος ΙΙΙ του κανονισμού RTS 1⁴ για τη διαφάνεια μετοχικών χρηματοπιστωτικών μέσων, στο πεδίο «Αναγνωριστικός κωδικός MiFIR» (δηλ. μετοχών, πιστοποιητικών αποθετηρίου, διαπραγματεύσιμων αμοιβαίων κεφαλαίων, πιστοποιητικών και άλλων μετοχικών χρηματοπιστωτικών μέσων).• Το προφίλ ρευστότητας και το επίπεδο προσφορών στο χρηματοπιστωτικό μέσο:οι τόποι διαπραγμάτευσης θα πρέπει να προσαρμόζουν τα μέτρα διακοπής της διαπραγμάτευσης που εφαρμόζουν λαμβάνοντας υπόψη τη ρευστότητα του χρηματοπιστωτικού μέσου, την ύπαρξη σαφών μοτίβων ρευστότητας, καθώς και πιθανές μεταβολές στη ρευστότητα λόγω προκαθορισμένων συμβάντων, όπως εκδόσεις ή αναμενόμενες εταιρικές πράξεις.Οι τόποι διαπραγμάτευσης θα πρέπει, ιδίως, να εφαρμόζουν αυστηρότερες παραμέτρους για μέσα που θεωρούνται ρευστά. Η προσαρμογή θα πρέπει να περιλαμβάνει ευρύτερες παραμέτρους ώστε να καλύπτει δικαιώματα εγγραφής και μέσα με χαμηλά επίπεδα δημοσιευμένων τιμών.• Το προφίλ μεταβλητότητας του χρηματοπιστωτικού μέσου: η προσαρμογή των μέτρων διακοπής της διαπραγμάτευσης θα πρέπει να υποστηρίζεται από στατιστική μελέτη της παρελθοντικής μεταβλητότητας ώστε να δίνεται στους τόπους διαπραγμάτευσης η δυνατότητα να συναγάγουν τη μελλοντική μεταβλητότητα.Οι τόποι διαπραγμάτευσης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη μετρήσεις όπως η μεταβλητότητα ημερονυκτίου του χρηματοπιστωτικού μέσου, η απόλυτη μέγιστη ενδοημερήσια απόκλιση και η αναμενόμενη συχνότητα ενεργοποίησης του μηχανισμού.• Η ανισορροπία εντολών: οι τόποι διαπραγμάτευσης θα πρέπει να προσδιορίζουν τις περιστάσεις στις οποίες σοβαρές ανισορροπίες εντολών ή εξαιρετικές συνθήκες επιβάλλουν την επαναπροσαρμογή των παραμέτρων των μέτρων διακοπής της διαπραγμάτευσης. Ανάλογα με την περίπτωση, οι τόποι διαπραγμάτευσης θα πρέπει να είναι σε θέση να επαναπροσαρμόζουν με μη αυτόματο τρόπο τις παραμέτρους τους σύμφωνα με προκαθορισμένη διαδικασία και με σκοπό την ελαχιστοποίηση της διάρκειας διακοπής της διαπραγμάτευσης.• Οι διαδικασίες και οι κανόνες των τόπων διαπραγμάτευσης: οι τόποι διαπραγμάτευσης θα πρέπει να εφαρμόζουν μέτρα διακοπής της διαπραγμάτευσης με αυστηρότερες παραμέτρους για συστήματα συνεχούς διαπραγμάτευσης και συστήματα διαπραγμάτευσης βάσει προσφορών (ζευγών εντολών). Οι τόποι διαπραγμάτευσης μπορούν να προσαρμόζουν με διαφορετικό τρόπο τις παραμέτρους μεταβλητότητας, ανάλογα με τη φάση της διαπραγμάτευσης.• Εσωτερικές τιμές αναφοράς: τα μέτρα διακοπής της διαπραγμάτευσης θα πρέπει να προσαρμόζονται με χρήση στατικών τιμών αναφοράς (όπως η τιμή ανοίγματος, η τιμή κλεισίματος, ή η τιμή ενδοημερήσιας δημοπρασίας) και δυναμικών τιμών αναφοράς (όπως η τελευταία τιμή διαπραγμάτευσης ή η μέση τιμή για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα), εκτός εάν ο τόπος διαπραγμάτευσης μπορεί να αποδείξει στην οικεία αρμόδια εθνική αρχή ότι η μεταβλητότητα αντιμετωπίζεται επαρκώς μόνο με στατικά ή δυναμικά όρια.• Εξωτερικές τιμές αναφοράς: οι τόποι διαπραγμάτευσης θα πρέπει, κατά την προσαρμογή των παραμέτρων μεταβλητότητας, να λαμβάνουν υπόψη, χωρίς απαραιτήτως να αναπαράγουν, τη στατιστική συσχέτιση των μέσων, ιδίως σε περιπτώσεις διαφορετικών περιουσιακών στοιχειών (π.χ. μέσα σε μετρητά και μέσα μελλοντικής εκπλήρωσης) και διαφορετικών αγορών (π.χ. μέσο εισηγμένο σε πολλαπλές αγορές), και μηχανισμούς για τη διαχείριση της μεταβλητότητας στις αγορές όπου αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης τα μέσα αυτά. Όσον αφορά τους τόπους διαπραγμάτευσης που χρησιμοποιούν μηχανισμούς διαπραγμάτευσης βάσει τιμών αναφοράς, για να είναι έγκυρη η τιμή αναφοράς θα πρέπει να προέρχεται από την αγορά πρώτης εισαγωγής ή τη σημαντικότερη από άποψη ρευστότητας αγορά, όπως αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 600/2014⁵. Για τους σκοπούς αυτούς, οι τόποι διαπραγμάτευσης μπορούν να χρησιμοποιούν πληροφορίες σχετικά με τα χρηματοπιστωτικά μέσα στις οποίες το κοινό έχει ελεύθερη πρόσβαση, καθώς και τόπους διαπραγμάτευσης τους οποίους θεωρούν συναφείς.• Διάρκεια της διακοπής: οι τόποι διαπραγμάτευσης μπορούν να εφαρμόζουν ευέλικτη προσέγγιση κατά τον προσδιορισμό της διάρκειας των διακοπών λόγω μεταβλητότητας και να καθορίζουν με κάποιο βαθμό τυχαιότητας τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης διακοπής διαπραγμάτευσης. Σε αυτήν την περίπτωση, οι τόποι διαπραγμάτευσης θα πρέπει να καθορίζουν και να κοινοποιούν στα μέλη τους το ελάχιστο και το μέγιστο αναμενόμενο χρονικό διάστημα για την επανέναρξη της διαπραγμάτευσης μετά από μια διακοπή.• Νεοεκδιδόμενα μέσα: οι τόποι διαπραγμάτευσης θα πρέπει να προσαρμόζουν τις παραμέτρους μεταβλητότητας μέσω εκτιμήσεων στις οποίες λαμβάνεται υπόψη σύγκριση παρόμοιων χρηματοπιστωτικών μέσων με αναμενόμενο παρόμοιο μοτίβο μεταβλητότητας βάσει της αναμενόμενης κεφαλαιοποίησης, του κλάδου ή του μεγέθους έκδοσης.