Η παράταση ήρθε, αλλά το φιλότιμο χάθηκε…

Δεν γνωρίζω πως είναι να βρίσκεται κάποιος σε έναν υπουργικό θώκο, ούτε όλες τις παραμέτρους, τις πιέσεις, τις διεργασίες και γενικότερα τον τρόπο λειτουργίας ενός υπουργείου, οπότε δεν μπορώ να γνωρίζω τους λόγους που οδήγησαν την κα Αικ. Παπανάτσιου και τους συνεργάτες της σ΄αυτή την πρωτοφανή κίνηση να μην ανακοινωθεί εγκαίρως η παράταση υποβολής των φορολογικών δηλώσεων. Αυτό όμως δεν αποτελεί τροχοπέδη στο να δημιουργήσω στο μυαλό μου μια αλληλουχία σκέψεων που βασίζονται στη λογική, αλλά κυρίως στο φιλότιμο. Όλοι στο υπουργείο οικονομικών γνωρίζουν σε γενικές γραμμές την κατάσταση που βιώνουν οι λογιστές-φοροτεχνικοί  και μάλιστα η Υφυπουργός τα γνωρίζει από πρώτο χέρι, αφού έχει περάσει από τα ίδια μετερίζια, ούσα λογίστρια τα προηγούμενα χρόνια. Αναρωτιέμαι λοιπόν, αφού υπεγράφη η απόφαση από τις 28.6.2017, γιατί δεν έγινε η σχετική ανακοίνωση από το γραφείο τύπου του υπουργείου Οικονομικών εκείνη την ημέρα (σ.σ. όπως είθισται σε τέτοιες, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις) έτσι ώστε να επανέλθει η ηρεμία σε όλους εμάς τους φοροτεχνικούς;Ήταν τόσο δύσκολο να γραφούν δυο αράδες προκειμένου να ενημερωθούν όλοι; Γιατί έπρεπε να φτάσουμε αργά το απόγευμα της Πέμπτης, με την αγωνία όλων στο ζενίθ, ώστε να δημοσιευθεί πρώτα στο Φ.Ε.Κ. η απόφαση και έπειτα να κοινοποιηθεί το λιτό δελτίο τύπου;Άραγε ο εκάστοτε υπουργός είναι περισσότερος υπουργός και λιγότερο άνθρωπος; Άραγε το φιλότιμο χάνεται όταν βρίσκεται κανείς στα υπουργικά έδρανα; Άραγε αξίζουμε τέτοια αντιμετώπιση; Ενδεχομένως πολλοί συνάδελφοι να πουν μα, τώρα δόθηκε η παράταση, τι κάθεσαι και τα ψάχνεις; Ακούω, δέχομαι και ασπάζομαι όλες τις απόψεις και φυσικά δεν διεκδικώ το αλάθητο. Όμως, στα αυτιά μου ηχούν οι φωνές κάποιων που λένε πως οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά, αλλά και οι φωνές εκείνων που λένε πως η ανθρωπιά και το φιλότιμο πρέπει να
χαρακτηρίζουν οπωσδήποτε και τους πολιτικούς. Καλή δύναμη συνάδελφοι.