Παπαδημητρίου – Γιατί δεν μπορεί να γίνει εξαγορά των κόκκινων δανείων από τους δανειολήπτες.

Σε επίκαιρη ερώτηση στην βουλή απάντησε ο Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, σχετικά με την μη δυνατότητα εξαγοράς των κόκκινων δανείων από τους δανειολήπτες.

Αναλυτικά η ερώτηση και η απάντηση στην βουλή.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Κύριε Υπουργέ, με την ερώτησή μου θέλω να φέρω στο κοινοβουλευτικό προσκήνιο ένα ζήτημα το οποίο απασχολεί ολόκληρη την κοινωνία, εκτός βέβαια από τα media και από μια σειρά παράγοντες προς τους οποίους έχει βαρέσει σιωπητήριο από το τραπεζικό σύστημα. Αναφέρομαι σ’ αυτό που συμβαίνει με τα «κόκκινα» δάνεια σ’ αυτόν τον τόπο.Με βάση τις διατάξεις των άρθρων 1 έως 3 του ν. 4354/2015, η Κυβέρνησή σας έχει προβλέψει τη δυνατότητα πώλησης εξυπηρετούμενων και μη εξυπηρετούμενων «κόκκινων» δανείων σε εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια.Αυτή η δυνατότητα έχει προβλεφθεί και έχει νομοθετηθεί χωρίς να εξαρτάται η πώληση αυτή από οποιονδήποτε όρο ή προϋπόθεση, εκτός από την εξαίρεση που αρχικά είχε προβλεφθεί για τα δάνεια που είναι συνδεδεμένα με πρώτη κατοικία. Αυτών η προστασία, η εξαίρεση δηλαδή, ίσχυε μέχρι 31.12.2017. Δηλαδή σήμερα που γίνεται λόγος στη  Βουλή για το ζήτημα αυτό δεν ισχύει αυτή η εξαίρεση.Υπάρχει ένα ζήτημα, που είναι μεγάλο. Στις τράπεζες η Κυβέρνηση τηρεί μια απόσταση, η οποία δεν ξέρω αν είναι αιδήμων, πλην όμως είναι πολύ αποκαλυπτική όσον αφορά τις προθέσεις της Κυβέρνησης. Δεν θέλει η Κυβέρνηση να ρυθμίσει το τραπεζικό τοπίο.Και δεν αναφέρομαι, βέβαια, στα μακροοικονομικά ή δημοσιονομικά. Αναφέρομαι στις σχέσεις των τραπεζών με τους δανειολήπτες, δηλαδή σε μία σχέση η οποία ανάγεται σε σχέση προστασίας οικονομικών συμφερόντων των καταναλωτών, που με βάση τον νόμο 2251 αυτά τα οικονομικά συμφέροντα τελούν υπό την προστασία του κράτους. Δεν μπορεί να κάνετε τους θεατές και να αφήνετε τις τράπεζες με δήθεν Κώδικες Δεοντολογίας να ρυθμίζουν όπως αυτές επιθυμούν και κατά τα συμφέροντά τους τις σχέσεις με τους δανειολήπτες και μάλιστα με έναν όγκο δανειοληπτών των οποίων οι απαιτήσεις αφορούν καταναλωτικά δάνεια ή δάνεια τα οποία προέρχονται από πιστωτικές κάρτες. Κύριε Υπουργέ, πρέπει να γνωρίζετε ότι η τοκοφορία σε αυτές τις περιπτώσεις είναι 20%, 22% και 24%. Σε καμία πολιτισμένη χώρα δεν υπάρχει τέτοια τοκογλυφική, τέτοια ληστρική εκμετάλλευση πολιτών, όσον αφορά τις καταναλωτικές τους σχέσεις. Και εδώ αυτή η Κυβέρνηση σιωπά και αφήνει τις τράπεζες να έρχονται υποτίθεται σε κάποια συζήτηση, σε κάποια διαβούλευση με τους καταναλωτές, δήθεν επειδή θέλει να λύσει ζητήματα. Ποια είναι αυτά τα ζητήματα; Αυτό που προτείνουν οι τράπεζες είναι να υπάρξει επιμήκυνση δέκα ή είκοσι ετών στο δάνειό τους. Δεν δέχεται να ασχοληθεί με τη μείωση ή τη διαγραφή τόκων τοκογλυφικών, παρά μόνο σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου είναι εντελώς αναξιόχρεος ο δανειολήπτης. Για όλες τις άλλες περιπτώσεις των δανειοληπτών, αυτών δηλαδή που ενώ διαθέτουν περιουσία θεωρούν υποχρέωσή τους και αυτονόητο καθήκον τους να την υπερασπίσουν απέναντι στις τοκογλυφικές πραγματικά και ληστρικές βλέψεις των τραπεζών, για την πλειονότητά τους -γιατί υπάρχουν και εξαιρέσεις-έχετε εφεύρει τον όρο «στρατηγικός κακοπληρωτής».Επιτέλους, πρέπει να ασχοληθείτε με το θέμα, για να μην έρθουμε μετά από δύο-τρία χρόνια και λέμε ότι το πολιτικό σύστημα, τον καιρό που συνέβαινε αυτό το σκάνδαλο, έκανε ότι δεν καταλάβαινε. Σήμερα, λοιπόν, υπάρχει ανάγκη να ληφθούν μέτρα και εγώ θα ήθελα με την ερώτησή μου να σας πω: Έχετε σκοπό να δώσετε στους δήμους, στα επιμελητήρια και σε άλλες θεσμικές οντότητες τη δυνατότητα της διαχείρισης των συγκεκριμένων απαιτήσεων από τα δάνεια αυτά; Γιατί αυτό που ελέχθη και το έχετε επισημάνει σε συνέντευξή σας, ότι δήθεν εξαιρείτε από όλο αυτό τον πληθυσμό των δανειοληπτών μόνο τους στρατιωτικούς, θα πρέπει να ξέρετε ότι αντίκειται, παραβιάζει και κακοποιεί την αρχή της ισότητας του Συντάγματος. Τέλος, θα πρέπει να μας πείτε: Έχετε σκοπό να νομοθετήσετε τη ρύθμιση που το 2015 είχε υιοθετήσει η Κυπριακή Δημοκρατία και προτού πωληθούν τα συγκεκριμένα δάνεια εκαλείτο ο ενδιαφερόμενος οφειλέτης για να δηλώσει εάν με τους ίδιους όρους επιθυμεί να εξαγοράσει το δάνειό του;ΔΗΜΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.Πριν απαντήσω στην ερώτησή σας, κύριε Τζαβάρα, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι τα επιτόκια στην Αμερική για τα πιστωτικά δάνεια είναι 29%. Οπότε, είναι το τραπεζικό σύστημα. Δεν είναι μόνο σε αυτή τη χώρα που συμβαίνει. Θα ήθελα να απαντήσω τώρα στον πυρήνα του ερωτήματός σας και θέλω να πω ότι αποτελεί διαφορετικό ζήτημα το εάν το πιστωτικό ίδρυμα είναι υποχρεωμένο πριν τη μεταβίβαση της απαίτησής του να προτείνει στον οφειλέτη την εξαγορά του δανείου του με τους ίδιους όρους που έχει προτείνει ο υποψήφιος εκδοχέας, δηλαδή το λεγόμενο fund. Τέτοια νομική υποχρέωση δεν υφίσταται, καθώς μία τέτοια ρύθμιση θα ενθάρρυνε τη δημιουργία στρατηγικών κακοπληρωτών -και επιμένουμε σε αυτό-, χωρίς να δώσει την παραμικρή βοήθεια σε αυτούς που πραγματικά τη χρειάζονται.Και σας εξηγώ: Αν κάποιος έχει την ικανότητα αποπληρωμής του δανείου του και γνωρίζει από πριν ότι το πιστωτικό ίδρυμα πριν εκχωρήσει την απαίτησή του αντί της καταβολής ποσοστού αυτού υποχρεούται να του προτείνει την εξαγορά του δανείου αντί του ίδιου ποσοστού, καταλαβαίνετε ότι αυτός ο οφειλέτης γνωρίζει ότι είναι προς το συμφέρον του να μην αποπληρώσει το δάνειό του, προσδοκώντας να ωφεληθεί ένα σημαντικό ποσοστό της οφειλής του κατά την εξαγορά. Επομένως, μια τέτοια ρύθμιση θα δημιουργήσει μεγάλο πλήθος στρατηγικών κακοπληρωτών. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι εισάγεται μια τέτοια ρύθμιση. Δεδομένου ότι τα  funds αγοράζουν τα δάνεια τοις μετρητοίς, το προτιμησιακό καθεστώς σημαίνει ότι στον οφειλέτη θα πρέπει να δοθεί η ευκαιρία να αγοράσει το δάνειό του πάλι τοις μετρητοίς. Όμως, ο οφειλέτης που έχει όλη τη διάθεση και είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του και κατέστη ασυνεπής λόγω της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας, δεν θα διαθέτει σε μετρητά το ποσοστό απαίτησής του που θα προσφέρει το fund. Αν το διέθετε, τότε θα το είχε πληρώσει. Επομένως, το προτιμησιακό καθεστώς δεν δίνει λύσεις στους αδύναμους που έχουν ανάγκη. Τα funds όταν αγοράζουν δάνεια, δεν προσφέρουν ξεχωριστό τίμημα για κάθε μεμονωμένο δάνειο. Αντίθετα, προσφέρουν ένα συνολικό τίμημα για ένα πακέτο μεγάλου αριθμού δανείων που έχει διαμορφωθεί εκ των προτέρων από το πιστωτικό ίδρυμα και κατά κανόνα περιλαμβάνει τόσο εξυπηρετούμενα όσο και μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Επειδή δεν έχω αρκετό χρόνο, θα ήθελα να απαντήσω…ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης): Θα έχετε ανοχή, προχωρήστε. ΔΗΜΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης): Ωραία.

Η θεσμοθέτηση, επομένως, προτιμησιακού καθεστώτος θα οδηγούσε στο εξής φαινόμενο, να προσφέρει το πιστωτικό ίδρυμα ένα πακέτο δανείων προς πώληση, να λαμβάνει μια πρόταση συνολικού τιμήματος από το fund και εν συνεχεία να τροποποιεί το προς πώληση πακέτο, αφαιρώντας από αυτό τις λιγότερο επισφαλείς απαιτήσεις. Κάτι τέτοιο δεν θα συνιστούσε σοβαρή διαδικασία πώλησης δανείων. Για τον λόγο αυτό η θέσπιση προτιμησιακού καθεστώτος για τους οφειλέτες δεν είναι εφικτή.

Προτεραιότητά μας, όμως -και προτεραιότητα αυτής της Κυβέρνησης- είναι η ουσιαστική προστασία του αδύναμου οφειλέτη. Προς τον σκοπό αυτό εργαζόμαστε, προκειμένου να εφαρμοστεί επιτυχώς ο εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων και επεξεργαζόμαστε τροποποίηση του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τις προτάσεις ενώσεων καταναλωτών.

Σχετικά με το δεύτερο ερώτημά σας, αυτό θα ήταν εφικτό, εφ’ όσον οι ΟΤΑ ή τα επιμελητήρια συστήσουν ανώνυμη εταιρεία αδειοδοτημένη από την Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία σύμφωνα με το καταστατικό της μπορεί να προβαίνει σε διαχείριση απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις και έχει το κατάλληλο ποσό μετοχικού κεφαλαίου. Θα πρέπει δηλαδή να πληρούν τα κριτήρια του ν. 4389/2016 και του ν. 4354/2015 -που είναι οι νόμοι για τα funds- για την απόκτηση ειδικής άδειας εταιρείας διαχείρισης ή την απόκτηση απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις. Οι ίδιοι οργανισμοί δεν μπορούν να αποκτήσουν άδεια, καθώς πρόκειται για νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Ευχαριστώ πολύ.

………….

Δείτε εδώ όλη την συνομιλία.