Σταθμοί στην Ιστορία του Λογιστικού Επαγγέλματος, στην Ελλάδα
Σταθμοί στην Ιστορία του Λογιστικού Επαγγέλματος, στην Ελλάδα
Κωνσταντίνος
Ιωαν. Νιφορόπουλος
Ορκωτός Ελεγκτής – Λογιστής
Πιστεύω ότι το μέλλον δεν είναι παρά ξανά το παρελθόν,
που μπαίνει από άλλη πόρτα. ( Arthur Wing
Pinero, 1855-1934, Άγγλος θεατρικός συγγραφέας )
[
Πηγή : https://www.gnomikologikon.gr/catquotes.php?categ=0210 ]
Εισαγωγή
·
« Μια Υπεράσπιση της Λογιστικής με βάση
τη Νεότερη Ιστορία της »
Πηγή: Taxheaven © Δείτε
περισσότερα https://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/42302
Η διπλογραφία μας αποκαλύπτει το σύμπαν του
οικονομικού κόσμου σύμφωνα με την ίδια μέθοδο
όπως αργότερα οι μεγάλοι φυσικοί το σύμπαν του
κόσμου των ουρανίων σωμάτων… Η διπλογραφία
στηρίζεται στην εφαρμοζόμενη με συνέπεια
βασική ιδέα ότι όλα τα φαινόμενα μπορούν να
συλληφθούν ως ποσότητες.»
Werner Somdart Der Moderne Kapitalismus II (
σελ. 119 )
Η «Λογιστική» στην Ελλάδα, δεν
υπήρξε ποτέ μια προσβεβλημένη επιστήμη, πιστεύω κυρίως λόγω της αδυναμίας,
όλων ημών που ασχολούμαστε με αυτήν, να δείξουμε στην πράξη την χρησιμότητα
της, στην λήψη των σωστών /επωφελών αποφάσεων σε κάθε Επιχείρηση και σε
κάθε επενδυτή και φυσικά ως επαγγελματίες, να αποφύγουμε κάθε είδους
«κακοτοπιά».
« Η μελέτη της ιστορίας μιας επιστήμης δεν αποβλέπει μόνον εις την
ικανοποίησιν της απλής περιεργείας ή του απλού ιστορικού ενδιαφέροντος.
Αποσκοπεί κυρίως εις την υποβοήθησιν της κατανοήσεως των συνθηκών του παρόντος
και ει δυνατόν, εις την πρόβλεψιν των προβλημάτων του μέλλοντος. …
Συγκεκριμένως, η μελέτη της ιστορίας της Λογιστικής, εν συναρτήσει προς τας
μεταβολάς εις το κοινωνικόν και οικονομικόν περιβάλλον και νομικόν πλαίσιον,
παρουσιάζει ζωηρότατον ενδιαφέρον, διότι:
1. Διαφωτίζει τον τρόπο κατά τον οποίον ανεπτύχθη και
εξειλίχθη η λογιστική μεθοδολογία και σκέψις, ήτοι προσδιορίζει τους παράγοντας
του περιβάλλοντος τους προκαλούντας τας μεταβολάς και, ως εκ τούτου,
αποκαλύπτει τον τρόπον πραγματοποιήσεως των μεταβολών αυτών.
2. Επιζητεί να καθορίση τας εκ των μεταβολών της
λογιστικής μεθοδολογίας και σκέψεως επιδράσεις επί του περιβάλλοντος.
3. Συντελεί εις την πληρεστέραν κατανόησιν της
εξελίξεως τω επιχειρηματικών και εν γένει οικονομικών μονάδων.
4. Διαφωτίζει την προέλευσιν και διαμόρφωσιν των
εν χρήσει λογιστικών εννοιών, αρχών, μεθόδων και συστημάτων.
5. Ατυχώς, παρά την σημασίαν της, η ιστορία της
Λογιστικής δεν είχε μέχρι των τελευταίων ετών τύχει της δεούσης προσοχής και
μελέτης.»
( Πηγή : «Εισαγωγή εις Την Χρηματοοικονομικήν Λογιστικήν
– Τεύχος Α’ – Γενικαί Εισαγωγικαί Γνώσεις» – Έλλης Βασιλάτου- Θανοπούλου
– Τακτικής Καθηγήτριας Ανώτατης Σχολής Οικονομικών & Εμπορικών Επιστημών.)
« Οι περισσότεροι από εμάς που διδάσκουμε λογιστική στα πανεπιστήμια,
«υποφέρουμε» από μία εύσχημη περιφρόνηση συναδέλφων μας, οι οποίοι κοιτούν τη
λογιστική ως έναν παρείσακτο, έναν Σαούλ ανάμεσα στους χρισμένους από το «γιο
του Θεού» προφήτες, έναν παρία (-απόβλητο) του οποίου η παρουσία αφαιρεί κάτι
από την ιερότητα των ακαδημαϊκών αιθουσών. …
Η περιφρόνηση για τη λογιστική δεν περιορίζεται σε πανεπιστημιακούς
κύκλους, αλλά είναι σχεδόν παγκόσμια. …Ας θυμηθούμε πώς η λογιστική έχει
παραμεληθεί στη λογοτεχνία. Το βλέμμα του κοινού έχει γενικώς, τόσο στην
πραγματική ιστορία όσο και στη μυθιστορία, στραφεί προς εκείνον ο οποίος
αποδίδεται ως ηρωική μορφή. Σε αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, οι
γνωστοί συγγραφείς τους έχουν επικεντρώσει την πλοκή των έργων τους σε έναν
λόγιο πολυμαθή όπως ο Φάουστ, σε έναν βιομήχανο όπως ο Γιάννης Αγιάννης στους
Αθλίους {Les Miserables) του Βίκτωρα Ουγκώ, σε έναν ναυτικό όπως τον Ροβινσώνα
Κρούσω ή τον Γκιούλιβερ, σε εταίρες όπως στη Νανά του Εμίλ Ζολά, σε κλέφτες και
λωποδύτες όπως στις Μεγάλες Προσδοκίες ή σε ιστορίες του Καρόλου Ντίκενς και
άλλων, κ.ο.κ., με τις αφηγήσεις για ένα σωρό περίεργα κεντρικά πρό¬σωπα δίχως
τέλος. Ουδέποτε όμως, εξ όσων γνωρίζω, ένας καταστιχογράφος (παλαιότερα) ή ένας
λογιστής (πιο πρόσφατα) έχει γίνει ο κεντρικός ήρωας μιας νουβέλας, ενός
θεατρικού έργου ή ενός ποιήματος. Ο καταστιχογράφος (-λογιστής) δεν έχει
τιμηθεί ούτε με το να γίνει σε κάποια ιστορία ένας αξιοσημείωτος κακός. …
Σε ένα από τα καλύτερα ποιήματα του – ποιητική συλλογή «Μαραμπού», εκδόσεις
Άγρα, Αθήνα 1991 -, ο Νίκος Καββαδίας, στο Mai Du Depart, έχει το εξής δεύτερο
τετράστιχο:
«Για το Μαδράς, τη Σιγγαπούρ, τΆλγέρι και το Σφάξ
θ’ αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,
κι εγώ, σκυφτός σ’ ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.»
Ο ποιητής στο ποίημα του αυτό αναφέρεται σε έναν λογιστή του οποίου το
όνειρο ήταν να κάνει μακρινά ταξίδια ως ναυτικός που όμως έμεινε
απραγματοποίητο πα-ραμένοντας λογιστής, δηλαδή σε ένα πεζό επάγγελμα….)
Η λογιστική έχει σχετικώς πρόσφατα αρχίσει να απαιτεί αναγνώριση ως ένα
επάγγελμα με γνωσεολογικό υπόβαθρο επιστήμης. Εγώ προσωπικά έχω εκτιμήσει
ότι οι πρώτες αξιώσεις της λογιστικής να θεωρείται ως αυτόνομη επιστήμη
τίθενται στις αρχές της δεκαετίας του 1920 με τις εργασίες του Ρωσοελβετού Leon
Gomberg, του Γερμανού Eugen von Schmalenbach, κ.ά. ….
Για να καθιερωθεί ως αξιοσέβαστος ένας κλάδος, τρία στοιχεία οδηγούν στο
συμπέρασμα της επιστημοσύνης του, που όντως έχει ως προαπαιτούμενα. Αυτά είναι:
- πρώτον, η καταγωγή και η
«γενεολογία», - δεύτερον, η «συντροφιά» την
οποία κάποιος διατηρεί και, - τρίτον, τις υπηρεσίες τις
οποίες κάποιος αποδίδει στην κοινότητα.
Ας εξετάσουμε τη λογιστική από αυτές τις όψεις της.
[ πρώτον, η καταγωγή και η «γενεολογία» ],
.. Ας υπενθυμίσουμε σε αυτούς οι οποίοι καυχώνται τις ανώτερες αρετές άλλων
επιστημονικών κλάδων, ότι αυτή η πρώτη παρουσίαση που έκανε ο Πατσίολο δεν ήταν
ακατέργαστη και λανθασμένη αλλά περιέχει τα ουσιώδη της λογιστικής όπως τη
γνωρίζουμε σήμερα, παρ’ όλο το γεγονός ότι αυτή συνεγράφη σε καιρό που η χημεία
μετείχε των φαντασιοπληξιών της αλχημείας η βιολογία ήταν μία εξωτική συλλογή
εσφαλμένων εκτιμήσεων, και η ιατρική είχε περισσότερα κοινά με το μάγο ιατρό
απ’ ότι έχει ακόμη και σήμερα.
Περίπου πριν από διακόσια χρόνια, η κατάσταση των άλλων -πλην της λογιστικής –
επιστημών συνίστατο σε μία μάταιη και αστεία (αν όχι γελοία) έκθεση άγνοιας.
Περισσότερο από πεντακόσια χρόνια, ακριβώς στο πρώτο βιβλίο που εκδόθηκε επί
του εν λόγω θέματος, η λογιστική περιγράφηκε με μία μορφή η οποία ακόμη
κυριαρχεί στην πράξη σε ολόκληρο τον κόσμο. Πώς δεν μπορεί, επομένως, η
λογιστική να έχει την (εύλογη) απαίτηση να της αναγνωρίζεται μία ευυπόληπτη και
πολύ παλιά γενεαλογία;
[ δεύτερον, η «συντροφιά» ]
Η λογιστική καθιερώθηκε επιστημονικά από έναν θιασώτη του Αγίου Φραγκίσκου της
Ασίζης, στο λίκνο των μαθηματικών με την άλγεβρα ως δίδυμη αδελφή της, κάτω από
την αιγίδα μεγάλων πανεπιστημίων της Αναγέννησης: Σίγουρα αυτή είναι μία
αφετηρία επαρκούς ακαδημαϊκής οντότητας ώστε να της δίδεται ο απαιτούμενος από
κάθε πανεπιστημιακό ίδρυμα σεβασμός. …
[ τρίτον, οι «υπηρεσίες» τις οποίες αποδίδει στην κοινότητα ]
… Η λογιστική δικαιολογεί το κύρος της από το ότι ανέκυψε για να ικανοποιεί
κοινωνικές ανάγκες. Μεταξύ άλλων, οι λειτουργίες της είναι να εντοπίζονται
ευθύνες (responsibility accounting), να προλαμβάνονται απάτες, να καθοδηγείται
η βιομηχανία προς καλύτερα αποτελέσματα, να προσδιορίζονται καθαρές θέσεις
επιχειρήσεων, να λύνεται το πιο δύσκολο πρόβλημα των οικονομικών μονάδων: «Ποια
είναι τα κέρδη μου;», να διευκολύνεται η κυβέρνηση στις δημοσιονομικές
λειτουργίες της, να καθοδηγούνται τα ανώτερα διοικητικά στελέχη στις
προσπάθειες τους για περισσότερη αποδοτικότητα, κ.ο.κ. Δεν είναι αυτές οι
λογιστικές εργασίες (και πολλές άλλες ακόμη) άξιες προσοχής και σεβασμού από
οποιονδήποτε καλοπροαίρετο άνθρωπο; Ο ρομαντικός Scott δήλωσε το επάγγελμα του
λογιστή ως «respectable». Ο Goethe, η παγκόσμια αυτή ιδιοφυΐα, ομιλεί
για τη λογιστική ως «μία από τις ωραιότερες επινοήσεις του ανθρώπινου μυαλού».
…
[ Πηγή : Απόσπασμα από το εξαίρετο βιβλίο « Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ – Η
ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΩΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗ » [ Εκδόσεις Εταιρείας Αξιοποιήσεως και Διαχειρίσεως της
Περιουσίας του ΟΠΑ – Αθήνα 2017 ] , του Βασ. Φ. Φίλιου ( Καθηγητή
της Λογιστικής του Πανεπιστημίου Πατρών ) ].
·
Το πρώτο βιβλίο
Λογιστικής(καταστιχογραφίας ) πού εκδόθηκε, στην Ελληνική Γλώσσα
Η εξέλιξη της Λογιστικής συμβαδίζει με την
ανάπτυξη του Εμπορίου και το αυτό συνέβη και στο ευρύτερα Ελλαδικό χώρο. Σημειώνεται ότι η Λογιστική/Καταστιχογραφία
την περίοδο εκείνη αποτελούσε ένα τμήμα αυτού που ονομάζαμε «Εμπορικές
Σπουδές». «Καταστιχογραφία καλείτο η τέχνη της εγγραφής (καταχώρησης) των
διαφόρων οικονομικών πράξεων του επιχειρηματία στα κατάστιχα ( εμπορικά βιβλία
) του και αποτελεί μεταφορά στα ελληνικά του γαλλικού όρου tenue des livres. Ο
όρος αυτός άρχισε να αντικαθίσταται με τον όρο Λογιστική στις αρχές του 20ου
αιώνα) ….
Η
καταστιχογραφία πού εκδόθηκε στην Τεργέστη το 1793 έχει τίτλο: « Εμπορική οδηγία ήτοι ακριβής και
σαφεστάτη διδασκαλία να κράτη τινάς τα κατάστιχα εις παρτίδαις διπλαίς. Κοινώς
τήν σκριτούρα ντόπια. Και να κάμνη με εύκολίαν κάθε μπιλάντζιο, κατά τήν
μέθοδον των Ολλανδέζων». Στο εξώφυλλο Έχουν τυπωθεί οι στίχοι: «Αμαθής έμπορος
πλουτών ανόρθωτα ολισθαίνει, / Η πείρα δε, και η προκοπή άσυλος πλούτος μένει».
….. Το βιβλίο με τη δοκιμασμένη, από τη διδασκαλία των Γραμματικών, μέθοδο των
ερωταποκρίσεων, δίνει τους ορισμούς των καταστίχων, που πρέπει να κρατά ένας
έμπορος, με παραδείγματα και αξιοποιώντας το μεγάλο σχήμα του βιβλίου
καταστρώνει τα παραδείγματα έτσι, που οι σελίδες του να θυμίζουν πραγματικό
εμπορικό κατάστιχο…..
«Ορολογία» της Εποχής.
«Scrittura Doppia» (= Διπλογραφική μέθοδος), «Να Δόσει» (Χρέωση).
«Να λάβει» (Πίστωση) [Σημ.: Η λέξη «νταραβέρι» είναι σύνθετη και
προέρχεται από τις ιταλικές λέξεις «dare» που σημαίνει «δούναι» (πίστωση) και
«avere» που σημαίνει «λαβείν» (χρέωση)], «μπιλάντς(ι)ο»
(=Ισολογισμός ), «Τζορνάλε Ή Γορνάλε» (= ημερολόγιο), «μαέστρο»
(=Καθολικό) και «fattura» (= τιμολόγιο ).
·
Το πρώτο βιβλίο
Λογιστικής(καταστιχογραφίας ) πού εκδόθηκε, στο Νέο-Ελληνικό Κράτος .
Ο
Καποδίστριας είχε ορίσει ως υποχρεωτικό το μάθημα της διπλογραφίας στο
Ορφανοτροφείο Αιγίνης . Το εγχειρίδιο διδασκαλίας που διδασκόταν ήταν το : « Εγχειρίδιον διπλογραφίας ή σύντομος
διδασκαλία του πως να κρατούνται τα κατάστιχα της διπλογραφίας : ερανισθείσα
από το γαλλικόν, προς χρήσιν των εις το εμπόριον ασχολουμένων νέων Ελλήνων /
υπό Στεφάνου Αποστ. Παππά – Εν Αιγίνη : εκ της Εθνικής Τυπογραφίας, 1831 ) .
·
Οι «πρώτοι» Ισολογισμοί
[ 1877 ] Με
τον Ν. ΧΚ’ 620 (ΦΕΚ A 42/1877 )
επιβάλλεται φόρος 2% επί των
διανεμόμενων κερδών στους μετόχους των ανωνύμων εταιρειών. Παράλληλα κάθε
Ανώνυμη Εταιρεία έπρεπε να συντάσσει ετήσιο Ισολογισμό και να τον δημοσιεύσει
στον Τύπο. 
[
Πλατεία Ομονοίας (έτος 1858) ]
[
Ο χώρος διαμορφώθηκε σε πλατεία το 1846 και αρχικά πήρε το όνομα πλατεία
Ανακτόρων και στη συνέχεια πλατεία Όθωνος, προς τιμήν του βασιλιά.
Αποτελούσε
το βορειότερο άκρο της πόλης και το τέρμα του εξοχικού περιπάτου των Αθηναίων
της εποχής. Το 1862 μετονομάσθηκε σε πλατεία Ομονοίας, όταν στο χώρο αυτόν
συγκεντρώθηκαν και έδωσαν όρκο «ομονοίας» οι αρχηγοί των αντίπαλων πολιτικών
μερίδων, οι οποίες είχαν προκαλέσει αιματηρές ταραχές στη χώρα……]
Οι Σταθμοί
1)
[1894 – 1904 ] Εμπορική Εκπαίδευση
[
Πλατεία Ομονοίας ( αρχές του 1900) ]
……………………
Από την Εφημερίδα (Έτος
18970 :
α) Νέος τίμιος Λογιστής με
πιστοποιητικά και εγγυήσεις, έχοντας υπηρετήσει και στο Δημόσιο ( δεν ίσχυε
τότε η μονιμότητα ) ζητά εργασία – Ελάχιστες απαιτήσεις,
β) Νέος Λογιστής ζητά
οποιαδήποτε εργασία.
γ) Νέος γνωρίζων την
Λογιστική, ζητά οποιαδήποτε εργασία, με σκοπό να θρέψει την Οικογένειά
του.
Και πώληση κονδυλοφόρων από
το Χαρτοπωλείο Πάλλη και Κοτζια.
(Εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» , 22-2-1897)
…………………………..
Έτος 1901 : Μαθαίνετε
Λογιστική μέσα σε 10 ημέρες [ Τότε δεν υπήρχαν: Ε.Λ.Π, Κ.Β.Σ, Φόρος εισοδήματος
( ναι σωστά διαβάζετε ), Φ.Π.Α, κ.λπ.]
(Εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ»
, 6-2-1901)
…………………………………..
·
[1894 – 1923 ] Η
«Εμπορική και Βιομηχανική Ακαδημία – Σχολή Ρουσσόπουλου».
Το 1894 ιδρύεται από τον χημικό Όθωνα Ρουσσόπουλο (1855-1922 ) και τον φυσικό Ιωάννη Γεράκη, η «Βιομηχανική και
Εμπορική Ακαδημία» ως μέση τεχνική σχολή, με σκοπό την παροχή πρακτικής
μόρφωσης με στοιχεία θεωρητικών γνώσεων.
Σκοπός της ( Σχολής ) ήταν η θεωρητική
εκπαίδευση και η πρακτική άσκηση στελεχών παραγωγής και εργαζομένων και η
κατάρτιση εμπόρων και εμπορικών ή τραπεζιτικών υπαλλήλων….
Η Βιομηχανική Εμπορική Ακαδημία ιδρύεται
σε μία εποχή κατά την οποία η οικονομία της Ελλάδας μόλις είχε αρχίσει να κάνει
τα πρώτα της βήματα για να ξεφύγει από τη στενή μορφή της κλειστής αγροτικής
και βιοτεχνικής παραγωγής
«
Τα μαθήματα του 1910/1911, της «Εμπορικής Σχολής» ήταν τα παρακάτω:
Εμποριολογία
/ Εμπορική Αλληλογραφία / Λογιστική / Πρακτικόν Εμπορικόν Γραφείον / Οικονομική
Γεωγραφία / Οικονομικά Μαθηματικά /Ιστορία του Εμπορίου / Στατιστική /
Τελωνειακά και Δασμολογικά / Πολιτική Οικονομία / Εμπορικόν Δίκαιον /
Βιομηχανική Χημεία / Εμπορευματολογία / Ηλεκτροτεχνία / Τηλεγραφική/ Γαλλικά /
Αγγλικά / Στενογραφία / Καλλιγραφία / Γραφομηχαναί.
·
[ 1903] Οι πρώτες δημόσιες Εμπορικές Σχόλες
στην Ελλάδα – Ο Στέφανος Κυπάρισσος
(
Εμπορική Σχολή Βόλου )
Το
1903 ( επί κυβερνήσεως Δ. Ράλλη),
κατατίθεται ο ιδρυτικός νόμος με αριθμό 2991 «Περί συστάσεως εμπορικών σχολών».
Στο άρθρο 1 ορίζεται μεταξύ άλλων ότι: «Συνιστώνται δαπάναις του Κράτους, ων η
έδρα ορίζεται δια Β. διατάγματος, εμπορικαί σχολαί, ανήκουσαι εις την τάξιν των
εκπαιδευτηρίων της μέσης εκπαιδεύσεως, σκοπούσαι την δια καταλλήλου θεωρητικής
και πρακτικής διδασκαλίας προπαρασκευήν των εις αυτάς φοιτώντων εις το
εμπορικόν στάδιον. Διδάσκονται εν αυταίς
υποχρεωτικώς∙
α) τα θρησκευτικά, β)
η ελληνική γλώσσα, γ) εκ των ξένων γλωσσών η γαλλική, η αγγλική και η
γερμανική, δ) εκ των μαθηματικών η αριθμητική, και ιδία η εμπορική, μετά
των στοιχείων της γεωμετρίας και της αλγέβρας, ε) στοιχεία φυσικής,
χημείας και φυσικής ιστορίας, ζ) η γεωγραφία (γενική και εμπορική),
η) γενικαί γνώσεις του εμπορίου (εμποριολογία), η λογιστική (καταστιχογραφία
και εμπορική αλληλογραφία μετά πρακτικών ασκήσεων, θ) στοιχεία
πολιτικής οικονομίας και στοιχεία του εμπορικού δικαίου, ι) η καλλιγραφία και ια)
η γυμναστική». Οι σχολές αυτές αποτελούνταν εκ τεσσάρων τάξεων, και
κατατάσσονται σε αυτές , μετά εισαγωγικές εξετάσεις, μαθητές οι οποίοι είχαν
απολυτήριον ελληνικού σχολείου (« Σχολαρχείο ») . Στην Αθήνα (την διεύθυνση της
οποίας ανέλαβε ο καθηγητής Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών Κυπάρισσος
Στεφάνου ) και στην Πάτρα
ιδρύθηκαν οι δύο πρώτες Δημόσιες Εμπορικές Σχολές.
( Σημ. : Το δευτεροβάθμιο αυτό τριετές
σχολείο, που λεγόταν και « Σχολαρχείο » κι ήταν μια βαθμίδα μετά το Δημοτικό
Σχολείο ).
………………………………..
Ο Κωνσταντίνος Παναγιωτόπουλος,
γεννήθηκε στον Πλάτανο της Σάμου (το 1872 ή το 1876 ) .
Μαθήτευσε στην « Πορφυριάδα Εμπορική Σχολή Καρλοβασίου » και υπηρέτησε για λίγο
χρονικό διάστημα ως εμποροϋπάλληλος στην
Σμύρνη . Έπειτα ήρθε στον Πειραιά, όπου φοίτησε στην « Εμπορικήν και Βιομηχανικήν Ακαδημίαν Ρουσσοπούλου και Γεράκη » , από την
οποίαν κατά την αποφοίτηση έλαβε βραβείο. Κατόπιν μετέβη στο Παρίσι και εκεί
συμπλήρωσε την ανωτάτη εμπορική του μόρφωση στην εκεί « Ανωτάτη Εμπορική Σχολή » ,
εκ της οποίας έλαβε το πτυχίο με άριστα.
Αφού επέστρεψε, παρακολούθησε δι’
ανταποκρίσεων τα μαθήματα της « Σχολής Pigier» και διορίστηκε
Καθηγητής της Πορφυριάδου Εμπορικής Σχολής Καρλοβασίου, όπου και παρέμεινε επί
ένα σχολικό έτος. Κατόπιν εκλήθη από του « Εμπορικό
Επιμελητήριο Βόλου » , για να οργανώσει και διευθύνει την εκεί « Εμπορική
Σχολή » . Μετά μετέβη πάλι στο Παρίσι και έλαβε το κρατικό πτυχίο της Λογιστικής –τίτλου πολύ
δυσκόλου και δι’ αυτούς τους Γάλλους -, ακόμη δε και διπλώματος, με μετάλλιο αριστεύσεως
της Σχολής Pigier.
Ήλθε ξανά στην Ελλάδα και διορίσθηκε καθηγητής της τότε «Δημοσίας Εμπορικής Σχολής Αθηνών», επί ένα έτος και μη δυνάμενος ν’
αναπτύξη πρωτοβουλίαν δράσεως, ίδρυσε το 1904,
δική του ιδιωτική Σχολή στον Πειραιά, με
την επωνυμία «Εμπορική Σχολή Πειραιώς».
Το 1906 εξέδωσε την πρώτην βαθμίδα
της «Εγκυκλοπαιδικής Εμπορικής
Μορφώσεως», έκδοση η οποία ανύψωσε την Σχολή στην συνείδηση των παραγόντων εκείνων, οι οποίοι μετά ένα
έτος προτείνουν στο Επιμελητήριο
Πειραιώς , όπως θέση υπό την επίσημη
προστασία του τη Σχολή. Το 1909 ο
τίτλος της Σχολής μετεβλήθη σε «Ανωτέραν
Πρακτικήν Εμπορικήν Σχολήν Πειραιώς» και
σ΄ αυτή λειτούργησε το «Πρακτικόν
Γραφείον» , το οποίο συναλλασσόταν
εικονικώς μετά των εμπορικών καταστημάτων των «Πρακτικών Γραφείων» των
κυριοτέρων Σχολών του κόσμου. Κατά το 1911
ο Κ. Παναγιωτόπουλος εισάγει νέαν καινοτομίαν εις την Σχολή του : Καταργεί τις
τάξεις και τον χρόνον φοίτησης και εισάγει το σύστημα της εκμαθήσεως της ύλης
διά της μεθόδου των κύκλων στα εμπορικά μαθήματα. Αυτό διήρκεσε από το 1912
μέχρι το 1918, οπότε μετεβλήθη και ο τίτλος της Σχολής εις «Εμπορικήν και Λογιστικήν Σχολήν Παναγιωτοπούλου» .
Ο
Κ. Παναγιωτόπουλος, υπήρξε στην εποχή του, ο σημαντικότερος συγγραφέας
λογιστικών και εμπορικών θεμάτων .
Μερικά από τα έργα του είναι :
·
« Η Λογιστική προσιτή τοις πάσι.»
(Σειρά 7 άρθρων δημοσιευθέντων στο περιοδικό
«Εμπόριον»).
·
«Παρερμηνεία
της εννοίας και του έργου της Λογιστικής» (Α’ τόμος «Εμπορίου»).
·
«Πρώτον συνέδριον Λογιστικών
Επιστημών» (Γ’ Τόμος «Εμπορίου»).
·
«Η εξέλιξις της Λογιστικής »
(Γ’ τόμος «Εμπορίου»)
·
«Η Ελληνική Εμπορική Εκπαίδευσις εις
την έκθεσιν Αθηνών» (βραβεύθηκε με αργυρό μετάλλιο) 1903.
·
« Η παιδαγωγική αξία της νεωτέρας
Λογιστικής » (Οικονομικός Ταχυδρόμος, Οδηγός της
Προόδου και γαλλιστί στο περιοδικό «La Comptabilite et les Affaires» (Mai 1928).
·
« Α’ Βαθμίς Εγκυκλοπαιδείας Εμπορικής
Μορφώσεως.»
·
« Β’ Βαθμίς Εγκυκλοπαιδείας Εμπορικής
Μορφώσεως,»
(εκ τριών Τόμων).
·
« Σύστημα μαθημάτων Λογιστικής» , Σειρά Α’ ( 1923 ) και Β’ ( 1927 ) .
Η « ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ » , στο λήμμα «ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ,
Κωνσταντίνος », αναφέρει μεταξύ των άλλων : « Ο Κ. Παναγιωτόπουλος υπήρξεν ο θεμελιωτής εν Ελλάδι των
επιστημονικών αρχών της συγχρόνου Λογιστικής, καταπολεμήσας διά των
συγγραμμάτων του, διά του Τύπου, διά δημοσίων διαλέξεων και δι’ όλων του των
δυνάμεων την εμπειρικήν λογιστικήν, την στηριζομένην εις τον μηχανικόν κανόνα
της χρεωπιστώσεως «ο λαμβάνων χρεούται και ο δίδων πιστούται». Δύο είναι τα
κυριώτερα έργα του Κ.Π. :
α) Η ίδρυσις εν Πειραιεί της ομωνύμου
Εμπορικής και Λογιστικής Σχολής (1904), ήτις επί ολόκληρον τριακονταετίαν
παρέδιδε αξιόλογα στελέχη εις το εμπόριον, βιομηχανίαν, τραπέζας κ.λ.π. και
β) τα πολυσέλιδα λογιστικά του
συγγράμματα, βάσει των οποίων εμορφώθησαν λογιστικώς οι πρώτοι σπουδασταί της
Α.Σ.Ο.Ε.Ε., οίτινες από του σχολικού έτους 1925-1926, ως καθηγηταί των μέσων
εμπορικών σχολών, ήρχισαν να μεταλαμπαδεύουν το νέον φως της επιστημονικής
λογιστικής ανά την χώραν μας. Μεταξύ των σπουδαιοτέρων έργων του Κ.Π.
συγκαταλέγεται και η ίδρυσις της Πανελληνίου
Επιστημονικής Λογιστικής Εταιρείας, ήτις …. ήρχισε να εκδίδη αξιόλογον
μηνιαίον περιοδικόν υπό τον τίτλον «Λογιστική
Επιθεώρησις», από του Ιανουαρίου 1930. Η Π.Ε.Λ.Ε αφ’ ενός και το
δημοσιογραφικόν όργανόν της αφ’ ετέρου συνετέλεσαν εις την ανύψωσιν της
λογιστικής στάθμης παρ’ ημίν. ……»
Κατωτέρω,
παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα από το
έργο αυτό, σχετικά με την Ιστορία της
Λογιστικής :
« Η ιστορία των όρων «Δούναι» και
Λαβείν». Εν τη Λογιστική γίνεται δυστυχώς
χρήσις τεχνικών όρων, των οποίων η κυριολεκτική έννοια δεν ανταποκρίνεται
ακριβώς εις τον σκοπόν, όν ούτοι εξυπηρετούσι. Τοιούτοι είνει οι όροι:
«Δούναι», «Λαβείν», «Χρέωσις», «Πίστωσις», «Χρεώνειν», «Πιστώνειν» κ.λ.π. Οι
όροι «Δούναι», «Χρέωσις» σημαίνουσιν, ως γνωστόν, εν τη νεωτέρα Λογιστική,
απλώς και μόνον το αριστερόν μέρος του λογαριασμού και οι όροι «Λαβείν»,
«Πίστωσις» το δεξιόν αυτού μέρος. Μόνον δε υπό την τεχνικήν και συμβολικήν
σημασίαν του αριστερού και του δεξιού μέρους του λογαριασμού θα μεταχειριζώμεθα
τους όρους τούτους, εάν παρίσταται ανάγκη…… Οι όροι ούτοι είνε λείψανα της
απλογραφικής λεγομένης Λογιστικής, ήτις ησχολείτο αποκλειστικώς εις την τήρησιν
των λογαριασμών των πελατών και των προμηθευτών. Επί κεφαλής δε των λογαριασμών
τούτων εγράφετο εις μεν το αριστερόν μέρος ο όρος «Να δώση», εις δε το δεξιόν ο
όρος «Να λάβη». Τελευταίως οι όροι ούτοι μετετράπησαν εις «Δούναι» και
«Λαβείν». ……
…………………………
Έτος 1903 – « Εμπορικόν
Λογιστήριο » ( Γ. Υ Γεωργιάδης – Δ. Κολώκας ), στην Ομόνοια ( Αγ. Κωνσταντίνου
1 )- [ Τήρησις βιβλίων αντί μικράς αμοιβής …. ] ( Εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» ,
3-7-1903 )
⥢⥤
2)
[1918-1926 ] : Φορολογική μεταρρύθμιση –
Νέος Νόμος για τις Α.Ε – Ίδρυση
Α.Σ.Ο.Ε.Ε. – Οικονομικός τύπος.
[
Πλατεία Ομονοίας (έτος 1928) ]
( Ελευθέριος Βενιζέλος (Μουρνιές Χανίων, 11 Αυγούστου/23
Αυγούστου 1864 – Παρίσι, 18 Μαρτίου 1936) )
………………………………
……………………………
…………………………………..
Η ιστορία της σύγχρονης ελληνικής
φορολογικής πολιτικής αρχίζει ουσιαστικά το 1919 και
βασίστηκε σε τρεις νόμους:
α) περί φορολογίας των καθαρών εισοδημάτων, (νόμος 1640 – ΕτΚ αρ. 4 – 9/1/1919 ) .
β) περί φορολογίας των κληρονομιών, δωρεών προικών και
κερδών λαχείων (νόμος 1641 – ΕτΚ αρ. 4 –
9/1/1919).
γ) περί φορολογίας της αυτομάτου υπερτιμήσεως της
ακίνητου ιδιοκτησίας, (νόμος 1642- ΕτΚ αρ. 12 –
19/1/1919 ).
Tα εισοδήματα κατατάσσονταν σε επτά φορολογητέες
κατηγορίες : Α΄ εξ οικοδομών, Β΄ εκ γαιών, Γ΄ εκ κινητών αξίων, Δ΄
εξ εμπορικών και βιομηχανικών επιχειρήσεων, Ε΄ εκ γεωργικών επιχειρήσεων, ΣΤ΄
εκ μισθωτών υπηρεσιών , Ζ΄ εκ
υπηρεσιών ελευθέριων επαγγελματιών .
Η
πρώτη κρατική επέμβαση στο θεσμό των Α.Ε, ήταν με το νόμο 1348/1918 «περί εποπτείας
ανωνύμων εταιρειών». Καθώς επικρατούσαν συνθήκες πλήρους αναρχίας στη
διαχείριση των Α.Ε. (μη διενέργεια αποσβέσεων και απογραφής, διανομή ανύπαρκτων
κερδών, παραπλανητικές χρηματοοικονομικές καταστάσεις κ.λπ.), ο νόμος αυτός είχε σαν βασικό στόχο την
προστασία από την κερδοσκοπία και την απάτη. Έτσι, προσπάθησε να ρυθμίσει
βασικά λογιστικά θέματα, όπως ο υπολογισμός των λογιστικών κερδών. Το πλέον
ίσως σημαντικό, έφερε όλες τις Α.Ε. κάτω από στενή κρατική εποπτεία.
Θεσπίστηκαν,
για πρώτη φορά, διατάξεις περί της καταρτίσεως και του περιεχομένου του
ισολογισμού των ανωνύμων εταιρειών, οι οποίες το έτος 1920 περιλήφθηκαν σχεδόν
αυτούσιες στο γνωστό νόμο 2190/20.
·
[ 1920 ] Τα πρώτα «Λογιστικά Γραφεία» στην
Ελλάδα .
(
«Οικονομικός Ταχυδρόμος» ( 10-6-1928 ) )
Πρώτη φορά αναγνωρίζονται επίσημα
ιδιωτικά «Λογιστικά Γραφεία», ως «γραφεία συντάξεως φορολογικών δηλώσεων», με
το Ν. 1944/1920 .
Κατηγορίες γραφείων και δικαιούχοι «εξασκήσεως του επαγγέλματος»
Πρώτη κατηγορία :
Άσκηση της δραστηριότητας, σε πόλεις πρωτεύουσες Νομών ή πόλεις με πληθυσμό άνω
των 10.000 κατοίκων, στις οποίες εδρεύει Οικονομική Εφορεία.
Προσόντα δικαιούχων, για σύσταση γραφείων με έδρα μέσα στην Εφορεία, με
δωρεάν παραχώρηση χώρου:
α) Εξάμηνη προϋπηρεσία σε Οικονομική Εφορεία (2) και απολυτήριο
Γυμνασίου (3) ή διπλώματος δημόσιας ή αναγνωρισμένης Εμπορικής
Σχολής (4) ή
β) Προϋπηρεσία ενός έτους, σε οργανική θέση του Οικονομικού κλάδου (2)
ή
γ) Απολυτήριο Γυμνασίου και έγγραφη πιστοποίηση του Οικονομικού Επιτρόπου ή Οικονομικού
Εφόρου, ότι κατέχει στις λεπτομέρειες τους φορολογικούς νόμους ή
δ) Διετή πρακτική άσκηση σε Ανώνυμη Εταιρεία ή εμπορικό ή γεωργικό ή ναυτιλιακό
γραφείο και απολυτήριο «Σχολαρχείου» (3)
Προσόντα δικαιούχων, για σύσταση γραφείων με έδρα εκτός Εφορείας (ανεξάρτητα
γραφεία):
α) Άδεια Δικηγόρου ή
β) Πρώην Οικονομικοί υπάλληλοι, με βαθμό και απολυτήριο Γυμνασίου (3)
ή
γ) Πανεπιστημιακό δίπλωμα [Σημειώνεται ότι τότε δεν υπήρχε καμία Οικονομική
Σχολή (ανώτερη ή ανώτατη)] ή
δ) Πρώην υπάλληλοι Εφορείας (2) με πενταετή προϋπηρεσία και
απολυτήριο «Σχολαρχείου» (3) ή
ε) «Εμπειροτέχνης» [«Δόκιμος» ημερομίσθιος υπάλληλος Οικονομικών Εφορειών] με
προϋπηρεσία τουλάχιστον ένα έτος και διπλώματος δημόσιας ή αναγνωρισμένης
Εμπορικής Σχολής.
Δεύτερη κατηγορία:
Άσκηση της δραστηριότητας, σε Κωμοπόλεις και Χωριά, που δεν εδρεύει
Οικονομική Εφορεία.
Δικαιούχοι (άνευ ειδικής αδείας)
α) Συμβολαιογράφοι
β) Γραμματείς Ειρηνοδικείων.
Δικαιούχοι (με ειδική άδεια του αρμόδιου Εφόρου)
α) Δημόσιος, Δημοτικός ή Κοινοτικός Υπάλληλος ή
β) Δικολάβος η Δικαστικός κλητήρας ή
γ) Ιερεύς.
Αμοιβές
Σύνταξη φορολογικής δήλωσης: Αμοιβή 1 δραχμή και εφόσον το φορολογητέο εισόδημα
του φορολογούμενου υπερβαίνει τις 10.000 δραχμές, η αμοιβή θα αυξάνεται κατά 1
δραχμή ανά 10.000, μη δυνάμενη να υπερβεί τις 50 δραχμές.
[Σημειώνεται ότι η εφημερίδα την εποχή εκείνη, ετιμάτο 10 ή 15 λεπτά. Άρα
χρησιμοποιώντας την αναλογία της αξίας της εφημερίδας (1,5 ευρώ σήμερα),
μπορούμε να πούμε ότι η αξία της 1 δραχμής τότε, σήμερα είναι: 10-15 ευρώ
(περίπου)].
Το
Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών είναι κατά σειρά αρχαιότητας, το τρίτο Ανώτατο
Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της χώρας και το πρώτο στον χώρο των οικονομικών επιστημών
και της διοίκησης των επιχειρήσεων, τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό
επίπεδο .
Ο Ελευθέριος
Βενιζέλος καλεί στην Ελλάδα τον καθηγητή του Πανεπιστημίου της Λωζάνης Γεώργιο
Παγιάρ, με αποστολή τη σύσταση Οργανισμού για την ίδρυση και λειτουργία
Ανώτατης Εμπορικής Σχολής, κατά το πρότυπο της αντίστοιχης Σχολής του
Πανεπιστημίου της Λωζάνης. Με βάση την πρόταση Παγιάρ δημοσιεύεται ο νόμος 2191/18-6-1920, με τον οποίο ιδρύεται η
Ανωτάτη Σχολή Εμπορικών Επιστημών. «Η ιδρυόμενη Σχολή παρέχει την ανωτάτην
εμπορικήν εκπαίδευσιν και σκοπεί τον καταρτισμόν επιστημόνων ανωτέρας εμπορικής
μορφώσεως διά τε τας δημοσίας και ιδιωτικάς ανάγκας», η οποία υπάγεται στο
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. «Διδασκόμενα εν τη Σχολή μαθήματα είναι τα εξής:
α) Λογιστική θεωρητική και
εφαρμοσμένη, β) Εμπορική Οικονομία, γ) Πολιτική Οικονομία, δ) Στατιστική, ε) Οικονομική Γεωγραφία, στ)
Ξέναι Γλώσσαι (Γαλλική, Αγγλική, Γερμανική και Ιταλική), ζ) Στοιχεία του Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου, η) Εμπορικόν, Βιομηχανικόν και Ναυτικόν
Δίκαιον, θ) Διεθνές Δίκαιον, ι) Οικονομικά Μαθηματικά, ια) Δημοσιονομία, ιβ) Εμπορευματολογία, ιγ)
Μέθοδοι και Ιστορία της Εμπορικής Εκπαιδεύσεως μετά πρακτικών ασκήσεων, ιδ) Μεταφοραί και τιμολόγια, ιε) Ιστορία του Εμπορίου, ιστ) Εμπορική, Πολιτική και Τελωνειακή
Νομοθεσία, ιη) Στενογραφία»
Ακολούθησαν
:
·
1938. Ίδρυση της «Σχολής Βιομηχανικών Σπουδών» (το σημερινό
Πανεπιστήμιο Πειραιά).
Το
Πανεπιστήμιο Πειραιώς ιδρύθηκε ως «Σχολή Βιομηχανικών Σπουδών» το 1938 από το
Σύνδεσμο Βιομηχάνων και Βιοτεχνών, και σε συνεργασία με το Σύνδεσμο Ανωνύμων
Εταιριών της Ελλάδας, με έδρα την Αθήνα. Το 1958 μετονομάσθηκε σε «Ανωτάτη
Βιομηχανική Σχολή Πειραιά» και ορίζεται ως έδρα της ο Πειραιάς.
·
1957. Λειτουργεί η «Ανωτέρα Σχολή Βιομηχανικών Σπουδών» (το
σημερινό «Πανεπιστήμιο Μακεδονίας» (ΠΑ.ΜΑΚ))
Η «Eν
Θεσσαλονίκη Ανωτέρα Σχολή Βιομηχανικών Σπουδών» ιδρύθηκε το 1948 αλλά δέχθηκε
τους πρώτους φοιτητές της το ακαδημαϊκό έτος 1957-58. Το 1966 μετονομάσθηκε σε
Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης. Το 1990 η ΑΒΣΘ μετεξελίχθηκε σε
«Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών».
⥢⥤
[
Πλατεία Ομονοίας (έτος 1935) ]
«Μεταξύ των
ετών 1920-1939 δημιουργήθηκε η τάξη των λογιστών, η οποία μάλιστα, κατά
διάφορες εποχές, ίδρυσε διάφορα σωματεία, όπως
«Πανελλήνιος Επιστημονική Λογιστική Εταιρεία»,
«Σύλλογος Ανεγνωρισμένων Αρχιλογιστών Αθηνών-Πειραιώς»,
«Σύνδεσμος Λογιστών της Ελλάδος»,
«Πανελλήνιος Ένωσις Λογιστών» κ.ο.κ.
Επίσης, την περίοδο αυτή ο αριθμός των μεγάλων επιχειρήσεων άρχισε ν’ αυξάνει
με σταθερούς ρυθμούς, ενώ συγχρόνως αυξανόταν ο κίνδυνος από τις διακυμάνσεις
του συναλλάγματος και ο κίνδυνος από τον ανταγωνισμό, οπότε η ανάγκη λογιστικής
υπηρεσίας κατέστη επιτακτική.» (Β.Φίλιος σελ. 201 ) .
Η «τάξη» των
Λογιστών στην Ελλάδα άρχισε να δημιουργείται από την δεκαετία του ’20. Σε αυτό
μεταξύ άλλων, συνέτεινε και η φορολογική μεταρρύθμιση του Ελευθέριου Βενιζέλου
(1909 – 1919).
(
«Οικονομικός Ταχυδρόμος», 24-6-1928 )
« Σημαντική
υπήρξε η συμβολή της «Πανελλήνιας Επιστημονικής Λογιστικής Εταιρείας» (Π.Ε.Λ.Ε)
( Σημ : Στο Διοικητικό Συμβούλιο, της Π.Ε.Λ.Ε, χρημάτισαν Πρόεδροι, οι Ιωάν.
Δροσόπουλος, Δημ. Μάξιμος ( Διοικητές της Εθνικής Τράπεζας) και Εμμ. Τσουδερός
( Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος)) και του αξιόλογου οργάνου της, της
«Λογιστικής Επιθεωρήσεως».
➜ Λογιστική επιθεώρησις (1930). Μηνιαίον επίσημον όργανον της
Πανελληνίου Επιστημονικής Λογιστικής Εταιρείας (ΠΕΛΕ), 1930-1973. Εκδότης
Φώτιος Κονιδάρης. Το πρώτο αμιγές λογιστικό περιοδικό που κυκλοφόρησε στην
Ελλάδα. Συντακτική επιτροπή του περιοδικού αυτού ήταν μεταξύ των άλλων, οι Κ.
Παναγιωτόπουλος, Κ. Παπαζαχαρίου, Σ. Συρμόπουλος, Α. Νεζος (γεν. 1889),, Μ.
Τσιμάρας, Ι. Χρυσοχού, Σ. Βαρδάκος (γεν. 1907) κ.ά., οι οποίοι μέσα από τις
σελίδες του περιοδικού προσπάθησαν για την ανύψωση και διάδοση της λογιστικής
επιστήμης.
Κατωτέρω
παραθέτουμε αποσπάσματα από την Έκθεση
Πεπραγμένων της Π.Ε.Λ.Ε, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «
Λογιστική Επιθεώρησις », τεύχος 63 /Μάρτιος 1935:
«
ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟ 1934
ΑΝΑΓΝΩΣΘΕΙΣΑ ΥΠΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ κ. Κ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ
ΤΗΣ 28 ΜΑΡΤΙΟΥ 1935.
Αγαπητοί
εταίροι,
Επτά
ολόκληρα έτη συμπληρούνται από της ιδρύσεως της Πανελληνίου Επιστημονικής
Λογιστικής Εταιρείας. Κατά το διάστημα τούτο …. εγένοντο διαλέξεις εν τω Εμπορικώ
και Βιομηχανικώ Επιμελητηρίω και μαθητικαί τοιαύται εν τοις γραφείοις της
Εταιρείας, επραγματοποιήθησαν εξετάσεις προς απονομήν πτυχίου βοηθού –λογιστού
και λογιστού, …. και εκδίδεται από εξαετίας η Λογιστική Επιθεώρησις διά της
οποίας η Π.Ε.Λ.Ε. διασαλπίζει προς τον λογιστικόν και οικονομικόν εν γένει
κόσμον της Ελλάδος την λογιστικήν αλήθειαν………………… Η συμμετοχή του Κράτους εις
το έργον της Λογιστικής Εταιρείας επιβάλλεται προς κύρωσιν και γενίκευσιν του
έργου αυτής δοθέντος, ότι η λογιστική τάξις εν τη εθνική οικονομία αποτελεί
ζήτημα δημοσίας τάξεως. Λέγοντες δε λογιστικήν τάξιν υπό την γενικήν αυτής
έννοιαν δεν εννοούμεν απλώς την ύπαρξιν των λογιστικών βιβλίων του ιστορικού
μας πλέον εμπορικού νόμου αλλά συγχρονισμένην λογικήν οργάνωσιν, εγγραφήν, εξέλεγξιν
και ανάλυσιν των λογαριασμών παντός οικονομικού οργανισμού ιδιωτικού και
δημοσίου. Η ύλη και η έκτασις όμως του περιεχομένου της λογιστικής τάξεως και η
οικονομική και κοινωνική σημασία αυτής δεν αποτελούσι ζήτημα περιφρονητέον εκ
μέρους του Κράτους, όπως συμβαίνει μέχρι τούδε…………. Δεν εισερχόμεθα εις
λεπτομερείας αφορώσας την κοινωνικήν και οικονομικήν χρησιμότητα και σημασίαν
της Λογιστικής. Απλώς διαπιστούμεν, ότι η Λογιστική χρησιμεύει εν τε τη
ιδιωτική και τη δημοσία οικονομία: α) ως μέσον αποτελεσματικής διοικήσεως και
διευθύνσεως των οικονομιών. β) ως μέσον ελέγχου της διαχειρίσεως των υπευθύνων
και της αποδοτικότητος των επιχειρήσεων προς δικαιοτέραν κατανομήν κερδών. γ)
ως μέσον μετρήσεως της δράσεως των υπαλλήλων και διευθυντών. δ) ως μέσον
προλήψεως των σφαλμάτων και των καταχρήσεων. ε) ως μέσον προβλέψεως των
κινδύνων προς λήψιν των απαιτούμενων μέτρων και αποφυγήν των καταστροφών. στ)
ως μέσον διερμηνεύσεως της οικονομικής καταστάσεως των επιχειρήσεων προς
κατάστρωσιν της μελλοντικής αυτών πορείας. ζ) ως μέσον προστασίας των
τοποθετουμένων κεφαλαίων. θ) ως μέσον παρακολουθήσεως και συγκρίσεως των
επιχειρήσεων κοινωνικής ωφελείας προς το συμφέρον του τε Κράτους και της
κοινωνίαςκαι ι) ως μέσον επιβολής δικαίας φορολογίας…………………… Μεταξύ δε των
μέτρων τούτων προτείνομεν ….. Την επιστημονικήν λογιστικήν οργάνωσιν του
Κράτους, των αυτονόμων οικονομικών οργανισμών, των οργανώσεων κοινωνικής
ωφελείας, των δήμων και κοινοτήτων, ενοριακών ναών και μονών, των συνεταιρισμών
και των συλλόγων και λοιπών κοινωνικών οργανώσεων. Την άμεσον οργάνωσιν και
λειτουργίαν ανεξαρτήτου σώματος πραγματογνωμόνων λογιστών. Την επιβολήν
ομοιομόρφου λογιστικής οργανώσεως εις τας εμπορικάς και βιομηχανικάς
επιχειρήσεις. ………………»
…………………..
(
«Οικονομικός Ταχυδρόμος», 26-1-1930 )
………………………………..
( «Οικονομικός Ταχυδρόμος», 19-10-1930 )
……………………………………………
·
Η Εφημερίδα «Ναυτεμπορική».
Στις 8 Μαρτίου 1924 κυκλοφορεί το πρώτο
δαχτυλογραφημένο φύλλο με τίτλο «ΝΑΥΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ», το
οποίο διένειμε αρχικά ο ίδιος ο εκδότης Πάνος Αθανασιάδης στα ναυτιλιακά και
εμπορικά γραφεία, μέχρις ότου ανέλαβε το μερίδιο ευθύνης και ο αδελφός του
Τζώρτζης. Μετά τις δονήσεις της Μικρασιατικής Καταστροφής και πριν από το Κραχ
του 1929, άρχισε το ταξίδι της η εφημερίδα που πήρε αργότερα – στις 2 Αυγούστου
1948 – το όνομα «Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ», «η αρχαιότερη εξ όλων των εκδοθεισών εις το
είδος της εις ολόκληρον τον κόσμο, οικονομική, εμπορική βιομηχανική και ναυτική
εφημερίς».
(
Πηγή : https://www.naftemporiki.gr/story/1451881/95-xronia-nautemporiki
)
……………………………………
« Προπολεμικά, μεγάλες επιχειρήσεις στην
Ελλάδα ήταν ελάχιστες, ανάλογος επομένως ήταν και ο αριθμός των απασχολούμενων
λογιστών, οι οποίοι κατά το πλείστον προέρχονταν από την ΑΣΟ&ΕΕ ή τις
δύο-τρεις ιδιωτικές σχολές που υπήρχαν τότε ή από σχολές του εξωτερικού. Οι
μεσαίες και οι μικρές επιχειρήσεις περιορίζονταν στην απλή καταστιχογραφία ή
εστερούντο παντελώς λογιστικής υπηρεσίας, των επιχειρηματιών περιοριζομένων στα
«δευτέρια» των προς αναγραφή των «βερεσεδιών». (Β. Φίλιος σελ. 200-201)
[
Πλατεία Ομονοίας (έτος 1950) ]
Στο Ν.Δ. 1211 ( ΦΕΚ 279 – 27.10.1949 )
«ΠΕΡΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΤΙΝΩΝ ΝΟΜΩΝ»
αναφέρονται μεταξύ άλλων «.. προτείνεται η έκδοσις Νομοθετικού Διατάγματος … ως αναγόμενου εις την εφαρμογήν του
προγράμματος Αμερικανικής Βοηθείας … » .
Μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο καθιερώθηκε για πρώτη φορά στη
χώρα μας, σύστημα τηρήσεως λογιστικών – φορολογικών βιβλίων και εκδόσεως
φορολογικών στοιχείων από τους επιτηδευματίες. Τα αρχικά νομοθετήματα που
επέβαλαν είναι: το Ν.Δ. 578 έτους 1948 [ «περί τηρήσεως βιβλίων υπό επιτηδευματιών
» – προέβλεπε τέσσερις κατηγορίες βιβλίων ( πρώτη έως τέταρτη ] και ο Α.Ν.
810/1948 [ «περί συγκεντρώσεως φορολογικών στοιχείων » – υποχρέωνε την αποστολή
αντιγράφων τιμολογίων στην Εφορία ] που συμπληρώθηκαν και αυτοί αργότερα ……
Στη συνέχεια με το Β. Διάταγμα της 7-7-1952 κωδικοποιήθηκαν όλες οι
προγενέστερες διατάξεις σε ενιαίο κείμενο που πήρε τον τίτλο «Κώδιξ Φορολογικών
Στοιχείων».
Τα τηρούμενα έως τότε «Εμπορικά Βιβλία » ( δηλ.
τα βιβλία τα προβλεπόμενα από τον Εμπορικό Νόμο,), εφόσον τηρούνταν σύμφωνα με
τις διατάξεις της φορολογικής νομοθεσίας επείχαν θέση « Ημερολόγιου » και «
Βιβλίου Απογραφών». Η προσπάθεια αυτή συνάντησε αρκετές αντιδράσεις, εκ μέρους
των επιχειρήσεων και καταστηματαρχών. Οι εφημερίδες της εποχής, συχνά αναφέρουν,
απεργίες και άλλες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, για το θέμα αυτό.
Πηγή: Taxheaven © Δείτε περισσότερα https://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/41423
⥢⥤
5)
Ο «Πρύτανης της Λογιστικής» Μάριος Τσιμάρας
και το Α΄ Πανελλαδικό Συνέδριο Λογιστικής [1956 ].
[
Πλατεία Ομονοίας (Δεκαετία ΄60) ]
………………………………………..
Ο Μάριος Τσιμάρας γεννήθηκε το έτος 1896
στη Βράιλα της Ρουμανίας από γονείς Κεφαλλονίτες την καταγωγή, των οποίων οι
γονείς ήταν εγκατεστημένοι εκεί δύο γενεές πριν. Οι πανεπιστημιακές του σπουδές
παρουσιάζουν ποικιλία και ευρύτητα, πήρε το Πτυχίο των Οικονομικών Επιστημών
από την Οικονομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Λωζάννης το έτος 1920, καθώς
επίσης και το διδακτορικό του δίπλωμα το έτος 1932. Στη συνέχεια παρακολούθησε
ειδικά μαθήματα για μια τριετία, τα έτη 1927, 1928 και 1931 στα Πανεπιστήμια
της Ζυρίχης και της Σορβόννης των Παρισίων. Για την εκπλήρωση των στρατιωτικών
του υποχρεώσεων ήλθε στην Ελλάδα και το 1926 διορίστηκε καθηγητής των
«Εμπορικών Μαθηματικών», στη Δημόσια Εμπορική Σχολή του Εμπορικού και
Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, της οποίας υπήρξε και Διευθυντής από
το 1939. Επειδή η Σχολή λειτουργούσε με τη φροντίδα και τους πόρους του
Επιμελητηρίου, ο Μ. Τσιμάρας πρόσφερε ταυτόχρονα και τις υπηρεσίες του ως
Επιστημονικός Σύμβουλος και Συνεργάτης του Επιμελητηρίου, σε θέματα Οργάνωσης
και Διοίκησης των μικρών τότε μονάδων των μελών του. Στη Θεσσαλονίκη έμεινε,
συνολικά, δέκα χρόνια περίπου. Στο διάστημα αυτό δημιούργησε την οικογένειά του
και πραγματοποίησε την είσοδό του στον ακαδημαϊκό χώρο. Η πανεπιστημιακή
καριέρα του ξεκίνησε το 1933, όταν διορίστηκε στην αρχή ως «Διδάσκαλος» και
κατόπιν ως Εντεταλμένος Υφηγητής της «Ιδιωτικής Οικονομικής στο Αριστοτέλειο
Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης». Το 1940 εκλέχτηκε Τακτικός Καθηγητής στην Έδρα της
Λογιστικής στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή στην Αθήνα. Το 1957, μετά τον χωρισμό
της Έδρας της Λογιστικής, ανέλαβε, ως Τακτικός Καθηγητής, την Έδρα της
Ιδιωτικής Οικονομικής. Στην Ανωτάτη Εμπορική, της οποίας διετέλεσε και Πρύτανης
το ακαδημαϊκό έτος 1965-66, παρέμεινε ως το τέλος της πανεπιστημιακής του ζωής,
οπότε και αποχώρησε λόγω ορίου ηλικίας, στις 31 Αυγούστου 1967, σε ηλικία 71
ετών.
Εκτός από την επιστημονικά υποδειγματική
εργασία του στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών, δίδαξε και
στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς από το 1948 έως το 1964 και όταν κάποια
στιγμή η Σύγκλητος της Ανωτάτης Εμπορικής απαγόρευσε στους καθηγητές της Σχολής
να διδάσκουν στη Βιομηχανική, ο καθηγητής Τσιμάρας δε συμμορφώθηκε και δε
δέχτηκε το «σοβινιστικό» πνεύμα αυτής της απόφασης. Επίσης , προσέφερε τις
υπηρεσίες του, στην Πάντειο Σχολή.
Συμμετείχε στα πρώτα χρόνια μετά την
απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Γερμανούς, στην ομάδα εκείνη των επιστημόνων
που ίδρυσαν το Επιστημονικό Σωματείο «
ΕΠ.ΑΝ (Επιστήμη – Ανοικοδόμηση) » , το οποίο απασχολείτο με τα κοινωνικά
και οικονομικά προβλήματα της μεταπολεμικής Ελλάδας και το οποίο εξέδιδε το
περιοδικό « ΑΝΤΑΙΟΣ – Δεκαπενθήμερο περιοδικό για την μελέτη των προβλημάτων
της Ανοικοδόμησης ». Ο Οικονομικός τομέας της
ΕΠ.ΑΝ είχε συστήσει γραφείο στατιστικής και οικονομικών πληροφοριών, την
εποπτεία του οποίου είχαν οι οικονομολόγοι καθηγητές Δ. Καλλιτσουνάκης και
Μ. Τσιμάρας . Επίσης η « ΕΠ.ΑΝ »,
θέλοντας να δώσει στο Ελληνικό κοινό μια ιδέα για τα σύγχρονα τότε προβλήματα, διοργάνωνε διάφορες
διαλέξεις και ο Μ. Τσιμάρας παρουσίαζε
στο ευρύ κοινό θέματα οργάνωσης εκμεταλλεύσεων
.
Δεν απουσίαζε όμως και από τις συλλογικές
προσπάθειες αναπτύξεως του επιστημονικού τομέα. Έτσι διετέλεσε πρόεδρος του Α’ Πανελλαδικού
Συνεδρίου Λογιστικής το έτος 1956 (στο Συνέδριο αυτό ανάπτυξε το θέμα «Ενιαίος
τύπος Ισολογισμού» ), συμμετείχε στο Προεδρείο του Α΄ Οικονομικού Συνεδρίου το
1966, Πρόεδρος εκπονήσεως του Ελληνικού
Λογιστικού Σχεδίου, Πρόεδρος ή μέλος διαφόρων επιτροπών των Υπουργείων Συντονισμού
, Εμπορίου, Εργασίας και συνεργάτης του Ελληνικού Κέντρου Παραγωγικότητας.
Μετείχε ως εκπρόσωπος της Ελλάδος σε διάφορα ευρωπαϊκά και διεθνή συνέδρια,
όπως εκείνα που οργανώθηκαν από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Παραγωγικότητας των
Παρισίων, και αφορούσαν θέματα της Διοικητικής των Επιχειρήσεων (Business Administration). Έτσι συμμετείχε στις
εκδηλώσεις αυτών στο Torino
το 1956, το Baden–Baden το 1957, τη Λισαβόνα, το Bellagio της Ιταλίας το 1959 και
το Παρίσι το 1960. Διετέλεσε Πρόεδρος του Κεντρικού Εποπτικού Συμβουλίου του
Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων ( Ι.Κ.Α ) και της Επιτροπής Μελέτης και
Βελτιώσεως των διαδικασιών του Ιδρύματος, Ελεγκτής της Τραπέζης της Ελλάδος
κ.ά. Είχε τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του
Φοίνικος και έτυχε πολλών άλλων τιμητικών διακρίσεων.
Γνώριζε, πέραν της μητρικής του γλώσσας,
τη ρουμανική, τη γαλλική, την αγγλική
και την γερμανική.
Στο πλούσιο συγγραφικό του έργο, μεταξύ
άλλων περιλαμβάνονται και τα ακόλουθα συγγράμματα και μελέτες:
- Η Αναγωγή των
Ισολογισμών εις σταθεροποιημένας Δραχμάς, Θεσσαλονίκη 1930. - Σκέψεις επί
του πεδίου της διαμορφώσεως και του πεδίου Ερευνών της Ιδιωτικής
Οικονομικής, Αθήνα 1932. - Essai Critique
sur
les
Fondements
de
la
Comptabilite
( Κριτικόν δοκίμιον περί των βάσεων της Λογιστικής) , Paris 1932, εκδόσεις Giard ( Διδακτορική διατριβή) . Δημοσιεύτηκε
σε συνέχειες το 1936 στο περιοδικό « Λογιστική Επιθεώρησις » . - Γεωργοοικονομική
Έρευνα και Αγροτική Λογιστική, Αθήναι 1936. - Ο Τόκος ως
στοιχείον του Κόστους και της Επιχειρηματικής Προσόδου, Αθήναι 1937. - Το Πρόβλημα
της αρίστης επιχειρηματικής Συγκροτήσεως, Θεσσαλονίκη 1939. - Θεωρία του
Κόστους , Αθήναι 1944. ( Συνοπτικό
αλλά περιεκτικό, εξαιρετικό για την εποχή του έργο, έθεσε ουσιαστικά τα
θεμέλια για τα συγγράμματα κοστολόγησης στην Ελλάδα ) - Η
Αναπροσαρμογή των Ισολογισμών εις νέας Δραχμάς (1944), Αθήναι 1945. - Αρχαί Γενικής
Λογιστικής, (τρίτομο), Αθήναι 1948,
(Β’ έκδοση 1958, Γ’ έκδοση 1963 και Ανατύπωση αυτής το 1987) .
( Βιβλίο σταθμός για την εποχή του
). - Κόστος,
Κοστολόγησις, Βιομηχανική Λογιστική, Αθήναι 1949.
11. Αρχαί Οικονομικής των Εκμεταλλεύσεων,
Τεύχος Α’, Αθήναι 1957. ( Η δεύτερη
έκδοση ( 1966 ), είχε τον τίτλο
«Εισαγωγή εις την Διοικητικήν των Επιχειρήσεων » ).
- Οικονομική των
Επιχειρήσεων (Εισαγωγή), Αθήνα 1967 και
1981.
Διάφορα άλλα δημοσιεύματα, άρθρα, μελέτες
κ.λ.π., κυρίως στα περιοδικά: « Αρχείον
των Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών», «Οικονομικός Ταχυδρόμος » και «Νέα
Οικονομία », τα οποία είχαν σημαντική επιρροή στην Ελληνική Κοινωνία αλλά και
στην Επιστημονική κοινότητα. ( Δυστυχώς κανένα από τα περιοδικά αυτά, δεν
εκδίδεται σήμερα ) .
Έγραψαν γι΄ αυτόν…
α)
« Το συγγραφικό έργο του καθηγητού Μάριου Τσιμάρα, το διακρίνει σαφήνεια,
γλαφυρότης, συστηματική και μεθοδική παρουσίαση, βάθος και ειρμός στην ανάλυση
και σύνθεση των εννοιών – χάριν του ταλαντούχου χαρακτήρος του και της
πολύπλευρης μορφώσεώς του – διάνθηση με παραστατικούς και προσεκτικούς
παραλληλισμούς από διάφορες άλλες εκδηλώσεις της ζωής του ανθρώπου, σκοπός –
πάντοτε επεδίωκε κάτι διά των γραφομένων του, δεν περιορίζετο μόνον σε
συγγραφές, αυτοσκοπούς – και τέλος, πλούτος ευχάριστης ύλης. ……. «Πολλαί
κακοδαιμονίαι της επιχειρηματικής μας ζωής (υπερεπενδύσεις, παγιοποιημέναι
πιστώσεις, άστοχος πολιτική αποσβέσεων ή αυτοχρηματοδοτήσεως, χαμηλή
παραγωγικότης, κ.ά.) δεν έχουν την πηγήν των μόνον εις εξωτερικά αίτια, αλλ’
εις την αδυναμίαν συλλήψεως του μηχανισμού της επιχειρήσεως ως συνόλου
αλληλεξαρτημένων λειτουργιών και
ενότητος λογισμού. Αναρίθμητοι αποτυχίαι οφείλονται εις τούτο και μόνον»….»…..
( Αποσπάσματα από την
ομιλία του καθηγητή της Α.Σ.Ο.Ε.Ε
Αθανασίου Σταθόπουλου στην ειδική εκδήλωση της 14-11-1984 του Ο.Ε.Ε. )
β
) « ….Αρχόμεθα
δημοσιεύοντες εν μεταφράσει αποσπάσματα εκ του βιβλίου, όπερ εξέδωκε γαλλιστί
κατά το 1932 ο φίλος υφηγητής κ. Μ.
Τσιμάρας, υπό τον τίτλον «Essai
critique sur
les
fondements de
la
Comptabilite
– Κριτικόν Δοκίμιον περί των βάσεων της Λογιστικής » (Librairie M. Giard, Paris). Η πνοή, μετά της οποίας
πραγματεύεται το ζήτημα, η εμβρίθεια, η εκτεταμένη οικονομολογική και γενική
μόρφωσις του συγγραφέως, ως και η βαθεία επιστημονική συνείδησις, ήτις διέπει
όλα τα έργα του, επισύρουν την προσοχήν από της δημοσιεύσεώς των και τας
ευμενείς κρίσεις. Πράγματι, πλην του εξαιρετικά επαινετικού προλόγου του J. Jeannin, εκτενή ανάλυσιν έγραψε
και ο Ch.
Penglaou,
ο βαθύς αυτός μελετητής του κλάδου μας (εν Experta, Απρίλιος 1933). Το
έργον αναφέρουν επίσης, παραθέτοντες αποσπάσματα, ο J. Dumarchey, εις την β’ έκδοσιν της
κλασσικής πλέον Theorie
positive
de la Comptabilite, Lyon 1935, ο R. Lefort εν Schema du Bilan, Paris 1933 ως και ο L. Gomberg εις το υπό έκδοσιν
ευρισκόμενον έργον του La
doctrine
de la Compta bilite et les methods comptables…….
(
Ι.Λ. Χρυσοχού , περιοδικό «ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ
ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ » τεύχος 78-79
Ιούνιος-Ιούλιος 1936 ).
γ
) « … Εκείνο που
ιδιαίτερα θέλουμε να τονίσουμε εδώ είναι ότι από το 1940 που ο Μ. Τσιμάρας
ανέλαβε τις έδρες της Λογιστικής και αργότερα της Ιδιωτικής Οικονομικής, μια
νέα περίοδος αρχίζει στην ΑΣΟΕΕ. Αυτό μπορεί να το διακρίνη κανείς στις
συζητήσεις συναδέλφων διαφόρων σειρών. Οι παλαιότεροι λέμε στους νεώτερους:
Είστε ευτυχείς που υπήρξατε σπουδασταί του «Τσιμάρα». Με την ανάθεση των δύο εδρών στον Μ. Τσιμάρα, τα δύο μαθήματα – Ιδιωτική
Οικονομική και Λογιστική – περάσανε από το εμπειρικό στο επιστημονικό επίπεδο.
Πρώτος εισάγει τις θεωρίες περί κόστους και με την γλαφυρότητα του ύφους του
τις καθιστά προσιτές και αγαπητές στο σπουδαστή. Πρώτος εφαρμόζει την σύγχρονη μέθοδο
διδασκαλίας και ανεβάζει το επίπεδο των Οικονομικών μαθημάτων στο ύψος των
Ευρωπαϊκών Σχολών. Είκοσι πέντε ολόκληρα
χρόνια πλουτίζει διαρκώς τις παραδόσεις του με ό,τι νεώτερο έχει να παρουσιάση
η επιστήμη στον τομέα της Ιδιωτικής Οικονομικής και κάθε σειρά αποφοίτων
βγαίνει πλουσιώτερη σε γνώσεις απ’ τη δική του διδασκαλία. Καθώς ο τομέας του
είναι μια ζωντανή επιστήμη όπου θεωρία και πράξη υποχρεωτικά συμβαδίζουν και
αλληλοπροωθούνται, αποδεικνύει ότι είναι ο κατάλληλος επιστήμων, ικανός να
παρακολουθή και να προσαρμόζη τα σημερινά δεδομένα με τα χθεσινά αλλά και τα
μελλοντικά …». ( Από το « ΔΕΛΤΙΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ & ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ », τ. 38 , Ιανουάριος 1966
)
·
Το Α’ Πανελλαδικόν Λογιστικόν Συνέδριον ( 1956 )
Το « Α’ Πανελλαδικόν Λογιστικόν Συνέδριον
», οργανώθηκε με
πρωτοβουλία και εκ μέρους του Συνδέσμου Διπλωματούχων της Α.Σ.Ο. και
Ε.Ε. στην Αθήνα από της 16ης έως της 22ας
Δεκεμβρίου 1956, υπό την αιγίδα
της «Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και
Εμπορικών Επιστημών » και την επίτιμο Προεδρία
του τότε Υπουργού Συντονισμού Δημητρίου Χέλμη.
Σημειώνουμε
ότι στον Τύπο της εποχής είχαν υπάρξει αντιδράσεις, από την Π.Ο.Λ ( Πανελλήνια
Οργάνωση Λογιστών ), για την μη συμμετοχή της στο Συνέδριο.
Τα
θέματα και οι εισηγητές του Συνεδρίου είχαν ως εξής :
1. Θέματα Επιστημονικά
α) Ενιαίος τύπος Ισολογισμού: Μάριος
Τσιμάρας (Καθηγητής Α.Σ.Ο.Ε.Ε.)
β) Λογιστικόν
Σχέδιον: Σωτ. Βαρδάκος (Οργανωτής
Επιχειρήσεων).
γ) Λογιστική Μηχανογραφία: Τασία Μπάφη
(Γ.Δ.Δ.Λ.).
« Διερευνώντας το θέμα των εκδόσεων
Πληροφορικής στην Ελλάδα, η πρώτη αυτόνομη έκδοση που εντοπίστηκε είναι το
ανάτυπο με την περίληψη της εισήγησης της κ. Τασίας Μπάφη, τμηματάρχου του
Υπουργείου Οικονομικών, στο Α’ Πανελλαδικό Λογιστικό Συνέδριο που διοργάνωσε το
1956 στην Αθήνα ο Σύλλογος Αποφοίτων της Α.Σ.Ο.Ε.Ε., με θέμα της εισήγησης «Λογιστική Μηχανογραφία».
δ) Συσχέτισις ορολογίας μικροοικονομικών και
μακροοικονομικών μεγεθών.
ε) Κοινωνική ή Εθνική Λογιστική.
στ) Σύστασις Ανωτάτου Συμβουλίου Λογιστικής.
Στα
ανωτέρω θέματα ( δ-στ ) , εισηγητής ήταν ο
Σωτ. Ιερωνυμάκης, Διευθυντής
Υπουργείου Συντονισμού.
2. Θέματα Επαγγελματικά
και επαγγελματικής κατάρτισης.
α) Εμπορική Εκπαίδευσις / Ανωτάτη – Μέση –
Φροντιστήρια Ελευθέρων Σπουδών:
Σπυρ. Ν. Λιζάρδος. Πρόεδρος Συνδέσμου Αποφοίτων Α.Σ.Ο.Σ.Ε.
β)
Οργάνωσις και
κατοχύρωσις του Λογιστικού επαγγέλματος.
Για το θέμα αυτό, παραθέτουμε απόσπασμα, από το
υλικό του Συνεδρίου : « Αυτή
η καθημερινή πράξις του οικονομικού βίου της Χώρας, χαρακτηριστικώς κατέδειξε
οπόσον επιβλαβής υπήρξεν έως σήμερον εις την λειτουργίαν της Επιχειρηματικής
ιδία Οικονομίας της Χώρας, η άσκησις του Λογιστικού επαγγέλματος άνευ ουδενός
σοβαρού περιορισμού, ως προς τα απαιτούμενα εις τούτο τυπικά και ουσιαστικά
προσόντα. Εκ της τοιαύτης ασυγγνώστου ελευθεριότητος, δεν προέκυψαν και δεν
προκύπτουν συνεχώς ζημιογόνοι συνέπειαι εις την ιδιωτικού μόνον χαρακτήρος
μορφήν της Οικονομίας, αλλά και την τοιαύτην του Κράτους, εις την σοβαρωτάτην
δε εκδήλωσίν του της εφαρμογής της ασκουμένης φορολογικής πολιτικής, ουδόλως
εξυπηρετουμένων διά τούτο εις το επιβαλλόμενον επίπεδον συντηρήσεως αυτών, των
φορολογικών σχέσεων Κράτους και Πολιτών. Θα αποβλέψη διά τούτο το Συνέδριον,
εις την εξυγίανσιν, την καθόλου εξύψωσιν και την νομοθετικήν κατοχύρωσιν του
Λογιστικού επαγγέλματος, περιοριζομένης εφεξής της ασκήσεως τούτου εις μόνους
τους Επιστήμονας Λογιστάς και τιθεμένων αυστηρών προυποθέσεων διά τα
απαιτούμενα εις έκαστον ειδικόν τομέα, τυπικά και ουσιαστικά προσόντα
καταλλήλου καταρτίσεως και ικανής πείρας. Διά την εξυπηρέτησιν του σκοπού
τούτου εν τη ευρυτέρα αυτού εννοία και σημασία το Συνέδριον θα ασχοληθή
επισταμένως με την ανάγκην της αρίστης δυνατής λειτουργίας των θεσμών των
Ορκωτών και Ανεγνωρισμένων Λογιστών, ώστε να εξασφαλισθή υπό πάσαν έποψιν το
αδιάβλητον αυτής.» .
3. Θέματα φορολογίας και
εφαρμογής κανόνων του ισχύοντος Φορολογικού Δικαίου.
α) Λογιστικά βιβλία: Γεωργ. Νέζης τ.
Διευθυντής Υπουργείου Οικονομικών.
β) Κώδιξ Φορολογικών Στοιχείων.
γ ) Φορολογική Δικαιοσύνη (Φορολογικά
Δικαστήρια, Φορολογικοί Σύμβουλοι).
Στα ανωτέρω θέματα ( β-γ) , εισηγητής ήταν
ο Θεόδ. Γόλιας τ. Τμηματάρχης Υπουργείου Οικονομικών, Διευθυντής
του «Δελτίου Φορολογικής Νομοθεσίας».
Για το θέματα της
φορολογίας, παραθέτουμε απόσπασμα, από το υλικό του Συνεδρίου : « Τα θέματα τα σχετιζόμενα με την
φορολογικήν εξουσίαν του Κράτους και τας εκ τούτου δημιουργουμένας σχέσεις των
πολιτών προς αυτό, προσλαμβάνουν ιδιαιτέραν όλως σημασίαν, ου μόνον εκ της
ανάγκης της αδιαβλήτου λειτουργίας των φορολογικών σχέσεων Κράτους και πολιτών
διά την ορθήν επιδίωξιν και ασφαλή πραγματοποίησιν του διωκομένου
δημοσιονομικού αποτελέσματος, αλλά και εκ της ανεγνωρισμένης πλέον αρχής ότι η
δημοσιονομική πολιτική του Κράτους, αποτελεί έκφρασιν της ασκουμένης παρά
τούτου κοινωνικής πολιτικής, εν τη εννοία της δικαίας κατανομής των φορολογικών
βαρών, ώστε και διά τούτου να εξυπηρετήται η απάλυνσις των κοινωνικών
αντιθέσεων και αντί της πάλης, να προάγεται αντιθέτως το πνεύμα της συνεργασίας
των τάξεων, ο σκοπός δηλ. του συγχρόνου κοινωνικού Κράτους. »
4. Προβλήματα και διαμόρφωση Δημοσίου
Λογιστικού.
α)
Προϋπολογισμός
β)
Τήρησις Λογιστικών βιβλίων
γ)
Ισολογισμός
Για το θέμα αυτό, παραθέτουμε απόσπασμα, από το
υλικό του Συνεδρίου : « Τα
αναφερόμενα εν γένει εις τας λογιστικάς Υπηρεσίας του Κράτους θέματα, ορθώς
κρίνεται ότι δέον να τεθώσιν εις την πρώτην γραμμήν του αρμοδίου ενδιαφέροντος,
προ παντός εκ του λίαν χαρακτηριστικού γεγονότος, ότι το εν ισχύι σήμερον
Δημόσιον Λογιστικόν της Χώρας εξακολουθεί εισέτι να διέπεται υπό κανόνων της
επί της Βασιλείας του Όθωνος Νομοθεσίας. Το Συνέδριον θα προσφέρη θετικήν
υπηρεσίαν, ασχολούμενον επί προβλημάτων του Δημοσίου Λογιστικού και της ανάγκης
του συγχρονισμού τούτου προς τας σημερινάς απαιτήσεις λειτουργίας των
λογιστικών Υπηρεσιών του Κράτους. ».
………………………….
Εφημερίδα
«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» 18-12-1956
·
Περιοδικό «Λογιστής», ( 1954 ).
O Nικ. Tότσης μαζί με τους Nικ. Aλικάκο και
Δημ. Γεωργιλή εξέδωσαν το 1954 το περιοδικό «ΛOΓIΣTHΣ». Το περιοδικό «ΛΟΓΙΣΤΗΣ»
κυκλοφορεί κάθε μήνα από το 1954 σε περίπου 17.000 αντίτυπα . ( Πηγή :
Ιστοσελίδα www.logistis.gr )
⥢⥤
6)
[1956] Η
ίδρυση της «Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών (Π.Ο.Λ)».
( * ) Ο Ναπολέων Σουκατζίδης γεννήθηκε το
1909. ( ένας από τους 200 αγωνιστές που εκτελέστηκαν στο Σκοπευτήριο της
Καισαριανής την 1η Μαΐου του 1944.
( Πηγή: iefimerida.gr – https://www.iefimerida.gr/news/371581/napoleon-soykatzidis-i-istoria-toy-agnostoy-iroa-toy-polemoy-poy-egine-tainia-eikones )
« Όπως
προκύπτει απ΄ το πρωτότυπο «ιδιωτικού συμφωνητικού μετοχικής εταιρείας» με
ημερομηνία 1/10/1929, υπήρχε τότε «ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
ΛΟΓΙΣΤΩΝ» . Μάλιστα ο Πρόεδρος του Συνδέσμου έκδοσε το 1928 μηνιάτικη
εφημερίδα με τίτλο «ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΩΝ
ΛΟΓΙΣΤΩΝ». Σαν σκοπός της εφημερίδας «η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των
λογιστών και η αναγνώριση απ ΄το Κράτος των λογιστών – μελών του Συνδέσμου….. Η
μαζικοποίηση της ΠΕΕΛ προχωρεί βραδύτατα παρά τη διόγκωση του αριθμού των
απασχολουμένων, κατ ΄επάγγελμα, με τη λογιστική……
Η ίδρυση της
Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών (Π.Ο.Λ) το 1956, από πέντε συλλόγους λογιστών
, ήρθε να καλύψει ένα μεγάλο κενό στο χώρο της συνδικαλιστικής οργάνωσης και
ενωμένης δράσης των λογιστών της χώρας. Είχε προηγηθεί η ίδρυση της Π.Ε.Ε.Λ. το
1952. Μέχρι την ίδρυση της ΠΟΛ και παραπέρα ως την έκδοση της πρώτης απόφασης
της «Διαιτησίας» για τον κλάδο μας (25/1960 ΔΔΔΔ Αθήνας), τα συμφέροντα του
λογιστικού κόσμου «διαχειρίζεται» η «Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας».
….. Μετά την
έγκριση του καταστατικού της (1957) πραγματοποιεί το πρώτο συνέδριό της στις
10/8/58. Στους πρώτους στόχους της ΠΟΛ μπαίνει η υπογραφή χωριστής συλλογικής
σύμβασης για τους λογιστές….
Με την
25/1960 πρώτη απόφαση του για τους λογιστές , καθιερώνει – χωριστά- αυξημένα
μισθολόγια, τόσο των λογιστών όσο και των βοηθών λογιστών , σε σχέση ,με αυτά
των άλλων ιδιωτικών υπαλλήλων. Η απόφαση αυτή εκδόθηκε στις 22/10/60 και ίσχυσε
από 1/12/59. Σπουδαίο επίτευγμα είναι ο καθορισμός ίσης αμοιβής
λογιστών-λογιστριών.
Και το «Βήμα των Λογιστών» που έκδοσε η ΕΕΛΠ
από 1/1/1963 μέχρι τον Ιούνη 1966.
Τον Απρίλη
1963, σε πρωτοχρονιάτικη συγκέντρωση στα γραφεία της ΕΕΛΠ, Φειδίου 18, μιλά για
το νόημα της μέρας ο αξέχαστος συνάδελφος Γιώργος Λάσκαρης. Σ ΄αυτή την ομιλία
έκανε λόγο για τον πρώτο ήρωα που βγήκε από τις τάξεις των λογιστών τον
Ναπολέοντα Σουκατζίδη ( * ) Στις αρχές 1965 (11/2) η ΠΟΛ με υπόμνημά της
ζητά την επικουρική ασφάλιση του κλάδου…. Η ΠΟΛ στις 10/6/1965 με έγγραφό στα
Υπουργεία Οικονομικών και Δικαιοσύνης ζητά την εκπροσώπηση των φορολογούμενων
απ ΄το λογιστή στα φορολογικά δικαστήρια…. Με την απόφαση 27/1981 ΔΔΔΔ που
ίσχυε από 1/1/81-22/2/82: αυξάνονται οι μισθοί των λογιστών και βοηθών
λογιστών…. Η νέα απόφαση 2/84 θα ισχύσει από 1/2/83-11/7/84. Με την απόφαση
αυτή: μειώνονται οι βδομαδιάτικες ώρες εργασίας από 41 σε 40. Η 41η θεωρείται
υπερεργασία με αυξημένη κατά 25% αμοιβή,
καθιερώνεται 5μερη βδομάδα και για τους λογιστές – βοηθούς λογιστές στη
βιομηχανία, γενικεύεται το επίδομα ισολογισμού σ’επιχειρήσεις που απασχολούν
πάνω από 7 λογιστές και βοηθούς λογιστές, καθιερώνεται επίδομα ανθυγιεινής
εργασίας 15% στους χειριστές λογιστικών μηχανών …. ».
( «
Σύμβουλος του λογιστή 1986 » – Ειδική
έκδοση για τα 30 χρόνια της ΠΟΛ – Επιμέλεια Κώστα Μαραγκουδάκη.)
(
Εφημερίδα «ΒΗΜΑ», 29-7-1964 )
………………………………….
·
Στατιστικά στοιχεία έτους 1956
Υποβληθείσες φορολογικές δηλώσεις:
202.008
[Από την σύγκριση με τα σημερινά
δεδομένα (6.300.000 περίπου) καταλαβαίνει κάποιος την εξέλιξη (μεγέθυνση) του
Λογιστικού επαγγέλματος].
Εκπρόθεσμες φορολογικές δηλώσεις:
17.749
Ελεγχθείσες φορολογικές δηλώσεις:
159.757
Κριτήρια ελέγχου: Φορολογούμενοι που
δήλωσαν εισοδήματα από «επιχειρηματική δραστηριότητα» (δηλ. επιχειρήσεις και
ελευθέρια επαγγέλματα).
Διοικητική επίλυση της διαφοράς
(Δηλαδή σημερινή Δ.Ε.Δ.): 85.789.
«Φύλλα Ελέγχου»: Εκδόθηκαν για
27.592 περιπτώσεις.
Αναλυτικά
Στατιστικά στοιχεία έτους 1956
……………………………………..
……………………………………..
…………………………………..
Πηγή: Εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», Φύλλο: 21/10/1956, Σελίδα: 6
…………………………………………
·
Έτος 1959 : «ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΝ ΒΙΒΛΙΟΧΑΡΤΟΠΩΛΕΙΟΝ», (Πώληση
καταστίχων κοινών και Αμερικανικού τύπου, κ.λπ.), Οδός Αριστοτέλους 23 –
τηλ. 533-369.
(Εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
, 19-8-1959)
⥢⥤
« Η εφαρμογή του Λογιστικού Πλάνου (Σημ. Σχεδίου)
έχει
την ίδιαν αξίαν με την εφαρμογήν
του
δεκαδικού μετρικού συστήματος.»
Λογιστικόν
Συνέδριον Στρασβούργου (1930) .
Οι «έννοιες», αφενός υπόκεινται στην
εξέλιξη διαμέσου του χρόνου και αφετέρου στην διαφορετική κατανόηση τους,
ανάλογα με το γενικότερο κλίμα της κάθε εποχής.
« 1 Η ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΙΣ. 1.1.
Έννοια και σκοπός. ……………. Λ ο
γ ι σ τ ι κ ή τ υ π ο π ο ί η σ ι
ς είναι σύνολον κανόνων ορθολογικής
και ενιαίας εμφανίσεως των λογιστικών εγγραφών διά την συγκέντρωσιν ομοειδών
αριθμητικών δεδομένων, αφορώντων εις τον προσδιορισμόν του κόστους και των
επιχειρηματικών αποτελεσμάτων προς όφελος των επιχειρήσεων και της εθνικής
οικονομίας…………….. Αι διεθνείς τάσεις διά λογιστικήν τυποποίησιν εξεδηλώθησαν
υπό τας ακολούθους δύο μορφάς:
–
Υπό την μορφήν Λογιστικών Σχεδίων
–
Υπό την μορφήν Τυποποιημένων Ισολογισμών
και συναφών λογιστικών καταστάσεων………..»
« ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΝ ΣΧΕΔΙΟΝ .
… 1. Ορισμός. Λογιστικόν Σχέδιον είναι η καθολική οργάνωσις
η συστηματοποιούσα ορθολογικώς την όλην λειτουργίαν λογιστηρίου τινός……. 2. Ορολογία. Οφείλομεν να διακρίνωμεν:
To Λογιστικόν Σχέδιον
( Kontenrahmen, plan comptable, cadro dei conti) από:
Το Σχέδιον Λ/σμών (Chart of accounts,
Kontenplan, plan des comptes).
Το πρώτον αφορά την εν
γένει οργάνωσιν, ως εξετέθη ανωτέρω. Το δεύτερο αφορά μόνον τον πίνακα των
ενδεδειγμένων λογαριασμών και την κατάταξίν των εις κλάσεις (ομάδας, τάξεις).
Λογιστικόν Σχέδιον
|
|
Ουχ
ήττον τόσον εις την βιβλιογραφίαν όσον και εις την πράξιν δεν γίνεται πάντοτε
αυστηρά διάκρισις, των όρων χρησιμοποιουμένων αδιαφόρως.» ( 3 )
«…, δι’ εφαρμογής αρτίου λογιστικού σχεδίου
επιτυγχάνονται: α) Προγραμματισμός,
απλούστευσις και ομοιομορφία εις τας λογιστικάς εγγραφάς, συστηματοποίησις της
εν γένει λογιστικής εργασίας. β)
Προσδιορισμό συναφών δραστηριοτήτων και ευθυνών, ώστε ο λογιστικός και
διοικητικός έλεγχος να είναι ταχύς και άμεσος. γ) Πλήρης και άμεσος
επιχειρηματική ενημερότης διά της παροχής πληροφοριών γενικής και ειδικής
φύσεως. δ) Ορθή πλοκή και συσχέτισις εξόδων και εσόδων διά την επίτευξιν
ακριβεστέρας και ευχερεστέρας κοστολογήσεως, προσδιορισμόν των οικονομικών
αποτελεσμάτων και της εν γένει αποδοτικότητος. ε) Ευχερής εξακρίβωσις των
αιτίων και πηγών προελεύσεως των οικονομικών αποτελεσμάτων. στ) Ορθός,
μεθοδικός και σαφής προσδιορισμός της οικονομικής θέσεως, ούτως ώστε ο
απολογιστικός έλεγχος και η σύνταξις προγραμμάτων μελλοντικής δράσεως να
ευχεραίνηται εις το έπακρον. ζ)
Εξοικείωσις και βελτίωσις συγχρόνως ταχύτερον του προσωπικού …η) Αποτελεσματικότερα χρησιμοποίησις μηχανογραφικών μέσων »
(
Πηγές : «Λογιστικόν Σχέδιον», λήμμα στο: Οικονομική και Λογιστική
Εγκυκλοπαίδεια, Εκδοτικός Οίκος Ιωάννου Σιδέρη, Αθήναι 1957., Θεόδωρος Γρηγοράκος, «Η επιχειρούμενη
κατάργηση της λογιστικοδιαχειριστικής οργάνωσης όλων των οικονομικών μονάδων
της χώρας (Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα) και αντικατάστασή της με μία παραλλαγή
των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων», 16 Δεκεμβρίου 2013, http://www.capital.gr,
όπου παρατίθεται μελέτη ομάδας συμβούλων – στελεχών επιχειρήσεων και
οργανισμών, μελών του ΣΕΒ και του Συνδέσμου Α.Ε. και ΕΠΕ.)
Σήμερα
με την έννοια «Λογιστικά
πρότυπα» (Accounting
Standards ) εννοούμε κυρίως, ένα
σύνολο αρχών και κανόνων με βάση τα οποία πρέπει να καταρτίζονται και να
παρουσιάζονται οι οικονομικές
καταστάσεις των επιχειρήσεων .
«Τα Δ.Λ.Π περιλαμβάνουν
κανόνες – αρχές – μεθόδους που εφαρμόζονται ή ακολουθούνται για την αποτίμηση
των περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων και συνακόλουθα για τον
προσδιορισμό των Ετήσιων Αποτελεσμάτων που προκύπτουν από την εφαρμογή των
κανόνων αυτών. Τα Δ.Λ.Π. δεν εκφράζουν, ούτε αποτελούν ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ,
που είναι γνωστή με τη μορφή των ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΟΓΙΣΤΙΚΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ όπως είναι το Ε.ΓΛΣ
και τα Κλαδικά Λογιστικά Σχέδια ή το Γαλλικό ή το Γερμανικό Λογιστικό Σχέδιο
κ.ο.κ. »
…………………………..
( Από την ταινία «Μια ζωή την έχουμε» –
1.101.101,10 ).
Πηγή: https://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/42836 )
⥢⥤
8)
[1970-1977] Τα «Κέντρα Ανωτέρας Τεχνικής Εκπαίδευσης
ΚΑΤΕΕ» ( σημερινά Α.Τ.Ε.Ι )
Με το N.Δ. 652/1970 (ΦΕΚ 180/τ. Α/29-08-70) ιδρύθηκαν
πέντε Κέντρα Ανωτέρας Τεχνικής Εκπαίδευσης (ΚΑΤΕ), στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη,
Πάτρα, Λάρισα και Ηράκλειο Κρήτης. Η διάρκεια σπουδών ήταν μέχρι τρία έτη,
ανάλογα με τη Σχολή. Οι σπουδές στις Ανώτερες Σχολές Τεχνολόγων Μηχανικών είχαν
διάρκεια τρία έτη. Τα προγράμματα σπουδών εμελετήθησαν από το Τεχνικό
Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας CALPOLY. Το CALPOLY (California State Polytechnic University) θεωρούσε το πτυχίο του ΚΑΤΕ
πανεπιστημιακής στάθμης και γι’ αυτό το λόγο το εξομοίωνε με το Bachelor Degree.
Με τον Ν.
576/1977 (ΦΕΚ 102/τ. Α/13-04-1977) ιδρύθηκαν τα Κέντρα Ανωτέρας Τεχνικής
και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ΚΑΤΕΕ), τα οποία συγκροτούν πλείονες Ανώτερες
Τεχνικές και Επαγγελματικές Σχολές. Τα ΚΑΤΕΕ ανήκουν στην τρίτη βαθμίδα
εκπαίδευσης. Με τον ίδιο νόμο ιδρύονται και άλλες μονάδες μέσης στάθμης
(δεύτερη βαθμίδα εκπαίδευσης), καθώς και τα Κέντρα Επαγγελματικής και Τεχνικής
Εκπαίδευσης (ΚΕΤΕ). Από την έναρξη ισχύος του νόμου Ν. 576/77 τα λειτουργούντα
ΚΑΤΕ ανάγονται σε ΚΑΤΕΕ και ιδρύονται δύο νέα, τα ΚΑΤΕΕ Πειραιά και ΚΑΤΕΕ
Χαλκίδας.
Με το Ν.
1404/1983 (ΦΕΚ 173/τ. Α/24-11-1983) ιδρύονται τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά
Ιδρύματα (ΤΕΙ), τα οποία ανήκουν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
⥢⥤
9) [
1977 ]. Κατοχύρωση για πρώτη φορά του λογιστικού επαγγέλματος.
Μέχρι το έτος 1976 δεν υπήρχε
περιορισμός ως προς την άσκηση του επαγγέλματος και ο καθένας μπορούσε να το
ασκήσει είτε ήταν πτυχιούχος, είτε όχι. Με το άρθρο 42 παρ.4 του Π.Δ.99/77
(ΚΩΔΙΚΑΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ) τίθενται για πρώτη φορά περιορισμοί στην
δυνατότητα υπογραφής των Ισολογισμών, από τους Λογιστές : « 4. Ο Ισολογισμός και ο
λογαριασμός αποτελεσμάτων χρήσεως της επιχειρήσεως της οποίας τα ετήσια ακαθάριστα έσοδα
υπερβαίνουν τα 50.000.000 δραχμάς υπογράφονται και υπό του
προισταμένου του λογιστηρίου της, ο οποίος δέον να κέκτηται: α) πτυχίον
Ανωτάτης Σχολής της ημεδαπής, της οποίας το σύνολον των ωρών
διδασκαλίας μαθημάτων υποχρεωτικής παρακολουθήσεως αναφέρεται σαφώς
τουλάχιστον κατά 50% εις την επιστήμην και την τεχνικήν της ιδιωτικής
οικονομικής και της εν
γένει οικονομικής επιστήμης περιλαμβανομένου
απαραιτήτως ως υποχρεωτικού μαθήματος και της λογιστικής ή ανεγνωρισμένον
πτυχίον,ισοτίμου Ανωτάτης Σχολής της αλλοδαπής και β) πενταετή τουλάχιστον
συναφή προϋπηρεσίαν εις λογιστικοοικονομικόν κλάδον δημοσίου ή ιδιωτικού τομέως.
Κατ` εξαίρεσιν, ο κατά το προηγούμενον εδάφιον ισολογισμός και
λογαριασμός αποτελεσμάτων χρήσεως υπογράφονται και υπό ετέρου προϊσταμένου λογιστηρίου μη συγκεντρούντος τας ανωτέρω
προϋποθέσεις, εφόσον ούτος
αποδεδειγμένως έχει υπογράψει από του έτους 1965 και εντεύθεν ισολογισμούς
επιχειρήσεως ασκουμένης εν Ελλάδι τουλάχιστον τριών χρήσεων. Δια πάσαν
παράβασιν των διατάξεων της παρούσης παραγράφου αι οριζόμεναι υπό του παρόντος
Κώδικος κυρώσεις επιβάλλονται κεχωρισμένως εις τον υπόχρεων εις την τήρησιν
βιβλίων και εις τον υπογράψαντα τον ισολογισμόν και τον λογαριασμόν
αποτελεσμάτων χρήσεως προϊστάμενον του λογιστηρίου μη έχοντα τοιούτον
δικαίωμα.»
⥢⥤
10) [
1980 ]. Η ίδρυση του Ο.Ε.Ε
Πριν από την μεταπολίτευση (1974), οι μόνοι
οργανωμένοι φορείς για την προάσπιση των συμφερόντων όλων των αποφοίτων των
Οικονομικών Σχολών, ήταν οι Σύνδεσμοι Πτυχιούχων των Σχολών αυτών. Στην
δεκαετία του ΄60, οι σύνδεσμοι Διπλωματούχων (Πτυχιούχων) και οι σύλλογοι
φοιτητών των Οικονομικών Σχολών κάνουν μεγάλους αγώνες με αίτημα «την
κατοχύρωση των πτυχίων» χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Το 1974, δημιουργήθηκε ο
«Σύνδεσμος Δημιουργίας Οικονομικού Επιμελητήριου Ελλάδος» (Σ.Δ.Ο.Ε.Ε), μέλη του
οποίου γίνονται πτυχιούχοι από όλες τις Οικονομικές σχολές, ο οποίος είχε
μοναδικό σκοπό την δημιουργία Οικονομικού Επιμελητήριου και με τον οποίο
συμπαρατάχθηκε αποφασιστικά, η πλειοψηφία των Συνδέσμων των Οικονομικών Σχολών.
Στις 22 Δεκεμβρίου 1980, υπογράφεται ο Ν. 1100/1980 «περί ιδρύσεως Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος».
⥢⥤
[
Πλατεία Ομονοίας (έτος 1988) ]
Το
ΕΓΛΣ ήταν το σημαντικότερο γεγονός στην εξέλιξη της Λογιστικής στην Ελλάδα
« Η μεγαλύτερη αλλαγή στο λογιστικό
επάγγελμα εισήχθη στην Ελλάδα με την εφαρμογή του Ενιαίου Γενικού Λογιστικού
Σχεδίου (ΕΓΛΣ) (ΠΔ 1123/1980 ).
Μέχρι το 1986 η εφαρμογή του ήταν προαιρετική, και από το 1987, μετά την
υποχρεωτική εφαρμογή της 4ης οδηγίας της ΕΟΚ, διαδόθηκε περισσότερο. Από την
χρήση 1991 το ΕΓΛΣ έγινε υποχρεωτικό στο σύνολο του από όλες τις εταιρείες
ελεγχόμενες από ορκωτούς ελεγκτές (άρθρο 7 Ν 1882/1990
) και από τη χρήση 1993 επεκτάθηκε η εφαρμογή του και στις μη υπαγόμενες σε
έλεγχο (άρθρο 7 ΠΔ 186/1992 – ΚΒΣ).
Συνέπεσε χρονικά με τις προαναφερθείσες τεχνολογικές καινοτομίες,
δημιουργώντας έτσι τις κατάλληλες συνθήκες για ριζικές ανατροπές ( Όπως
αναφέρει ένας από τους δημιουργούς του «οι νέες διατάξεις αποτέλεσαν την
αφετηρία μιας λογιστικής επαναστάσεως», Θ. Γρηγοράκος, Ανάλυση-Ερμηνεία του
ΕΓΛΣ, εκδόσεις Σάκκουλα,11η έκδοση, Νοέμβριος 2005, σελ 98.). Η υιοθέτηση του
Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου (ΕΓΛΣ) με το ΠΔ 1123/1980 και η ενσωμάτωση
στα μέσα της δεκαετίας του 1980 των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο εσωτερικό
δίκαιο (ΚΝ 2190/1920 ), άλλαξε ριζικά το λογιστικό τοπίο στη χώρα. Οι
νομοθετικές αλλαγές που έγιναν τότε, σε συνδυασμό με την εισαγωγή της
πληροφορικής στο χώρο της λογιστικής, άλλαξαν τα δεδομένα δημιουργώντας μια
εντελώς καινούργια και ταυτόχρονα σημαντικά βελτιωμένη κατάσταση. Μέχρι τότε τα
λογιστήρια λειτουργούσαν κυρίως για την κάλυψη φορολογικών τυπικών υποχρεώσεων.
…. η εφορία ποτέ δεν έπαψε να επηρεάζει κυρίως μέσω του Κώδικα Βιβλίων και
Στοιχείων (ΚΒΣ) αλλά και με άλλα επί μέρους νομοθετήματα την λογιστική
πρακτική. »
( Μαρκάζος Κ. Οι αναγκαίες αλλαγές στο
λογιστικό μας σύστημα – Περιοδικό : Επιχείρηση, Αύγουστος 2006 )
⥢⥤
12) Η μηχανογράφηση των λογιστικών εργασιών .
Προγράμματα μηχανογράφησης των λογιστικών εργασιών
«
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930 στην Ελλάδα, πάρα το ταραγμένο πολιτικό
κλίμα, υπάρχει ενδιαφέρον για την ορθολογική οργάνωση της εργασίας με βάση
κυρίως αμερικανικά πρότυπα. Το 1930 το μάθημα της Οργανωτικής δηλαδή στοιχεία
οργάνωσης και διοίκησης μονάδων, εισάγεται ως τμήμα της διδακτέας ύλης στις
Μέσες και Ανώτερες Εμπορικές σχολές, ενώ το 1936 συστήνεται Εταιρεία
Επιστημονικής Οργανώσεως της Εργασίας με
σκοπό την προώθηση των νέων «Οργανωτικών Αρχών». Το 1937 ξεκινά στην Ελλάδα τη
λειτουργία της μέσω αντιπροσώπου η IBM. Η πρώτη ολοκληρωμένη εγκατάσταση
Μηχανογραφικού Συστήματος γίνεται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους το 1939, με πρώτη εφαρμογή τις συντάξεις. Τα
μηχανήματα αυτά κατασχέθηκαν στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής οπό τους
κατακτητές το 1941 ή 1942.
Μετά
τον πόλεμο, η μηχανοργάνωση των κρατικών υπηρεσιών και άλλων οργανισμών
προχωρεί γοργά, κυρίως μετά το 1949. Πρώτος μεταπολεμικός πελάτης της εταιρείας
IBM φαίνεται να είναι το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΙΚΑ) και ακολουθούν η
Τράπεζα της Ελλάδος και η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.
Το
1955 η Ανωτάτη Σχολή Εμπορικών Επιστημών
περιλαμβάνει ιδιαίτερη κατεύθυνση Εμπορικών Σπουδών στο πρόγραμμα της. Στο
πλαίσιο αυτό το Δεκέμβριο του 1956 διοργανώνεται στους χώρους της το Ά Πανελλήνιο Λογιστικό Συνέδριο με
παράλληλη λειτουργία Έκθεσης Μηχανών Γραφείου. Εκεί παρουσιάζεται για
πρώτη φορά η υπολογιστική μηχανή IBM 604. …..
Οι Ηλεκτρονικοί
Διερευνηταί,
όπως ονομάζονται σε πολλά έντυπα της εποχής, έχουν κάνει πλέον την δυναμική
είσοδό τους στη δημόσια ζωή της χώρας: «Αύριον 7.30 μμ εις το Αθηναϊκόν
Τεχνολογικόν Ινστιτούτον (Στρατιωτικού Συνδέσμου 24) θα ομιλήσει ο πολιτικός
μηχανικός κ. Αλεξ. Αθανασιάδης με θέμα.· «Νεώτεραι εξελίξεις των
ηλεκτρονικών διερευνητών’’. Η διάλεξις
οργανούται υπό της Αστροναυτικής
Εταιρίας». (01.05.1960 εφημερίδα Καθημερινή)
Οι
υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών, που από χρόνια είχαν αξιόλογη προϊστορία
στο θέμα της μηχανοργάνωσης, το 1970 μισθώνουν νέο υπολογιστή τύπου Univac 9400, ο οποίος αρχίζει να λειτουργεί
από το 1972 για την κάλυψη αναγκών της Γενικής Διεύθυνσης Φορολογίας ….
Διερευνώντας
το θέμα των εκδόσεων Πληροφορικής στην Ελλάδα, η πρώτη αυτόνομη έκδοση που
εντοπίστηκε είναι το ανάτυπο με την περίληψη της εισήγησης της κ. Τασίας Μπάφη,
τμηματάρχου του Υπουργείου Οικονομικών, στο Α’ Πανελλαδικό Λογιστικό Συνέδριο
που διοργάνωσε το1956 στην Αθήνα ο Σύλλογος Αποφοίτων της Α Σ.Ο.Ε.Ε.. με θέμα
της εισήγησης «Λογιστική Μηχανογραφία».
Το
1968, εκδίδεται το έργο του
Κωνσταντίνου Ιατρού, Προϊσταμένου του Λογιστηρίου του ΟΓΑ «Μηχανο-Λογιστική
Οργάνωσις Μεγάλων Επιχειρήσεων», εκδόσεις Πανεκδοτικής. Ο κ. Ιατρού «ειδικώς
μετεκπαιδευθείς εις μηχανολογιστικά θέματα εν ΗΠΑ», όπως μας ενημερώνει και από το εξώφυλλο του
έργου του, παρουσιάζει τις υπάρχουσες «λογιστικής χρησιμότητος μηχανάς» καθώς και θέματα
μηχανολογιστικής οργάνωσης, με παραδείγματα εφαρμογής τον ΟΓΑ και μια Τράπεζα.
Από την βιβλιογραφία που περιλαμβάνει και αναφέρει με σχολαστικό τρόπο,
εντοπίζουμε την ύπαρξη του βιβλίου του Σ. Πεφάνη «Ηλεκτρονικοί εγκέφαλοι» Αθήνα
1959, καθώς και έργο του καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Νικ. Αποστολάτου
Ηλεκτρονικοί αναλογικοί υπολογισταί» Αθήνα 1963.
( Πηγή : Περιοδικό Άβαξ. ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΗΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ).
Τα «
(Ηλεκτρονικά ) Λογιστικά Φύλλα) » (αγγλ.
spreadsheet)
Τα
υπολογιστικά φύλλα έχουν χρησιμοποιηθεί από τους λογιστές για εκατοντάδες
χρόνια. Στη σύγχρονη χρήση Ηλεκτρονικών
υπολογιστών, ως λογιστικό φύλλο (αγγλ. spreadsheet) χαρακτηρίζεται
ο λογιστικός πίνακας, (παλαιότερα «λογιστικό αβάκιο») σε ηλεκτρονική μορφή, που
εμφανίζεται στην οθόνη του υπολογιστή και μπορεί να αποθηκευτεί, εκτυπωθεί ή
και να διαβιβαστεί σε έτερο υπολογιστή. Τούτο επιτυγχάνεται με ένα ιδιαίτερο πρόγραμμα υπολογιστή που μιμείται ένα χάρτινο, λογιστικό
φύλλο εργασίας. ….. Τα λογιστικά φύλλα συνήθως χρησιμοποιούνται για χρηματοοικονομικές πληροφορίες,
λόγω της δυνατότητάς τους να υπολογίζουν πάλι ό,τι χρειάζεται σε όλο το
φύλλο, όταν αλλάξει έστω και ένα κελί.
Το πρώτο
λογιστικό φύλλο θεωρείται ότι ήταν το Visicalc (αν και υπάρχουν διαφωνίες), το
οποίο έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιτυχία του υπολογιστή Apple II.
Ο Dan Bricklin θεωρείται ως ο
«πατέρας» του ηλεκτρονικού λογιστικού φύλλου. Το 1978, στο Harvard Business School
στον φοιτητή, Daniel Bricklin , γεννήθηκε η ιδέα
για μια διαδραστική αριθμομηχανή . Στη
συνέχεια ο Bricklin μαζί με τον Bob Frankston,
δημιούργησαν το πρόγραμμα λογισμικού
VisiCalc.
Η αγορά
των ηλεκτρονικών αυξάνεται αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς στις αρχές του
1980 και στην εποχή αυτή, που το
κυρίαρχο λειτουργικό σύστημα ήταν το DOS, το πιο
δημοφιλές λογιστικό φύλλο ήταν το Lotus 1-2-3, το οποίο ανέπτυξε ο Μιτς Κέϊπορ .
Όταν η
Microsoft εγκαινίασε το λειτουργικό σύστημα των Windows το 1987, το Excel ήταν ένα
από τα πρώτα προϊόντα που κυκλοφόρησε εφαρμογή για αυτό. Σήμερα το μεγαλύτερο
μερίδιο της αγοράς ανήκει στο Excel, για τις πλατφόρμες των Windows και του Macintosh.
(Πηγή : A
Brief History of Spreadsheets by D. J. Power Editor, DSSResources.COM )
Με την καθιέρωση του λογιστικού
σχεδίου αναπτύχθηκαν στην Ελλάδα αρκετά λογισμικά προγράμματα μηχανογράφησης
των λογιστικών εργασιών, έτσι ο απαιτούμενος χρόνος για την τήρηση των βιβλίων
μειώθηκε και η ακρίβεια τους αυξήθηκε σε σχέση με τον χειρόγραφο τρόπο τήρησης
και επίσης έγινε ευκολότερη η εξαγωγή των λογιστικών δεδομένων και πληροφοριών,
σε συνδυασμό με την χρήση των λογιστικών φύλλων (spreadsheets), παρότι δεν
άλλαξε καθόλου την ουσία της λογιστικής τεχνικής, που παραμένει το διπλογραφικό
σύστημα.
« Είναι γεγονός πλέον ότι η μεγάλη
εξέλιξη της πληροφορικής είχε ως αποτέλεσμα τη διείσδυσή της και στο χώρο της
Λογιστικής με αποτέλεσμα τα διάφορα βιβλία-κατάστιχα ν’ αντικατασταθούν με άλλα
τα οποία τηρούνται μηχανογραφικά, για τα οποία παρέχεται η δυνατότητα να
εκτυπώνονται και φυλάσσονται σε κινητά φύλλα. Παρόλα αυτά όμως τα χειρόγραφα
λογιστικά βιβλία παρά την αυξανόμενη σταδιακά αχρησία και ως εκ τούτου περιθωριοποίηση
των, δεν παύουν ν’ αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε η μέχρι σήμερα
εξελικτική πορεία στο χώρο της λογιστικής οργάνωσης και των συστημάτων
λογιστικής πληροφόρησης. Γι’ αυτό και η διερεύνηση της πορείας που αυτά
διέγραψαν από της επινοήσεως-εμφανίσεως των, θ’ αποτελεί πάντοτε αναγκαία και
επίκαιρη γνώση σε κάθε ασχολούμενο με τη Λογιστική και ιδιαίτερα τη λογιστική
οργάνωση ».
(Tο «ημερολόγιο-καθολικό» ή
«αμερικάνικο ημερολόγιο» και η ιστορία του Xαρ. Παναγιώτου Περ. ΛΟΓΙΣΤΗΣ τεύχος
514 : (1/1998))
Στα μέσα της
δεκαετίας ‘80 με την εισαγωγή της πληροφορικής στις Ελληνικές επιχειρήσεις
εντοπίστηκε το μεγάλο μας πρόβλημα. Πολυδαιδαλώδες φορολογικό σύστημα,
συχνές αλλαγές στις υποχρεώσεις τήρησης φορολογικών στοιχείων και αλλαγές
γενικά σε ρυθμό μερικές φορές τον χρόνο. Τότε ξεκινά και η ιδέα , της
δημιουργίας πακέτων λογισμικού. Πακέτο γιά το λογιστήριο , πακέτο γιά το εμπορικό
κύκλωμα μιας επιχείρησης. Τα πλέον διαδεδομένα την εποχή
εκείνη αποδείχθηκαν τα «λογιστικά
πακέτα» των :
Computer Logic, Singular και Unisoft .
- Computer Logic , με τον Αχιλλέα Χατζηνίκο και τον Παντελή
Νικολόπουλο, ξεκίνησε με το πακέτο λογισμικού «ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ» - Singular , με επικεφαλής
τον Αντώνη Κυριαζή με το πακέτο λογισμικού ‘’Eurofasma’’ - Unisoft , του Νίνου Αρενίκη με το πακέτο λογισμικού
ΚΕΦΑΛΑΙΟ .
( Πηγές :
ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ: λογισμικό γιά επιχειρήσεις http://vstore-computers.blogspot.com/2016/05/computer-logic-singular-unisoft.html)
30 και ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ…Από τον κρατικό ΟΤΕ
και τους «Ηλεκτρονικούς Διερευνητές»
μέχρι την Ψηφιακή Στρατηγική, την Κινητή Τηλεφωνία και την Ευρυζωνικότητα.
Γιάννης Χαλαβαζής, ΠΕΙΡΑΙΑΣ 2007 ).
Λογιστής. Η απαρχή της μηχανογράφησης στην
Ελλάδα.
[ 9-5-1968, Αφιέρωμα του «Οικονομικού
Ταχυδρόμου», με τίτλο «Η εισβολή των μηχανών εις το Γραφείον» ]
⥢⥤
13) [1987
] Ο «Φόρος Προστιθέμενης Αξίας ( Φ.Π.Α ) »
και η ανάπτυξη του Λογιστικού επαγγέλματος.
[ Ο Φ.Π.Α ήταν
ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στην
ανάπτυξη του Λογιστικού επαγγέλματος ]
Ο Φ.Π.Α
ως υποχρέωση της Ελλάδος στην Ε.Ε ( Ε.Ο.Κ )
Ο Φ.Π.Α επιβλήθηκε στην Ελλάδα το 1987 (Ν. 1642 – ΦΕΚ 125 –
21.08.1986 )
«ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» ), ως
υποχρέωση της χώρας μας στις Κοινοτικές επιταγές για την ολοκλήρωση της
λειτουργίας της Κοινής Αγοράς και ήταν καταλυτικός παράγοντας, αφενός στα
Φορολογικά έσοδα του Κράτους και αφετέρου στην ανάπτυξη του Λογιστικού /
Φοροτεχνικού επαγγέλματος. Ο νόμος αυτός κατήργησε κυρίως τις περισσότερες
διατάξεις του Φ.Κ.Ε ( Φόρος Κύκλου
Εργασιών) [με εξαίρεση τις διατάξεις που αφορούν τα έσοδα των Ασφαλιστικών
επιχειρήσεων ] , του «Φόρου κέντρων διασκεδάσεως κλπ.», του «Φόρου Δημοσίων
θεαμάτων» (Α. Ν. 505 – ΦΕΚ 79 – 02.03.1937) , του «Φόρου του άρθρου 5 Α.Ν.
843/48 » ( αφορούσε ειδικό φόρο 6% υπέρ τρίτων, επί των αμοιβών εργατών και
υπαλλήλων ) και μέρους των διατάξεων
της «φορολογίας χαρτοσήμου».
« Με το Ν.1642/1986, όπως
τροποποιήθηκε με τις διατάξεις του Ν.1676/1986
«Καθορισμός των συντελεστών του φόρου προστιθέμενης αξίας και ρύθμιση άλλων
θεμάτων» (ΦΕΚ 204/ΑΆ) [ καθορίστηκαν συντελεστές 18% ( κανονικός ) – 3% (
χαμηλός ) – 36% ( υψηλός) ] ,
καθιερώνεται ένα καινούριο σύστημα έμμεσης φορολογίας, το σύστημα του φόρου
προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ). Με το νέο αυτό φορολογικό σύστημα δεν επιβάλλεται
κανένας απολύτως καινούριος φόρος, αλλά αντικαθίσταται ένας σημαντικός αριθμός
έμμεσων φόρων, που ισχύουν στη χώρα μας, από ένα μόνο φόρο. Οι κυριότερες
καινοτομίες του νέου φόρου, που αποτελεί πραγματικά μια από τις μεγαλύτερες
θεσμικές φορολογικές μεταβολές που έγιναν μεταπολεμικά στη χώρα μας,
αναφέρονται: (1). Στον τρόπο λειτουργίας και εφαρμογής του ΦΠΑ, ο οποίος
επιβάλλεται τμηματικά στην προστιθέμενη αξία των αγαθών και υπηρεσιών, δηλαδή
στη διαφορά ανάμεσα στην αξία των εκροών (παράδοση αγαθών – παροχή υπηρεσιών)
και στην αξία των εισροών (εισαγωγών, αγορών, λήψη υπηρεσιών κ.λπ.). Ετσι,
παρακάμπτονται τα σημαντικά μειονεκτήματα των καταργούμενων έμμεσων φόρων και
κυρίως των σωρευτικών (χαρτοσήμου κ.λπ.). (2). Στην ίση φορολογική επιβάρυνση
των αγαθών και υπηρεσιών, που επιτυγχάνεται αφενός με την καθιέρωση ίδιων
συντελεστών, για όμοια αγαθά και υπηρεσίες και αφετέρου με την αναλογικότητα
του φόρου, χάρη στην οποία ο φόρος είναι απόλυτα ανάλογος με την τιμή των
αγαθών και υπηρεσιών και ανεξάρτητος από τον αριθμό των συναλλαγών που
μεσολαβούν μέχρι την επιβολή του. (3). Στα σημαντικά πλεονεκτήματα του ΦΠΑ
έναντι των καταργούμενων γενικών έμμεσων φόρων, πλεονεκτήματα που καλύπτουν
τόσο το φοροτεχνικό τομέα όσο και το δημοσιονομικό και οικονομικό γενικότερα.
Πραγματικά, με το νέο φόρο θα απλουστευθεί το σύστημα έμμεσης φορολογίας και
αναμένεται ότι θα παταχθεί σε μεγάλο βαθμό η φοροδιαφυγή, λόγω της ίδιας της
φύσης και της λειτουργίας του ΦΠΑ, που δημιουργεί αντίθετα συμφέροντα μεταξύ
αγοραστή και πωλητή. Ακόμη, στον οικονομικό τομέα αναμένεται η ενίσχυση των
εξαγωγών και η προώθηση των επενδύσεων, αφού ο φόρος των αγαθών επένδυσης θα
εκπίπτεται ολοσχερώς ή θα επιστρέφεται (άρθρο 27).» ( Π.4336 /3162/
Εγκ.10/10.7.1987 «Για την εφαρμογή του
Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και άλλες διατάξεις» ).
Με τον N. 2859 /2001 «Κύρωση
Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας» (ΦΕΚ Α’ 248/07-11-2000), που ισχύει έως
σήμερα, κωδικοποιήθηκαν οι διατάξεις του Φ.Π.Α.
14) [1991 – 1997 ] Η κατοχύρωση του λογιστικού
επαγγέλματος.
Στην περίοδο 1990-1999, επιχειρείται
μια πιο συστηματική οργάνωση και κατοχύρωση του Λογιστικού επαγγέλματος με
σημαντικές Νομοθετικές παρεμβάσεις.
« Η νομοθετική κατοχύρωση του
πολυπληθούς επαγγέλματος ήταν άλλωστε πρόσφατη(σημ. η ίδρυση του Οικονομικού Επιμελητήριου
της Ελλάδας (ΟΕΕ) ) και η εν συνεχεία καθιέρωση (4) των αδειών ασκήσεως
επαγγέλματος επικεντρώθηκε γύρω από το θέμα της υπογραφής των φορολογικών
δηλώσεων. ( 5 ), (4 ) Π.Δ 475/1991
«Περί Οικονομολογικού Επαγγέλματος και της αδείας ασκήσεώς του» (ΦΕΚ Α΄
176/1991) και Ν 2515/1997 «Άσκηση επαγγέλματος Λογιστή Φοροτεχνικού» (ΦΕΚ Α΄
154/1997) και ΠΔ 340/1998 «Περί του επαγγέλματος του Λογιστή – Φοροτεχνικού και
της αδείας ασκήσεώς του» (ΦΕΚ Α΄ 228/1998). ( 5) Σύμφωνα με το ΠΔ 340/1998 ,
όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 2771/1999 , «Έργο των λογιστών φοροτεχνικών είναι η ορθή εφαρμογή των
λογιστικών αρχών, προτύπων και σχεδίων γενικών και κλαδικών, η εποπτεία και η
εφαρμογή διαδικασιών για τον προσδιορισμό της φορολογητέας ύλης και των
αναλογούντων φόρων, η ενημέρωση και η τήρηση των φορολογικών βιβλίων, η
κατάρτιση και η υπογραφή οικονομικών καταστάσεων, ισολογισμών και αποτελεσμάτων
χρήσεως επιχειρήσεων και οργανισμών, η σύνταξη, υπογραφή και υποβολή
φορολογικών δηλώσεων, συμπληρωματικών και στατιστικών στοιχείων προς τις
Δημόσιες Υπηρεσίες καθώς και μισθολογικών καταστάσεων, ασφαλιστικών εισφορών
και προγραμμάτων εργασίας.»
⥢⥤
15) Πανελλήνια
Ομοσπονδία Φοροτεχνικών Ελεύθερων Επαγγελματιών (Π.Ο.Φ.Ε.Ε.)
Το 1994 ιδρύθηκε από Φοροτεχνικούς –
Λογιστές Ελεύθερους Επαγγελματίες, η Π.Ο.Φ.Ε.Ε. το μοναδικό δευτεροβάθμιο
Συνδικαλιστικό Όργανο, με μέλη Συλλόγους – Ενώσεις σε ολόκληρη την Ελληνική
Επικράτεια, η οποία ανήκει στην Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών
Εμπόρων Ελλάδας (Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε.).
Σκοπός της
Ομοσπονδίας ( μεταξύ άλλων ) είναι : Η
συσπείρωση όλων των μελών της και η ενιαία ανάπτυξη της δράσεως της, για την
διαφύλαξη, την μελέτη και την προαγωγή των κοινών οικονομικών, κοινωνικών,
πολιτιστικών, ηθικών και επαγγελματικών συμφερόντων των μελών της, η ανάπτυξη
πνεύματος συναδελφικής αλληλεγγύης, δεοντολογίας και συνδικαλιστικής συνείδησης
των μελών της, η καλλιέργεια, υποβοήθηση, ανάπτυξη και διάδοση του πνεύματος
του συνδικαλισμού στους κλάδους των φοροτεχνικών, με τη γενίκευση της
συμμετοχής όλων στις πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις και μέσω αυτών
στις αντίστοιχες δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, η
βελτίωση, αναβάθμιση και κατοχύρωση του επαγγέλματος του λογιστή-φοροτεχνικού ,
η συντονισμένη και οργανωμένη προσπάθεια για αποφασιστική συμμετοχή στις
διαδικασίες για τη θεσμοθέτηση των φορολογικών νόμων.
Η Π.Ο.Φ.Ε.Ε. συμμετέχει στην Πανευρωπαϊκή
Συνομοσπονδία Φοροτεχνικών (C.F.E.) και μέλη της συμμετέχουν θεσμικά, σε ομάδες
εργασίας και επιτροπές του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών που
επεξεργάζονται φορολογικά σχέδια νόμων και Π.Δ.
Η Π.Ο.Φ.Ε.Ε.
διοργάνωσε το 1ο Πανελλήνιο Φοροτεχνικό Συνέδριο, στη Πτολεμαΐδα από 14 έως και
17 Σεπτεμβρίου 2006, με θέμα «Ο ρόλος του Φοροτεχνικού – Λογιστή στη
σύγχρονη οικονομική πραγματικότητα» και το 2ο Πανελλήνιο Φοροτεχνικό Συνέδριο ( Π.Ο.Φ.Ε.Ε.) , στην Δράμα 5,6,7 Δεκεμβρίου
2008, με θέμα: «Ο Λογιστής – Φοροτεχνικός και η Ευρωπαϊκή πραγματικότητα».
⥢⥤
16) Ηλεκτρονική
υποβολή δηλώσεων – και οι «Ηλεκτρονικές πύλες Ενημέρωσης»
[
Η Πλατεία Ομονοίας; Σήμερα ]
·
Το «Taxis» – Ηλεκτρονική
υποβολή δηλώσεων.
Από το 1997
ξεκίνησε η μηχανογράφηση των Δ.Ο.Υ (
Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες ) . Συνολικά το μεγαλύτερο ποσοστό είχε ενταχθεί
στο « taxis » έως το
τέλος του 2000. H ηλεκτρονική υποβολή των δηλώσεων
φορολογίας εισοδήματος ξεκίνησε πιλοτικά το 2001 και επίσημα το 2002 .
·
ΠΟΛ.1047/21.2.2001
Οδηγίες για την παραλαβή, κωδικογράφηση και αποστολή στη ΓΓΠΣ των δηλώσεων
φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων, οικονομικού έτους 2001
Οι ανωτέρω
δηλώσεις, εκτός από το συνηθισμένο τρόπο υποβολής τους (προσωπικά από το
φορολογούμενο ή από πρόσωπο ειδικά εξουσιοδοτημένο και ταχυδρομικά με συστημένη
επιστολή), υποβάλλονται για πρώτη φορά και ηλεκτρονικά μέσω διαδικτύου. Ειδικές
οδηγίες για την ηλεκτρονική υποβολή των δηλώσεων θα σας δοθούν έγκαιρα.
·
ΠΟΛ. 1014/28-1-2002
Οδηγίες για την παραλαβή, κωδικογράφηση και αποστολή στη ΓΓΠΣ των δηλώσεων φορολογίας
εισοδήματος φυσικών προσώπων οικονομικού έτους 2002
Ε. Ηλεκτρονική υποβολή των δηλώσεων –
Κίνητρα.
Οι δηλώσεις, εκτός από το συνηθισμένο τρόπο υποβολής τους (προσωπικά από το
φορολογούμενο ή από πρόσωπο ειδικά εξουσιοδοτημένο και ταχυδρομικά με συστημένη
επιστολή) υποβάλλονται και ηλεκτρονικά μέσω διαδικτύου. Το Υπουργείο
Οικονομικών έχει οργανωθεί ώστε να υποδεχθεί ηλεκτρονικά τις φορολογικές
δηλώσεις.
Για την ηλεκτρονική υποβολή των δηλώσεων δόθηκαν οδηγίες με την
1014179/258/Α0012/ΠΟΛ. 1036/12.2.2001 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και την
1066848/1161/Α0012/ΠΟΛ 1180/11.7.2001 διαταγή μας.
Το προηγούμενο οικονομικό έτος συμπληρώθηκαν ηλεκτρονικά τριάντα χιλιάδες
(30.000) δηλώσεις, ενώ για το τρέχον έτος ο στόχος έχει ανέβει στις τριακόσιες
χιλιάδες (300.000) δηλώσεις.
Τα κίνητρα που παρέχονται για την ηλεκτρονική υποβολή της δήλωσης στους πολίτες
και στις επιχειρήσεις είναι τα ακόλουθα:
α) Αποφεύγουν την αναμονή στα ταχυδρομεία και στις Δ.Ο.Υ.
β) Εξοικονομούν 2,5% μεγαλύτερη έκπτωση από το φόρο που τους αναλογεί. Θα
υπάρξουν φορολογούμενοι που θα καταβάλλουν 40.000 δρχ. μικρότερο φόρο μόνο με
το μέτρο αυτό.
γ) Οποιος υποβάλλει τη δήλωση μέσα από τον υπολογιστή του δεν είναι
υποχρεωμένος, για πρώτη φορά φέτος, να στείλει στη Δ.Ο.Υ. αργότερα τα
αποδεικτικά έγγραφα. Θα τα κρατήσει ο ίδιος και σε ένα δείγμα θα
πραγματοποιηθεί έλεγχος για την ακρίβεια όσων έχουν δηλωθεί μέσα στο τρέχον
οικονομικό έτος. Για τον ορισμό του δείγματος θα σας δοθούν εν καιρώ
κατευθύνσεις.
·
ΠΟΛ.1055/2.3.2001
Όροι και προϋποθέσεις υποβολής της περιοδικής δήλωσης Φ.Π.Α. με ηλεκτρονικά
μέσα.
·
ΠΟΛ.1158/18.5.2000
Οροι και προϋποθέσεις υποβολής της μηδενικής ή πιστωτικής Περιοδικής Δήλωσης
ΦΠΑ με ηλεκτρονικά μέσα
·
Οι «ηλεκτρονικές πύλες Ενημέρωσης»
➜ Ipirotiki
Από τους
πρώτους που ξεκίνησαν αυτό το είδος πληροφόρησης, ήταν ο Μπάμπης ( Χαρίλαος ) Μανιώτης
.
Σε αυτό το site, εκείνης
της εποχής αναγραφόταν, μεταξύ άλλων :
« Η Ipirotiki
Publications ξεκινά την παρουσία της στο Internet μ’ αυτές τις σελίδες που (για
την ώρα τουλάχιστον) διαλέξαμε, μέσα από πολλές αμφιταλαντεύσεις, να είναι όσο
πιο απλές γίνεται. …..
Ο άνθρωπος που έφτιαξε την Ipirotiki, βαρέθηκε να
περιμένει δύο μήνες για να διαβάσει μιά εγκύκλιο ή να κόβει κάθε μέρα τις
εφημερίδες. Αν και εσείς νιώθετε έτσι, κάντε «κλικ» εδώ. »
Η Ipirotiki Software & Publications
έχει διακριθεί το 2001 και το 2002 ως μία των πεντακοσίων δυναμικότερα
αναπτυσσόμενων εταιρειών της Ευρώπης (Listed on Europe 500, 2002). Κυριάρχησε
σε λιγότερο από δέκα χρόνια στην αγορά λογιστών-φοροτεχνικών, μια αγορά που
όλοι θεωρούσαν κορεσμένη, τόσο σε επίπεδο περιοδικών-βιβλίων όσο και σε επίπεδο
λογισμικού. Η επιτυχημένη επιχειρηματική πορεία της Ipirotiki Software &
Publications AE απέδειξε ότι δεν είναι η αγορά που διαμορφώνει τις
επιχειρήσεις, αλλά αντιθέτως η αγορά διαμορφώνεται από δραστήριες επιχειρήσεις,
των οποίων η καταλυτική παρουσία, σε μερικές περιπτώσεις, μπορεί να μεταβάλει
δραστικά τα δεδομένα της αγοράς. Σε επίπεδο οικονομικών μεγεθών, ο κύκλος
εργασιών της Ipirotiki για το 2002 ήταν 6.559.650 ευρώ και τα κέρδη προ φόρων
2.660.220 ευρώ. ( πηγή : http://www.euro2day.gr/news/enterprises/article/30280/ipirotiki-dhmosia-eggrafh-entos-toy-ioynioy.html )
Ανήκει στην
Οικογένεια Τότση, του περιοδικού « ΛΟΓΙΣΤΗΣ» , το οποίο εισήλθε στο Internet ( δηλαδή ήταν διαθέσιμο
σε ηλεκτρονική μορφή ) από το τεύχος Mαρτίου 1996. Το γεγονός σχολιάζεται στο περιοδικό
ως εξής : « ….. Ήδη από τις αρχές
της δεκαετίας του 1980 που εμφανίσθηκαν οι πρώτοι προσωπικοί υπολογιστές όλοι
μας αισθανθήκαμε ότι κάτι αλλάζει στον τρόπο της ζωής μας και ότι ανατέλει μια
καινούργια εποχή με τρομερές συνέπειες στην οικονομική και κοινωνική
συμπεριφορά. …. Oυσιαστικά το Internet είναι μία παγκόσμια πηγή ή μια τεράστια
βιβλιοθήκη πληροφοριών, ή με άλλα λόγια είναι ένα μέσο επικοινωνίας και
ανταλλαγής απόψεων, γνώσεων και πληροφοριών. … Mπροστά σ’ αυτήν την ταχύτατη
πρόοδο της τεχνολογικής εξέλιξης στον τομέα των πληροφοριών, το περιοδικό
«ΛOΓIΣTHΣ» αλλά και ο εκδοτικός οίκος «ΠAMIΣOΣ» δεν μπορούσαν να μείνουν
ουραγοί, γι’ αυτό και αποφάσισαν το μεν πρώτο να εισέλθει στον κυβερνοχώρο και
να προσφέρει τις στήλες του on-line στους χρήστες του Internet, ο δε δεύτερος
να προχωρήσει στην έκδοση ηλεκτρονικών εκδόσεων, αρχικά με τη μορφή δισκετών
και πολύ σύντομα με τη μορφή C-D ROM. …..ο χρήστης του Internet έχει στη
διάθεσή του την ύλη του περιοδικού 15 ημέρες πριν από την ημερομηνία που παραλαμβάνει
το τεύχος ο απλός συνδρομητής. Eπωφελείται δηλ. το χρονικό διάστημα που το
έντυπο περιοδικό χρειάζεται για να εκτυπωθεί, βιβλιοδετηθεί και διανεμηθεί μέσω
των EΛTA. …. »
➜ www.e-forologia.gr
Σημαντική
συμβολή σε αυτό το είδος πληροφόρησης,
είχε ο Γιάννης Μίχος
Το μήνυμα που εμφανιζόταν το 2001,
ήταν :
Καλωσορίσατε στην online ΤΡΑΠΕΖΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗΣ
ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
Παρακολουθείστε όλες τις φορολογικές αλλαγές που συντελούνται
καθημερινά σε συσχετισμό με όλους τους
αρχικούς και μεταγενέστερους νόμους φορολογικού και εμπορικού δικαίου.
Προσωπικό
δημιούργημα, η Βρύκους – Bancaccount A.E. (Pandektis.gr), του αείμνηστου
Καθηγητή της Λογιστικής στην Πάντειο και Ορκωτού Λογιστή Εμμανουήλ Σακέλλη
Το μήνυμα
που εμφανιζόταν στο site, το 2002, ήταν
:
«
Δραστηριότητες της εταρείας ΒΡΥΚΟΥΣ
Ο καθηγητής Σακέλλης Εμμανουήλ και οι συνεργάτες του
σας καλωσορίζουμε στον δικτυακό τόπο που φιλοξενεί τις δραστηριότητες της
εταιρίας ΒΡΥΚΟΥΣ και την τράπεζα πληροφοριών ΠΑΝΔΕΚΤΗ. Στις δραστηριότητες μας
περιλαμβάνονται :
Η τράπεζα οικονομικών πληροφοριών ΠΑΝΔΕΚΤΗΣ
Η διοργάνωση επιστημονικών επιμορφωτικών σεμιναρίων
για στελέχη επιχειρήσεων
Η έκδοση επιστημονικών βιβλίων με λογιστικά οικονομικά
και φορολογικά θέματα.
Εγγραφείτε στη υπηρεσία ως «Δοκιμαστικός
χρήστης» και αποκτείστε άμεσα δωρεάν πρόσβαση στην Τραπεζα Πληροφοριών
Πανδέκτης, για χρονικό διάστημα 15 ημερών.»
Η Φορολογική
και λογιστική πύλη ενημέρωσης « taxheaven» ξεκινά το 2000 με την ονομασία www.gus.gr ( το μικρό όνομα του ιδρυτή, στα Αμερικάνικα ) , από τον Κώστα Κουλογιάννη και με κύριο χαρακτηριστικό την ελεύθερη ( δωρεάν
) πρόσβαση στις «βάσεις πληροφοριών».
Μια όμως από τις μεγαλύτερες καινοτομίες που έφερε κοντά τον λογιστικό κόσμο
και άλλαξε για πάντα την επικοινωνία των λογιστών μεταξύ τους, ήταν το « forum λογιστών», το οποίο λειτουργεί από το 2000, και σήμερα έχει
πάνω από 33.000 μέλη. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα μέλη του διοργανώνουν κάθε
χρόνο συναντήσεις σε διάφορα μέρη της Ελλάδος.
Το 2004 το «gus.gr», μετονομάστηκε σε « Taxheaven » και αποτελεί την πιο
διάσημη ιστοσελίδα στον χώρο των λογιστών – φοροτεχνικών. Από το 2007 συμμετέχουν και
οι Δημήτρης Καρποδίνης και Κώστας Γραβιάς.
Το
taxheaven, βοηθούμενο από την τεχνολογία δημιούργησε χρήσιμα εργαλεία, για τον
δουλειά του Λογιστή, όπως : την σύγκριση διατάξεων που τροποποιούνται, με τις
προηγούμενες ισχύουσες, την ηλεκρονική βιβλιοθήκη του λογιστή , άμεση
ειδοποίηση (taxheaven alert) , εφαρμογές
για κινητά τηλέφωνα κλπ.
(Φορολογική
Λογιστική Νομοθεσία. Εκδόσεις Σταματόπουλου).
( 2002 )
Προσωπικό
δημιούργημα του Δημήτρη Σταματόπουλου ( δείτε σχετική αναφορά
Μέλος του ομίλου Νομική Βιβλιοθήκη ΑΕΒΕ.
Κύριοι
συντελεστές, όπως και στο περιοδικό «Επιχείρηση» , που εκδίδεται είναι οι : Νίκος Σγουρινάκης και Βαγγέλης
Μιχελινάκης, που εκτός των άλλων είναι παραγωγικότατοι συγγραφείς
βιβλίων με λογιστικό και φορολογικό περιεχόμενο .
( Πηγή : taxheaven – Κώστας Γραβιάς )
⥢⥤
17) 2003.
Η ίδρυση της Ε.Λ.Τ.Ε (Επιτροπή Λογιστικής Τυποποίησης και Ελέγχων)
Η ΕΛΤΕ (Επιτροπή Λογιστικής Τυποποίησης και Ελέγχων), εφαρμόζει την
Νομοθεσία που διέπει το ελεγκτικολογιστικό επάγγελμα. Συστάθηκε με τον Νόμο 3148/2003
(τροποποιήθηκε με τον ν. 4170/2013) και
μεταξύ των αρμοδιοτήτων της είναι: Να εισηγείται στον Υπουργό Οικονομικών
θέματα Λογιστικής Τυποποίησης και Ελέγχων, Διεθνών Ελεγκτικών Προτύπων, Γενικού
Λογιστικού Σχεδίου, Κλαδικών Λογιστικών Σχεδίων και Διεθνών Λογιστικών
Προτύπων, καθώς και την εναρμόνισή τους με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και
τα διεθνή πρότυπα. Σημαντικής σημασίας όργανο της Ε.Λ.Τ.Ε είναι και το Σ.ΛΟ.Τ.
( Συμβούλιο Λογιστικής Τυποποίησης), γνωμοδοτεί σε θέματα λογιστικής
τυποποίησης.
⥢⥤
18) [2014
] Τα «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα (Ε.Λ.Π
) » και η κατάργηση του Κ.Φ.Α.Σ ( Κ.Β.Σ ), του Ε.Γ.Λ.Σ και κεφαλαίων του Ν.
2190/1920.
Το
νομοθετικό πλαίσιο στην Ευρωπαϊκή Ένωση,
αναφορικά με τις ακολουθούμενες λογιστικές πολιτικές καθοριζόταν έως τώρα, από την Τέταρτη οδηγία, 78/660/EEC) /1978 και την
Έβδοµη οδηγία, 83/349/ΕΕC)/1983 , οι
οποίες ενσωματώθηκαν στην Ελληνική
νομοθεσία με τα Προεδρικά Διατάγματα 409/86 και
498/87.
Η
ενσωμάτωση της Νέας Ευρωπαϊκής Λογιστικής Οδηγίας στο Ελληνικό Δίκαιο ( η συζήτηση έχει ήδη αρχίσει ), πρέπει να γίνει μετά από ουσιαστική διαβούλευση των θεσμικών
οργάνων ( Υπ. Οικονομικών και Ε.Λ.Τ.Ε ) και των επαγγελματικών οργανώσεων (
Ο.Ε.Ε, οργανώσεων Λογιστών, Σ.Ο.Ε.Λ και
εργοδοτικών οργανώσεων ).
Η
διαβούλευση αυτή, θα πρέπει, να οδηγήσει σε «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα» ή
ακριβέστερα σε «Λογιστική Τυποποίηση», η οποία :
- Να διατηρεί
τα πλεονεκτήματα της εφαρμογής του Ε.Γ.Λ.Σ , με κύριο εξ΄ αυτών την «κοινή λογιστική γλώσσα»,
η οποία και αποτελεί τον βασικό παράγοντα της «Λογιστικής Τυποποίησης» . - Να έχει
άριστη σχέση μεταξύ κόστους και ωφέλειας. - Να βρει την
χρυσή τομή της σχέσης, μεταξύ
Λογιστικής και Φορολογικής Νομοθεσίας. - Να βελτιώνει
τις αδυναμίες του παρελθόντος. - Να λαμβάνει
υπόψη όχι μόνο την «Παγκόσμια/ Ευρωπαϊκή
» αλλά και την «Ελληνική πραγματικότητα » . - Να λαμβάνει
υπόψη τις τρέχουσες τεχνολογικές εξελίξεις, όπως π.χ την εφαρμογή του πρότυπου XBRL (eXtensible Business Reporting
Language) .
Με την απόφαση 2/93422/0004/5.12.14 του υφ. Οικονομικών Γ. Μαυραγάνη
συστήνεται και συγκροτείται Επιτροπή στο Υπουργείο Οικονομικών για την
υποστήριξη της εφαρμογής και την αξιολόγηση του ν.4308/2014 «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα».
⥢⥤
Λογιστής – The Accountant. Rina
Gottesman – Canadian Artist mixed media on canvas, 40×40.
(Πηγή: https://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/42654)
………………………
«Λογίστρια, οικονομολόγος» [ Painting
«Accountant, economist» ], (2018)
Πίνακας Ζωγραφικής, Alexander Samokhval (
Ουκρανία )
Acrylic on Canvas (40x30x1.7 cm)
⥢⥤
Για τον
Ιστορικό του Μέλλοντος
myDATA – Ηλεκτρονικά Βιβλία Α.Α.Δ.Ε.
myDATA,
δηλαδή my Digital Accounting and
Tax Application. Είναι το όνομα της νέας ηλεκτρονικής
πλατφόρμας, με την οποία η ΑΑΔΕ εισάγει τα ηλεκτρονικά βιβλία στην
καθημερινότητα των επιχειρήσεων.
Τα Ηλεκτρονικά Βιβλία ΑΑΔΕ αποτελούν ένα πολύ
σημαντικό βήμα ψηφιακού μετασχηματισμού της Φορολογικής Διοίκησης και της
σχέσης της με τις επιχειρήσεις. Στόχος μας είναι πρωτίστως να εξυπηρετήσουμε
τις επιχειρήσεις, παρέχοντας μια πρωτοποριακή ψηφιακή πλατφόρμα για την
εκπλήρωση των φορολογικών τους υποχρεώσεων, που θα οδηγήσει σε αυτοματοποίηση
της συμπλήρωσης των φορολογικών δηλώσεων και θα τις απαλλάξει από υποχρεώσεις
που έχουν σήμερα, όπως η υποβολή Καταστάσεων Πελατών – Προμηθευτών (ΜΥΦ).
(Πηγή: https://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/45412)
⥢⥤
«Το μόνο πράγμα που μας διδάσκει η ιστορία είναι ότι
τίποτε δεν μας διδάσκει η ιστορία.»
Friedrich Hegel, 1770-1831, Γερμανός
φιλόσοφος (Πηγή: www.gnomikologikon.gr)
Δείτε περισσότερα :
Νέα ειδήσεις κόμβου: Μικρά Κατάστιχα – Η
ιστορία της Λογιστικής και της φορολογίας
