Στο ίδιο έργο θεατές όλοι εμείς οι λογιστές…

Κωνσταντίνος Δημ. ΓραβιάςΠτυχιούχος Οικον. Παν/μίου ΠειραιάΛογιστής – φοροτεχνικόςΣτο ίδιο έργο θεατέςόλοι εμείς οι λογιστέςμε θολωμένη τη ματιάκαι κουρασμένα τα φτερά.Οι σκέψεις γνώριμες κι αυτέςτα ίδια έγιναν και χθεςκαι ψάχνουμε όλοι διαβατήριογια τη φυγή απ’ το μαρτύριο.Γαλέρας γίναμε κουπιά που μας τραβούν πιο δυνατάπαραδομένοι σε ρυθμούς αλλόκοτους μα, και γοργούς. Στο ίδιο έργο θεατέςόλοι εμείς οι λογιστέςακούμε πάλι να μιλούνόλους αυτούς που διοικούν.Ξανά το δάκτυλο κουνούνμε θράσος, όλο μας ζητούνενώ θα πρέπει να σιωπούνγια όσα μας δημιουργούν.Κάποιοι φωνάζουν δυνατά μέσα απ΄ τα τζάμια τα κλειστάμα, δεν ακούγεται η φωνήαπ΄του γραφείου τη θαλπωρή.Στο ίδιο έργο θεατέςόλοι εμείς οι λογιστέςο χρόνος όμως πια κυλάκανείς μας τώρα δεν χαμογελά.Τα πράγματα είναι απλά αρκεί να υπάρχουνε μυαλάπου να κοιτάζουνε μπροστά και να χουν λίγη ανθρωπιά.Πρέπει να βρουν τη λύση άμεσαστις ημερομηνίες ανάμεσα,να δώσουν τέλος στην παράστασηέστω με μια παράταση. Στο ίδιο έργο θεατέςόλοι εμείς οι λογιστέςμε θολωμένη τη ματιάκαι κουρασμένα τα φτερά.Υ.Γ. Σκέψεις, που ζητιάνεψαν βιαστικά λίγες λέξεις για να εκφραστούν κι έπειτα στριμώχτηκαν σε ρίμες πρόχειρες, ανεπιτήδευτες…

Καλή δύναμη συνάδελφοι!